شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۰ شوال ۱۴۴۵ | Apr 20, 2024
علامه طباطبایی

حوزه / عصر امروز در کمیسیون تخصصی همایش اندیشه های علامه طباطبایی در المیزان، مقاله تببین و بررسی نظریه مبناگرایی علامه طباطبایی با نگاهی به شبهات جدید بررسی شد.

به گزارش خبرگزاری «حوزه» این مقاله نوشته حجج اسلام حسن عبدی و رضا باذلی بود که در این همایش به ذکر ویژگی های این مقاله پرداختند؛ حجت السلام عبدی در خصوص این مقاله گفت: اغلب حکماي مسلمان در حوزة تصورات و تصديقات قائل به قرائت خاصي از مبناگرايي هستند؛يکي از اين فلاسفه، فيلسوف معاصر«علامه طباطبايي» است.

وی افزود: در مبناگرايي علامه، معارف اعم از تصوري و تصديقي به بديهي و نظري تقسيم مي‌شوند؛ بديهيات بي‌نياز از ديگر معلومات هستند؛ اما نظريات مبتني بر بديهيات بوده و سرانجام بايد به آنها منتهي شوند.

این پژوهشگر حوزوی بیان کرد: ابتناي نظريات بر بديهيات در تصورات ازطريق تعريف و در تصديقات تنها از راه برهان شکل مي گيرد.

وی افزود: وجه تمايز مهم مبناگرايي علامه با ديگر حکماي مسلمان درانحصار بديهيات در اوليات است. سؤال اصلي نوشتار حاضر اين است که ديدگاه علامه در باب مبناگرايي چيست و چه اشکالاتي بر آن وارد است؟ هدف از اين نوشتار آشکار کردن ظرفيت هاي فلسفة اسلامي به‌ويژه بخش شناخت شناسي است.

استادیار دانشگاه باقرالعلوم (ع)تصریح کرد: در اين تحقيق با استفاده از روش توصيفي و تحليلي به بررسي اين سؤال پرداخته شده است. به نظر مي رسد با توجه به اين که علامه، ازيک‌سو مبناگرايي خود را بر بديهيات به‌ويژه اوليات بنيان نهاده و از سوي ديگر معيار صدق گزاره هاي نظري را ارجاع آنها به بديهيات در ماده و صورت دانسته اند، اشکالات واردشده بر مبناگرايي وارد نيست و مبناگرايي اسلامي از چنان ظرفيتي برخوردار است که توان پاسخ گويي به انتقادات مطرح‌شده را داراست، هرچند مبناگرايي علامه به جهت منحصر کردن بديهيات در اوليات با مشکلاتي نيز همراه است.

جايگاه فلسفه در روش تفسيري علامه طباطبايي با تأکيد بر بحث فاعليت الهي

حجت الاسلام سيدروح‌الله موسوي کاشمري  نیز  در کمیسیون تخصصی همایش بین المللی اندیشه های علامه طباطبایی در المیزان،  در ارائه مقاله خود گفت: موضوع مقاله جايگاه فلسفه در روش تفسيري علامه طباطبايي با تأکيد بر بحث فاعليت الهي بود که این مقاله به دنبال پاسخ گويي به اين پرسش است که فلسفة علامه طباطبايي چه تأثيري بر تفسير ايشان گذاشته است.

وی افزود: به عبارت ديگر این مقاله به دنبال کشف این حقیقت است که فلسفه چه جايگاهي در شيوة تفسيري ايشان دارد؟ در اين مقاله سعي شده است تا به‌صورت عيني و تطبيقي به اين سؤال پرداخته شود و بدين‌سبب موضوعِ نحوۀ فاعليت الهي که ازطرفي از مباحث مهم فلسفي در طول تاريخ فلسفه بوده و ازطرفي از موضوعات مهم و تکرارشدة قرآني است را در تفسير و فلسفة علامه مورد بررسي و مقايسه قرار داده‌ايم.

حجت الاسلام کاشمری خاطرنشان کرد: براساس نتايج اين پژوهش، دانش گستردة فلسفي علامه و استفادة آگاهانه و روشمند از آن در تفسير،  به تحميل معاني فلسفي بر قرآن و عبور از ظواهر الفاظ آن نيانجاميده است.

وی افزود: نتیجه آن که در کنار ياري رساندن مفسر براي داشتن فهمي گسترده تر و رسيدن به لايه  هاي معنايي عميق تر، زمينه را براي التزام هرچه بيشتر به ظاهر قرآن فراهم کرده است.

 

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha