جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024
آیت الله مقتدایی

نائب رییس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به بیان خاطره خود از فاجعه خونین فیضیه در سال ۴۲ که مصادف با شهادت امام صادق(ع) بود، پرداخت.

آیت الله مرتضی مقتدایی در گفتگو با خبرگزاری «حوزه» با اشاره به یورش وحشیانه ماموران مسلح رژیم پهلوی به مدرسه علمیه فیضیه قم اظهار داشت: همچون هر ساله مراسمی در 25 شوال ، سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع) از سوی مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی در مدرسه فیضیه با حضور اساتید ، طلاب و فضلای حوزه برگزار می شد که این بار کماندوهای رژیم شاه به مدرسه حمله کرده و تنی چند از طلبه ها و روحانیون را شهید یا مجروح ساختند.

وی همچنین افزود: آن موقع چون ایام عید نوروز بود و طبعاً به همین مناسبت دروس حوزه تعطیل بود، بنده برنامه ای داشتم در اصفهان و لذا در قم نبودم و عصر دوم فروردین 42 که این اتفاق اُفتاد، بنده به سمت قم آمدم و شب به شهر رسیدم.

وی اضافه کرد: وقتی اول قم از اتوبوس پیاده شدم و به سمت منزل که آن موقع در چهار راه آبشار قم قرار داشت، حرکت کردم، احساس کردم که شهر خیلی خلوت و سوت و کور است و با این که اطراف منزل ما معمولاً طلاب و روحانیون تردد داشتند، یک طلبه و روحانی هم نمی دیدم که از راننده تاکسی سوال کردم قضیه چیست که پاسخ خاصی نداد.

دبیر دوم شورای عالی حوزه های علمیه گفت: وقتی به منزل رسیدم ، مرحوم آیت الله خادمی از اصفهان به قم آمده بود و در منزل ما مهمان بود و ایشان ماجرای کشتار فیضیه و حمله مزدوران رژیم پهلوی را برایم گفت و تعریف کرد که در همین پل آهنچی، چند نفری جنازه ای بر روی دست و به صورت غریبانه و مظلومانه تشییع می کردند که شاید سه چهار نفری بیشتر نبودند.

وی همچنین بیان داشت: ایشان برایم از رفتار کماندوهای رژیم صحبت کرد که چطور با وحشی گری تمام برخی از طلاب را از پشت بام فیضیه به زمین انداخته و باعث شهادت آن ها شده بودند.

وی گفت: صبح فردای آن واقعه، آیت الله خادمی به بنده گفت که به منزل امام برویم و ما هم از کوچه پس کوچه ها به خدمت حضرت امام (ره) رسیدیم؛ خوب یادم هست که حضرت امام در گوشه ای از اتاق نشسته بودند و جلوی ایشان میز کوچکی قرار داشت و در حال نوشتن اعلامیه بودند که بعدها به عنوان "شاه ‏دوستی یعنی غارتگری" در تاریخ معاصر ایران مشهور شد.

عضو خبرگان رهبری ادامه داد: جالب این بود که پس از این مصیبت، امام خمینی (ره) با یک شجاعت خاصی به ما فرمودند که با این کار رژیم، حالا وقت نتیجه است و حمله به فیضیه برای رژیم هزینه بالایی دارد و ما بعد از این ماجرا می توانیم جنایت ها و افتضاحات پهلوی و شخص شاه را به مردم اعلام کنیم و در بیداری و روشنگری آن ها بکوشیم.

وی گفت: همان موقع ایشان به طلاب و روحانیون توصیه کردند که چون کماندوهای شاه هنوز در قم هستند و احتمال دارد به مدارس علمیه دیگر نیز حمله کنند؛ لذا طلاب و فضلا فعلاً از منازل خود خارج نشوند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: چند روز ما به همراه برخی از طلاب و اساتید در معیت امام(ره) پس از درس ایشان، بازدیدی از فیضیه و میزان خرابی های آن حمله وحشیانه داشتیم و هنوز آثار خون های به ناحق بر زمین ریخته و عمامه های طلبه در بخشی از حیاط مدرسه فیضیه وجود داشت.

وی تاکید کرد: منظره ای که واقعا تاسف بار و غم انگیز بود و امام (ره) همان جا صحبت هایی کردند مبنی بر این که این واقعه، مصیبت بزرگی بود که به برکت خون این شهدا باعث رسوایی بیشتر رژیم شاهنشاهی می شود و کسانی که نسبت به مرجعیت و روحانیت این گونه جسارت کنند ، نتیجه عملشان را خواهند دید.

آیت الله مقتدایی در خاتمه ابراز داشت: به لطف الهی دیدیم که قیام الهی مردم ایران به رهبری حضرت امام خمینی (ره) و حمایت روحانیت به ثمر نشست و بساط نظام شاهنشاهی از این کشور برچیده گشت و رژیم فاسد و جنایتکار پهلوی به زباله دان تاریخ پیوست.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha