پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ |۱۷ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 28, 2024
مدیر حوزه علمیه یزد

حوزه/ حجت‌الاسلام ‌والمسلمین شمس گفت: عبرت گرفتن مايه هدايت و موجب استقامت در طريق حق است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از یزد، حجت‌الاسلام‌ والمسلمین محمد شمس در جمع كاركنان مدیریت حوزه علمیه استان یزد با اشاره به حدیثی از حضرت علی (ع) اظهار داشت: امیرالمومنین علی (ع) می‌فرمایند: الاعِتبارُ یثمِرُ العِصمَةَ به این معنا است که ثمره عبرت گرفتن و پندآموزی دوری از خطا و عصیان است.

مدیر حوزه علمیه استان یزد افزود: عبرت‌گرفتن و پندآموزی، هدایت‌آور و موجب استقامت در طریق حق است.

حجت‌الاسلام ‌والمسلمین شمس با اشاره به اینكه ظرفیت پند گرفتن باید در خود شخص باشد ادامه داد: طبق فرموده حضرت علی (ع) در هر چیزی پند و عبرتی برای فرزانگان و اندیشمندان است و شخص هم باید آن را طلب كند.

مدیر حوزه علمیه استان یزد با ذكر یك روایت تاریخی افزود: پس از سام بن نوح، از اولاد او پادشاهی در عجم به حکومت رسید که نامش نمرود بود و عجم او را کیکاووس می‌گفتند. او كه مردی بت‌پرست و ستمکار بود و بت‌خانه‌های زرین و ثروت فراوان داشت پس از جنگ‌های فراوان پادشاه مغرب و مشرق شد.

مدرس حوزه علمیه یزد ادامه داد: نمرود هزار و هفتصد سال پادشاهی كرد و چنان متکبر و خودخواه شده بود که هرگز سر به سجده آفریدگار ننهاد و حتی به پندار باطل خود تصمیم گرفت خدای آسمان را از پای درآورد!

مدیر حوزه علمیه استان یزد در ادامه با اشاره به داستان نجات نمرود در زمان نوزادی افزود: خداوند به عزراییل خطاب کرد که منصب قبض ارواح را به تو داده‌ام، آیا تا به حال دلت به حال کسی سوخته است؟ عزرائیل عرض کرد: بارالها! هنگام قبض روح بر تمام بندگانت رقت می‌نمایم ولی از جانب تو مأمور به فرمانت هستم. خطاب آمد که در این مدت کجا دلت بیشتر سوخت؟ عزرائیل عرض کرد: زمانی، کشتی‌ای در حرکت بود. مرا امر فرمودی که کشتی را غرق نموده، مسافران آن را قبض روح نمایم، به دستورت کشتی را غرق کرده و همه سرنشینان آن را قبض روح نمودم، مگر یک زن و کودک خردسال که جدیدا متولد شده بود و آن زن و کودک روی تخته چوبی چسبیده و موج دریا آنها را به اطراف می‌انداخت. ناگاه مأمور شدم روح مادر را نیز بگیرم. آن طفل به تنهایی بر روی تخته چوبی باقی ماند و من بر آن کودک بسیار رقت نمودم.

حجت‌الاسلام ‌والمسلمین شمس ادامه داد: پس از آن از جانب خداوند خطاب آمد كه به موج دریا امر کردم او را به جزیره‌ای خوش آب و هوا اندازد. باد را دستور دادم که خار و خاشاک روی بدنش نریزد. ابر را فرمان دادم که بر او باران نبارد، خورشید را گفتم که حرارت خود را به او نرساند و در آن بیشه، پلنگی تازه زاییده بود. او را دستور دام که آن طفل را شیر دهد و آن پلنگ هر روز پیش از شیر دادن بچه خود، نزد او آمده و او را شیر می‌داد تا سیر شود. اندک اندک بزرگ شده، استخوان‌اش محکم گشته، به راه افتاد و در آن جزیره گردش می‌نمود تا اینكه مسافران یك كشتی او را دیده و با خود به شهرشان بردند و كار او بالا گرفت تا آنكه او را پادشاه نمودم. آن‌گاه با من ستیز آغاز نمود و اظهار دشمنی کرد و هنگامی که حضرت ابراهیم فرمود: خدای من، خدای آسمان‌ها و زمین است، گفت: خدای او، منم و باید به آسمان بروم و خدای او را به قتل رسانم.

مدیر حوزه علمیه استان یزد با بیان اینكه خداوند هیچ گاه بنده‌ای را ناامید نمی‌كند اظهار داشت: نمرود تصمیم گرفت با خداوند بجنگد. پس تیری در كمان گذاشت و به آسمان پرتاب كرد. در آن میان به جبراییل خطاب آمد که ماهی را از دریا گرفته، مقابل تیرش نگاه دارد که جبرییل عرض کرد: خدایا! نمرود به پندار خود به جنگ با تو آمده و جنابت این‌گونه به او مهربانی می‌کنی! خطاب آمد: ای جبرییل! هرچه باشد او بنده من است، او را محروم و مأیوس نمی‌کنم و آن‌گاه که تیر خون‌آلودش بازگشت، نمرود گفت به یقین خدای آسمان را کشتم و به حضرت ابراهیم گفت: خدای آسمان را به قتل رساندم.

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین شمس با بیان اینكه باید همیشه قدردان نعمت‌های الهی باشیم خاطرنشان كرد: از این داستان می‌توانیم این پند و عبرت را به دست بیاوریم كه برخی انسان‌ها تا چه حد در مقابل خدای خود سركشی و طغیان می‌كنند و نعمت‌های او را ناسپاسی می‌كنند و می‌بینیم با این‌همه نعمت و لطفی كه خداوند به نمرود داشت ولی باز هم او در برابر خداوند سر تسلیم فرود نیاورد و در نهایت به بدترین وجه مورد خشم خدای خود قرار گرفت.

انتهای پیام/۳۱۳/۲۳

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha