خبرگزاری «حوزه» روایت زیر را از کتاب مکارم الاخلاق منتشر می‌کند.

عن أبی عَبْدِ اللَّهِ(ع) فِي الْغُبَيْرَاءِ: إِنَّ لَحْمَهُ يُنْبِتُ اللَّحْمَ وَ عَظْمَهُ يُنْبِتُ الْعَظْمَ وَ جِلْدَهُ يُنْبِتُ الْجِلْدَ وَ مَعَ ذَلِكَ فَإِنَّهُ يُسَخِّنُ الْكُلْيَتَيْنِ وَ يَدْبُغُ الْمَعِدَةَ وَ هُوَ أَمَانٌ مِنَ الْبَوَاسِيرِ وَ التَّقْطِيرِ وَ يُقَوِّي السَّاقَيْنِ وَ يَقْمَعُ عِرْقَ الْجُذَامِ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى‏.

امام صادق(ع) درباره سنجد فرمود: گوشت آن گوشت را می‌رویاند و هسته‌اش استخوان را می‌رویاند و پوست آن پوست را می‌رویاند و علاوه بر اینها به کلیه‌ها گرما می‌بخشد و معده را پاکسازی می‌کند و مانع ابتلا به بواسیر و تقطیر [بول] است و ساق‌ها را قدرتمند می‌کند و زمینه ابتلا به جذام را به اذن خدای متعال از بین می‌برد.

مکارم الاخلاق، ص176