به گزارش خبرگزاری حوزه حجتالاسلام والمسلمین مهدوی ارفع، در این جلسه، یکی از موضوعات مهم را در زمینه انقلاب اسلامی، نقش مردم در حاکمیت و تصمیمات حکومت اسلامی دانست و گفت: از ابتدای انقلاب اسلامی، امام عظیمالشأن و بنیانگذار نهضت جهانی، نقش ویژهای برای مردم قائل بودند و اصرار بر این نقش و جایگاهی که امام(ره) براساس مبانی اسلامی تشخیص میدادند، تا امروز عوارضی هم داشته است که برخی موافق و برخی مخالف آن بودند. البته امام(ره) با تکیه بر قدرت فهم و بصیرت خود، همواره بر این نقش پافشاری داشتند.
وی ادامه داد: اوایل انقلاب اسلامی، عدهای بر سر نوع حکومت کشمکشهای جدی راه انداخته بودند؛ بعضی جمهوری اسلامی را با قیدهای اضافه میپسندیدند، مانند جمهوری دموکراتیک. بعضیها جمهوریت را قائل نبودند و قائل به حکومت اسلامی به معنای خاص بودند. امام(ره) در مقابل هر دو دیدگاه ایستادند و تصریح کردند: «جمهوری اسلامی»؛ نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر.
سخنران جلسه خاطرنشان کرد: امروز نیز همچنان شاهدیم، بعضی از روی جهالت یا غرضهای دیگر، هر از چند گاهی از نقش مردم در داستان حاکمیت سوءاستفاده میکنند. امیرمؤمنان(ع) در جای جای نهجالبلاغه، نقش مردم را بیان کردند، ولی حد و مرز آن را هم کاملاً مشخص کردند.
وی با اشاره به فرمایش حضرت علی(ع) در خطبه سوم نهجالبلاغه (شقشقیه)، اظهار داشت: امام علی(ع) در این خطبه میفرمایند: اگر حضور مردم در صحنه نبود و حجت بر من تمام نمیشد که به مقدار کافی یار هست و البته خدا از علما عهد نگرفته بود به شکمبارگی ظالم و گرسنگی مظلوم صبر نکنند، حکومت را نمیپذیرفتم، یعنی پذیرش حکومت را دو بخش قرار دادند: یکی، مشروعیت الهی، که عهد خدا بر عالمان دینی است که باید بر ظلم و تظلم حساسیت نشان بدهند. از سوی دیگر نیز نقش مردم، که مقبولیت را تضمین میکند.
حجتالاسلام والمسلمین مهدوی ارفع یادآور شد: امیرمؤمنان(ع) پیش از این حکومت هم امام بود، ولی امامتشان در قالب حکومت جاری نشد، زیرا مردم اقبالی نشان ندادند؛ بنابراین، نقش مردم در این حد هست، اگر چه برخی با تحریف نهجالبلاغه، آن نقش الهی و مشروعیت را حذف نموده، با استناد ناقص به عبارات خطبه شقشقیه، درصدد اثبات تمام مشروعیت حکومت به اقبال عمومی از دیدگاه امیرمؤمنان(ع) هستند که در نتیجه، اگر روزی مردم نخواستند حکومتی یا تصمیمی باشد، آن حکومت دیگر مشروعیت ندارد.
سخنران جلسه در تشریح بیشتر این مطلب اظهار داشت: امیرمؤمنان(ع) سهم مقبولیت برای مردم قائل هستند که زمینهساز تحقق حکومت اسلامی است، ولی سهم اصلی که عبارت است از مشروعیت، از آن خداست و ربطی به رأی و بیعت مردم ندارد. در این جا، مبنای ما با بسیاری از فرقهها تمیز و تشخیص داده میشود.
وی، در پایان، با اشاره به نامه امیرمؤمنان(ع) به معاویه، تصریح نمود: امام علی(ع) در نامه به معاویه، که مروج چنین شبهاتی در جامعه بود، به صراحت میفرمایند: کسی که در روز بیعت نبوده است، حق ندارد بگوید چون آن روز نبودم، این حکومت را قبول ندارم و کسی هم که بود و بعداً پشیمان شده است، حق ندارد بگوید آن روز اشتباه کردم. جایگاه حکومت اسلامی آن قدر محترم و محکم است که نمیشود و نباید با این گونه احتجاجها به آن لطمه زد.