سیروس تسلیمی تهیه‌کننده سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری «حوزه»،با بیان این‌که شرایط برای اکران فیلم‌های فاخر آنچنان که باید در سینمای ایران فراهم نیست، اظهار کرد: وضعیتی که بر اکران سینماها حاکم شده به هیچ وجه مطلوب نظر نیست، چون تنها فیلم‌های طنز هستند که فرصت دیده شدن را پیدا می‌کنند، البته معدود کارهای ارزشی نیز روی پرده می‌روند، اما تعداد این قبیل آثار در مقایسه با فیلم‌های کمدی قابل توجه نیست.

وی افزود: وقتی از فیلم‌های کمدی حرف می‌زنیم این تصور به وجود می‌آید که این ژانر کیفیت لازم را دارا نیست، در‌صورتی که، طنز از جمله حوزه‌هایی است که می‌توان به واسطه آن بسیاری از پیام‌های اخلاقی و دینی را ترویج داد، اما استفاده‌ای که ما از این عرصه می‌بریم، تنها در خدمت گیشه است.

این تهیه‌کننده در پاسخ به این سوال که آیا درآمدزایی اقتصادی از راه سینما اقدامی مذموم است که از آن باید به عنوان نقطه صعف برای فیلم‌های کمدی نام برد؟ گفت: اتفاقاً درآمدزایی یکی از اصول اولیه سینماست که به رونق اقتصادی این حوزه کمک می‌کند، اما به شرطی که راه برای موفقیت فیلم‌های دیگر هم فراهم باشد. مطلب دیگر این‌که، طریق چگونه خندان مردم هم بسیار اهمیت دارد، چون آن چیزی که امروز در برخی فیلم‌ها می‌بینیم به هیچ وجه شایسته خانواده‌های ایرانی نیست.

تهیه‌کننده فیلم «زندان زنان» ادامه داد: اکثریت مردم گرایشات دینی و مذهبی دارند، برای همین برای آنها مهم است خانواده آنها چه چیزی را تماشا می‌کنند، برای همین وقتی می‌بیند فیلم‌هایی به لحاظ معنایی آن کیفیت لازم را دارا نیست، ترجیح می‌دهند از سینماها فاصله بگیرد. این امر باعث شده، تماشاگران سینما به یک قشر خاص محدود شوند.

وی با بیان اینکه برخی فیلم‌های شعاری و بی‌کیفیت به سینمای ارزشی ضربه زده است، گفت: بخش دیگری از آسیب‌هایی که به سینمای دینی وارد شده از طرف تولیدات بی‌کیفیتی است که در این حوزه تولید می‌شود، به ویژه آثاری که نگاهی سفارشی و شعاری به موضوعات دارند. از نگاه من سینمای دینی جای اندیشیدن است، پس اگر تولیدات این عرصه با اندیشه و به دور از کلیشه‌ها، تولید شود مطمئن باشید تماشاگر به سمت آن کشیده خواهد شد.

این تهیه‌کننده تاکید کرد: ما با پیروزی انقلاب اسلامی رشد محسوسی در سینما پیدا کردیم، به نحوی‌که فیلم‌های ایرانی به عنوان آثار اخلاقگرا در سینمای جهان شناخته شد، اما متاسفم وضعیتی پیش آمده که امروز فیلم‌هایی روی پرده می‌رود که ما را یاد فیلمفارسی‌های قبل از انقلاب می‌اندازد. این بازگشت به عقب با چنان شتابی در حال حرکت است که اگر فکری برای آن نشود متاسفانه سینمای ملی در آینده نه چندان دور، نابود خواهد شد.

وی در بخش دیگری از این گفت‌و‌گو تاکید کرد: گرایش به سمت موضوعات دینی و اعتقادی یک اتفاق مختص به ایران نیست، چون در غرب هم مردم فهمیده‌اند که شعارهای سیاست‌مداران غربی در ترویج اومانیسم پوچ و بی‌کارکرد است، برای همین ترجیح آنها این است که به سمت مذهب بیایند، در چنین شرایطی تولید فیلم‌ها و سریالی دینی یا ماوراءالطبیعی به شدت رواج پیدا کرده است.

این سینماگر متذکر شد: در شرایط فعلی بسیاری از تولیدات نمایشی غرب به راحتی قابل دسترس است، به نحوی که اگر سریالی در آمریکا پخش شود، فردای آن شب در ایران آن قسمت با زیر‌نویس فارسی دیده می‌شود. این را گفتم تا تاکیدی داشته باشم به هجمه‌ای که از این عرصه، فرهنگ‌مان را تهدید می‌کند. این تهدید نیز تنها به اخلاقیات ختم نمی‌شود، بلکه آثار به اصطلاح دینی و ماوراءالطبیعی غرب نیز ذهن جوانان ما را مسموم می‌کند.

تسلیمی گفت: به باورم برخی از کارهایی که به اسم سریال یا فیلم دینی تولید می‌شود با هدف قرار دادن کشورهای مسلمان در دستور سازندگانش قرار می‌گیرد، چون آنها می‌دانند اسلام این روزها به شدت برای سیاست‌مداران غربی خطرناک شده، برای همین سعی می‌کنند با تخریب چهره مسلمانان بهترین قدم را در این عرصه بردارند. در این مسیر هم تولیدات اسلام ستیزانه آنها به یاریشان شتافته و تا حدی راه را برایشان هموار کرده است.

تهیه‌کننده «زیر پوست شهر» تاکید کرد: برای این‌که بتوان جذب تماشاگر کرد به نظرم باید فرصت دیده شدن را به فیلم‌های خوش ساخت و جسورانه داد. بگذارید مثالی بزنم. چند وقت پیش در تلویزیون سریال با عنوان «گاندو» پخش شد. در این کار برای اولین بار دیدیم به موضوعاتی پرداخته شد که شاید بازگویی آن تا چندی پیش دور از تصور بود، اما وقتی مدیران به این نتیجه رسیدند که می‌شود به هنرمندان اعتماد کند، نتیجه آن شد که برای گاندو رخ داد و این اثر توانست مخاطبان فراوانی را به سمت خود بکشاند.

وی در انتهای تاکید کرد: در سینما نیز انتظار می‌رود این اتفاق رخ دهد. گواه این ادعا هم فیلم خوبی «وقتی که ماه کامل شد» است.

انتهای پیام