جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024
امام حسن مجتبی

حوزه/ مسئول فرهنگی، اجتماعی و سیاسی حوزه علمیه خراسان شمالی با بیان اینکه امام حسن (ع) عابدترین اهل زمان بود، گفت: عبادت آن حضرت مثلاً زدنی بود، هنگام وضو بندهای بدن آن حضرت می‌لرزید و رنگش زرد می‌گشت.

حجت الاسلام امید رحمانی، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در خراسان شمالی، با گرامیداشت میلاد امام حسن مجتبی(ع)، اظهار کرد: در روایتی آمده است که رسول خدا (ص) فرمود: «هرکس دوست دارد به آقای جوانان اهل بهشت بنگرد، به حسن بنگرد» و این گفتار پیامبر (ص) نیز مشهور است که فرمود: «اهل بهشت همگی جوان هستند» و این تذکر پیامبر به این دلیل است که عده‌ای فکر نکنند که برای پیران اهل بهشت نیز سیّد و آقایی خواهد بود. چنان‌که امام جواد (ع) فرمود: «به خدا سوگند، در بهشت پیری وجود ندارد؛ بلکه همگی جوان هستند.»

وی با بیان اینکه امام حسن (ع) عابدترین اهل زمان بود، ادامه داد: عبادت آن حضرت مثلاً زدنی بود، هنگام وضو بندهای بدن آن حضرت می‌لرزید و رنگش زرد می‌گشت، از آن حضرت سؤال شد، فرمود: «حق است بر هر کس که نزد پروردگار عرش بایستد که رنگ او زرد شود و بندهای بدنش بلرزد.»

حجت‌الاسلام رحمانی افزود: هم‌چنین حضرت امام جعفر صادق (ع) از امام زین‌العابدین (ع) روایت می‌فرماید: «حسن بن علی عابدترین اهل زمان خود، زاهدترین و فاضل‌ترین آنان بود، اگر حج می‌نمود پیاده و گاه پابرهنه می‌رفت و هرگاه مرگ را به خاطر می‌آورد گریه می‌نمود و اگر قبر را به یاد می‌آورد می‌گریست و اگر برانگیختن قیامت را به یاد می‌آورد، می‌گریست و اگر به نماز می‌ایستاد بندهای بدنش می‌لرزید و اگر بهشت و دوزخ را به یاد می‌آورد همچون مارگزیده مضطرب شد و از خدا بهشت را مسألت می‌نمود و از آتش دوزخ به خدا پناه می‌برد و از قرآن آیه «یا ایها الذین آمنوا» نمی‌خواند مگر این‌که می‌گفت: لبیک اللهم لبیک و در هیچ حالی از احوالش دیده نمی‌شد مگر این‌که ذاکر خداوند سبحان بود و زبانش راست‌گوترین مردم و پیامش فصیح‌ترین آنان بود.»

وی با بیان اینکه آن حضرت بردبار در مقابل مصائب روزگار بود، گفت: حلم و بردباری امام حسن (ع) همچون آفتاب برای دوست و دشمن آشکار است، ازجمله چنین نقل کرده‌اند: «معاویه، مروان را عامل مدینه کرد و او هر جمعه بر منبر به امیرالمؤمنین (ع) ناسزا می‌گفت، چون امام (ع) از دنیا رفت، زیر جنازه آن حضرت گریه می‌کرد. امام حسین (ع) رفتار او را در حیات آن حضرت به او تذکر داد که چه مصیبت‌ها که بر او وارد کردی، گفت: باکسی آن رفتار را کردم که حلم او از کوه سنگین‌تر بود. کسی که دشمن، بردباری او را این‌چنین بستاید و ابر عداوت، حجاب آفتاب کمالات او نشود و دشمن بر او اشک بریزد، جا دارد که چشم روزگار بر او خون گریه کند.»

حجت‌الاسلام رحمانی با اشاره به اهمیت گریه بر مظلومیت امام حسن (ع)، اظهار کرد: امام حسن (ع) در زمان خود مورد ظلم‌ها و سختی‌های زیادی از سوی دشمنان قرار گرفت.

وی ادامه داد: شاید به همین دلیل باشد که رسول خدا (ص) در مورد آن حضرت می‌فرمایند: «هر کس بر او «حسن» گریه کند، چشمش کور نشود در روزی که چشم‌ها کور می‌شود و هر کس بر او محزون شود، قلب او محزون نشود در روزی که قلب‌ها محزون می‌شود؛ و هر کس او را در بقیع زیارت کند قدمش بر صراط نمی‌لرزد، روزی که قدم‌ها در آن روز می‌لرزد.»

حجت‌الاسلام رحمانی اضافه کرد: پیامبر اسلام (ص) در حدیثی که شأن و منزلت امام حسن (ع) را نسبت به خود بیان می‌فرمایند، سرنوشت مظلومانه آن حضرت را نیز بیان کرده و می‌فرماید: حسن به‌درستی که وی پسر و فرزند من و از من است. او نور چشمم، روشنایی قلبم و میوه دلم است. وی سرور جوانان اهل بهشت و حجت خدا بر امت است. فرمان او، فرمان من است و گفتار او، گفتار من است. هر که از او پیروی کند از من پیروی کرده است و هر که از دستور او سرپیچی کند، از من سرپیچی کرده و از من نیست. من هرگاه به او نظر می‌کنم به یاد جریانات پس از خود می‌افتم که وی را تضعیف می‌کنند؛ حال او به همان‌گونه ادامه می‌یابد تا این‌که از روی ستم و دشمنی، وی را با زهر به شهادت می‌رسانند. در آن هنگام، فرشتگان آسمان در مرگش گریه می‌کنند. هم‌چنین هر چیزی در روی زمین ازجمله پرندگان آسمان، ماهی‌های دریاها و اقیانوس‌ها در فقدان او سوگوارند.

انتهای پیام/

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha