به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از گرگان، خانم حسینی واعظ در ویژه برنامه سالگرد ارتحال امام خمینی که با حضور بانوان مدیریت حوزه علمیه خواهران گلستان برگزار شد، بیان کرد: امام خمینی بزرگترین احیاگر دین اسلام پس از ائمه معصومین علیهم‌السلام در طی تاریخ اسلام بوده است.
وی با بیان این که انقلاب شکوهمند اسلامی الگوی موفقی از تاریخ صدر اسلام، خصوصاً از حماسه حسینی است، تصریح کرد: احیاگری امام خمینی تنها به ابعاد معرفتی و نظری دین خلاصه نمی‌شود؛ ایشان هم در ابعاد معرفتی و هم در ابعاد عملی به احیای دین اسلام پرداخت.
مدیر حوزه علمیه خواهران گلستان خاطرنشان کرد: امام خمینی(ره) تجسم وحدت دین و سیاست بود. ایشان با طرد نگاه حداقلی به دین، قلمرو آن را گسترده و جامع معرفی کرد؛ دینی یکپارچه با سیاستی الهی که سکولاریزم در آن جایگاهی ندارد و معنویت گرایی، تهذیب نفس و سلوک عرفانی مغایر با حضور در متن سیاست و اجتماع نیست.
حسینی واعظ با تاکید بر الگوگیری از روش‌شناسی امام بزرگوار برای ادامه مسیر در گام دوم انقلاب، به فرارسیدن عید سعید فطر نیز اشاره کرد و گفت: در روز عید فطر گوئی یک مسلمان از نو متولد می شود، چرا که طبق گفتار امیرمؤمنان علیه السلام، روزه داران در شب عید فطر از تمام آلودگی ها و پلیدی ها پاک شده اند و کمترین پاداش خود را که پاکی و پاکیزگی است دریافت نموده اند .
وی در راستای مراتب روزه داران در عید فطر توضیح داد: استقبال مسلمانان از روز عید فطر یکنواخت و مساوی نیست، زیرا هر کسی نسبت به معرفت و ایمان خود به این عید بزرگ و با عظمت می نگرد و از آن بهره می گیرد؛ زمینه ها، ذهنیت ها، مراتب ایمان و عوامل دیگری در نگرش و انگیزه افراد دخالت دارد.
استاد حوزه خواهران با استناد به کلام میرزا جواد آقا ملکی تبریزی(ره) عالی ترین مرتبه استقبال کنندگان از عید فطر را روزه دارانی می داند که لذت ندای خداوند، رنج گرسنگی و تشنگی و شب زنده داری را از یاد آنان برده و با شوق و شکر بلکه با وجد و سکر آن را پیشواز نموده، در سرعت سیر و سلوک و پیشروی به سوی خیر، جدیت به خرج داده و از عمق جان به ندای رب لبیک گفته اند .
حسینی واعظ همچنین به نقش عید فطر در تحولات اجتماعی و حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی پرداخت و اذعان کرد: پرداخت زکات فطره به عنوان عاملی ارزشمند برای فقرزدایی، توسعه اقتصادی و حل مشکلات اجتماعی در جامعه اسلامی، احیای روحیه همیاری و تعاون، رسیدگی به وضع بهداشتی، درمانی و فرهنگی مسلمانان، تقویت باورهای دینی و اعتقادات مسلمانان ضعیف الایمان، است.
