جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024
آیت الله سیدان

حوزه/ استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان با بیان این که آنچیز افضل و غیرافضل گفته می شود که در یک حقیقت مشترک بوده و در آن حقیقت مشترک نیز مراتب داشته باشند، گفت: اسماء الحسنی مختص به ذات مقدس حضرت حق است و هیچگونه افضل و تفضیل در آن راه ندارد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از مشهد، آیت الله سید جعفر سیدان، با بیان این که آیات و روایات زیادی در قرآن همچون آیه 180 سوره مبارکه اعراف و آیه 8 سوره طه به اسماء و صفات الهی پرداخته است، گفت: اسماء الحسنی گاهی در ارتباط با ذات مقدس حضرت حق و گاهی  نیزدر ارتباط با فعلِ مربوط به ذات مقدس پروردگار عنوان می شود.  

وی با بیان این که اسماء ذات مقدس حضرت حق، هیچگونه مدارج و مراتب مختلف ندارد بلکه مقصود از حسنی که به صورت افضل تفضیل معنا می شود، غایت کمال است، تصریح کرد: ذات مقدس حضرت حق مراتب ندارد و حقیقت واحده است.

استاد درس خارج حوزه علمیه خراسان با بیان این که به آنچیزی افضل و غیرافضل گفته می شود که در یک حقیقت مشترک بوده و در آن حقیقت مشترک نیز مراتب داشته باشند، خاطر نشان کرد: اینجا می دانید هیچ چیز در زمینه حضرت حق قابل قیاس نیست و حسنی که در اینجا به کار رفته به معنای غایت حسن و غایت کمال است والاّ هیچ گونه قیاس و مرتبه نسبت به ذات حضرت حق درنظر نیست.

آیت الله سیدان با بیان این که اسماء الحسنی مختص به ذات مقدس حضرت حق است و هیچگونه افضل و تفضیل در آن راه ندارد بلکه غایت حسن است، عنوان کرد: اگر چنانچه دو شیء در حقیقت خاص مشترک باشند و برای برخی نسبت به برخی دیگر فضلی باشد افضل معنا می شود اما در عرض ذات مقدس حضرت حق هیچ مرتبه ای در این بعد و وسع وجود و راه ندارند.

وی ادامه داد: وقتی گفته می شود اسمی احسن و از اسماء حسنی است یعنی غایت آن اسم برای حضرت حق مدنظر می باشد و در حقیقت اطلاق این عبارت برای خداوند، همان تبیین غایت حسن و کمال برای پروردگار متعال است چراکه خداوند در علم، حیات و هر مساله دیگر ترتیب و مراتب ندارد و غایت و تمام و کمال هرچیز از آن خداوند متعال است که نهایتی نیز برای آن نیست و این بی نهایت در انحصار خداوند است.

انتهای پیام 313/49

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • احمد پرهیزکار IR ۰۳:۵۹ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۲
    0 0
    بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم اسماء که مخلوق خداوند است چطور جزء ذات خداوند هستند مگر می شود چیزی که مخلوق باشد جزء ذات باشد این حرف عرفا هستند . اسماء مخلوق هستند و جنس ها از ماده نیست چون نور و روح و جسم همه ماده هستند البته روح و نور از جنس جسم نیست چون جسم از ماده خاک است عالم دنیا ولی روح و نور ماده یعنی خالق شده از جنس عوالم دیگر که برای ما مشخص نیست که از اموری است که فقط خداوند احاطه دارد منظور از امر یعنی تحت اختیار خدا است که فقط خداوند احاطه دارد و به هیچ موجودی اجازه نداده که احاطه علمی داشته باشد حتی انبیاء و ائمه اما اسماء نیز از عالم اولاء است و بالاتر از عالم نور و روح انجاکه رسول الله درود خدا بر او و خاندانش می فرماید که خداوند اراده کرد و کلمه ای را ایجاد کرد و بعد از ان کلمه نور ی ایجاد کرد این کلمه از ماده نیست ولی قدرت بوجود اوردن ماده را دارد که به ان اسم می گویند قطعا اسم الفاظ نیست الفاظ علامت آن اسم هستند ان چیز مشخص که اینجا عرفای نادان می گویند که این اسم از که شی ای مشخص است از خداوند جدا شده و مراتب دارد خیر این اسم ابزار خلقت هستند دقیقا دارم درست می گویم یعنی خداوند که دست و پا ندارد بلکه اسبابی برای آفرینش و خلقت درست می کند نه اینکه خداوند بدون این اسماء قدرت خلقت ندارد چرا که اول اسماء نبودن و خداوند آنها خلق کرد و خداوند بگویید کن و فیکون هر چیزی ایجاد می شود پس چرا خداوند این مراتب وجودی را به وجود می اورد به خاطر موجودات است تا موجودات از پایین تر مراتب آفرینش سیر کنند به سمت خداوند و با تلاش به خداوند برسند در واقع جهان دارای مراتب وجودی است که جنس هر کدام مشخص است و هر چه انسان به سمت بالاتر می رود قطعا خداوند را بیشتر درک می کند و با خداوند ارتباط برقرار می کند خاک و روح و نور و اسماء اینها مراتب وجودی است که به خداوند می شود رسید و جنس انها مشخص نیست فقط جنس دنیوی انها مشخص است البته در خصوص روح ذکر شده مانند باد است اما از جنس نور چیزی گفته نشده و در خصوص اسماء که مشخص نیست اصلا دارای جنس است یا نه اما نور مشخص است جنسی دارد ولی جنس ان مشخص نیست که رسول الله می فرماید دورد خدا بر او فرزندانش می فرماید خداوند نورمن و حضرت علی علیه السلام را از یک نور خلق کرد یعنی انوار مختلف بود که نور رسو ل الله که درود خدا بر