پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ |۱۷ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 28, 2024
شیخ عبدالکریم حائری

حوزه/ از جمله مواردی که می‌توان با آن ایمان را محک زد، انفاق است زیرا مسائل مادی و دنیوی در نظر مؤمن خالص بی‌ارزش است و نزد مادی‌گرایان ارزشمند و اگر شخصی بتواند برای رضای خداوند متعال از آنچه دوست دارد انفاق کند، نشانه خلوص ایمان اوست.

آیه:

 لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ آل عمران/92

هرگز به نیکی نمی‌رسید مگر از آنچه دوست دارید انفاق کنید

آینه:

حکایت؛ از خصوصیات بارز آیت‌الله حائری که سایر خصوصیات اخلاقی او را تحت‌الشعاع خویش قرار می‌داد، تواضع و ساده زیستی و زندگی بی‌آلایش او قبل و بعد از مرجعیت بود. پای بندی او به زی طلبگی تا آخر عمر، از او تندیس زهد ساخته بود. همواره خدا را شاکر بود که از همان اندک چیزی که در دست دارد می‌تواند به وضع فقرا رسیدگی کند.

 روزی یکی از بزرگان، عبای گران‌قیمتی را به فرزندش هدیه کرد و آیت‌الله حائری چون از آن مطلع گردید با فرزندش به سخن نشست و با این جمله که فرزندم ، این عبا برای تو زیاد است، او را متقاعد ساخت که آن را فروخته و با پولش سه عبای متوسط برای خود و دو طلبه دیگر تهیه نماید.
در مقام زهد ایشان ، همین بس که حضرت امام خمینی(ره ) در خصوص زندگی زاهدانه استاد معظم خود فرموده است :
جناب استاد معظم و فقیه مکرم حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی از سال 1340 تا سال 1355 ریاست تامه و مرجعیت شیعه را داشت، با این حال همه دیدیم که چه سیره‌ای داشت، ایشان با نوکر و خادم خود هم‌سفره و هم‌غذا بود و روی زمین می‌نشست .1

ز محتاجان خبر گیر، ایکه داری                                  چراغ دولت و گنج غنا را 2

  1. با اقتباس و ویراست از کتاب معمار فضیلت
  2. پروین اعتصامی

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha