پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ |۱۷ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 28, 2024
کد خبر: 860965
۲۸ مرداد ۱۳۹۸ - ۰۵:۰۱
عید غدیر

حوزه/ ای مسلمانان! حاضران به غایبان برسانند : کسی را که به من ایمان آورده و مرا تصدیق کرده است، به ولایت علی سفارش می  کنم؛ آگاه باشید ولایت علی، ولایت من است و ولایت من، ولایت خدای من است. این عهد و پیمانی بود از طرف پروردگارم که فرمانم داد تا به شما برسانم.

خبرگزاری حوزه/  اتمام و اکمال، آن هم در مورد دین و بر دستان مردی از تبار حق.

چشمه غدیر شاهد تحقق امری الهی برای مسلمانان یکتاپرست بود. دست ها بالا می رفت و آذرخش حسادت در قلب های حسودان فرو.

کجای این چشمه را با بدعهدی سیراب کردند که آن حسودان چون شوکران روییدند و به نابودی دین و فنای آخرت برخاستند!؟

 لاسیفِ آن مرد را، کافران و مسلمانان شنیدند اما چگونه دین را به دنیا وانهادند؟

تپیدن قلبی عاشق، در بستری که هدف تیغ های آخته بود را به وضوح دیدند و در تاریخ ثبت نمودند؛ اما در عجبم از این جماعت ناسی!

همگان می دیدند که گاه فریاد حق در قدم های استوارش به گوش می رسد و گاه درشمشیر تیز و برّانش ...

رفته ها بازگردند، مانده ها تعجیل ... چراکه پیامی بسیار مهم از آسمان  نازل شده و باید به گوش همه برسد. آشوب و غوغایی بر جمعیت غالب است.

 این چه امر مهمیست که همه باید جمع شوند تا بیان شود؟

کلام شیرین حق، مهمان قلب پیامبر(ص) بود و رسول خدا به فرخندگی و بقای دینش خشنود.

اما از همان لحظه ثبت شده در تاریخ بشریت، شاهدان به ظاهر مسلمان درگوشه ای کِز کرده، برای فرداهای نیامده توطئه می کنند و نشانه گرفته اند؛ تمام هست و نیست اسلامِ ناب را و اینجاست که نویدی جانبخش زمزمه می کند:

"یدالله فوق ایدیهم "

در غدیر صدای خدا بر روی زمین می ماند تا ابد و علی(ع) غدیری می شود؛   بار امانت بر دوش می کشد، باری که حتی آسمان هم نتوانست بر دوش گیرد.

 آری علی علیه السلام دروازه تمام علوم هستی و قوت قلب رسول خداست. از کودکی با نوای پیامبر(ص) مأنوس بود و تنها یاور رسول خدا (ص) درمیان اقوام.

وقتی نمازش را به پیامبر(ص) اقتدا می کرد، هیچ باکی از سرزنش و تهدید مشرکان به دل راه نمی داد.

سخت ترین شب برای اسلام را با پوشیدن ردای منجی بشریت به آرامش صبح کرد.

یگانه دختر خاتم پیامبران خدا را به همسری گرفت و اهل بیت(ع) را تکمیل کرد و چشم جهان را به آمدن موعودش روشن نمود.

چشمه غدیر می جوشد؛ فریاد رسای رسول بالا می رود و به آسمان ها می رسد:

یا معشر المسلمین لیبلغ الشاهد الغائب، اوصی من آمن بی و صدقنی بولیة علی، الا ان ولیة علی ولایتی و ولایتی ولیة ربی، عهدا عهده الی ربی و أمرنی أن أبلغکموه.

ای مسلمانان! حاضران به غایبان برسانند : کسی را که به من ایمان آورده و مرا تصدیق کرده است، به ولایت علی سفارش می  کنم؛ آگاه باشید ولایت علی، ولایت من است و ولایت من، ولایت خدای من است. این عهد و پیمانی بود از طرف پروردگارم که فرمانم داد تا به شما برسانم. (۱)

در غدیر نوایی آسمانی که ملائک حامل آنند از گلوی مردی آسمانی برای هدایت زمینیان  به فریادی  جاوید مبدّل گشت و داعیه نابودی و ناکامی اسلام را برای ابد به سراب تبدیل کرد.

چلچراغ ولایت تا ابد روشن شد و امانتی شد برای اهل ولایت ...

باشد که ولایتمداران، امانتداران خوبی بمانند.

--------------

پی نوشت:

۱. بحارالانوار  ج ۳۷ص۱۴۱، ح. ۳۵

به قلم: فریبا حقیقی

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha