به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محمود عبداللهی در درس خارج خود در بیان نکاتی اخلاقی اظهار داشت: در اصول کافی بابی وجود دارد تحت عنوانی به نام « بَابُ مَنْ وَصَفَ عَدْلًا وَ عَمِلَ بِغَیْرِه» این باب پنج روایت دارد که کار مبلّغ و استاد و نصیحت کننده را مشکل کرده است.
یکی از آن احادیث چنین است : عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ مِنْ أَعْظَمِ النَّاسِ حَسْرَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَنْ وَصَفَ عَدْلًا ثُمَّ خَالَفَهُ إِلَی غَیْرِهِ. این حدیث اشاره به افرادی دارد که عدل و عدالت و نیکی و احسان را برای دیگران توصیف می‌کنند، اما خودشان از عدالت به دور هستند و یا دیگران را نهی از منکر می کنند اما خودشان مبتلا به همان ایرادات و نواقص هستند. بزرگترین حسرت‌ها در روز قیامت، حسرت چنین افرادی است.
عضو جامعه مدرسین در ادامه با اشاره به حدیثی دیگر از امام محمد باقر (ع) با همین مضمون افزود: «قَالَ لِی أَبُو جَعْفَرٍ ع أَبْلِغْ شِیعَتَنَا أَنَّهُ لَنْ یُنَالَ مَا عِنْدَ اللَّهِ إِلَّا بِعَمَلٍ وَ أَبْلِغْ شِیعَتَنَا أَنَّ أَعْظَمَ النَّاسِ حَسْرَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَنْ وَصَفَ عَدْلًا ثُمَّ یُخَالِفُهُ إِلَی غَیْرِهِ. به شیعیان ما این حقیقت را بگو که انسان به آنچه عندالله هست نمی رسد جز از راه عمل. یعنی انسان به قرب، معنویت، کمال، رضوان الهی و تفضلات الهی، جز با عمل نزدیک نمی‌شود.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم در پایان اظهار داشت: «معنای این حدیث، این نیست که انسان دست از تبلیغ بردارد و دیگران را به راه راست دعوت نکند؟ اتفاقا دعوت لسانی مردم هم مهم و در جای خود ارزشمند و جزو وظایف مبلغان است، اما این حدیث هشدار می دهد که خود مبلغ و دعوت کننده هم باید مراقب خود باشد و اهل عمل باشد و به آنچه که می گوید، عمل کند»
