به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام محمد عابدینی در شعری برای تلخیِ روزهایی که گذشت تا فردا و نماز جمعه‌ی حضرت یار سرود که متن این شعر بدین شرح است:

خسته بودیم و زخمی و بی‌تاب، اوجِ بی‌رحمی زمستان بود

روزها آه بود و شب‌ها سوز، عمرِ دی‌ماه رو به پایان بود

صبحِ یک جمعه بینِ اشک و دعا، خبری تلخ از عراق رسید

نیمه‌شب در ضیافتی خونین، زائری از دمشق مهمان بود

روی زانوی سیّدالشّهدا، داد آرام جان ابومهدی

روح آرامِ حاج‌قاسم نیز، در هم‌آغوشی شهیدان بود

اشک و لبخند با شهادت و فتح، رازِ اعجازِ حاج‌قاسم شد

نقشی از خونِ سرخِ سلمان‌ها، روی انگشترِ سلیمان بود

فتحِ عین‌الاسد به غرّشِ خشم، لشکرِ بیست و پنج میلیونی

قصّه‌ی آتش و هواپیما، امتحاناتِ سختِ ایران بود

نفسِ شهر بند آمده بود، از ترافیک و دود و فتنه و ننگ

شهر با سرفه‌های پی‌درپی، سخت چشم‌انتظارِ باران بود

ناگهان از ستادِ استهلال، خبر آمد که ماه در راه است

ظهرِ جمعه امامِ آرامش، در مصلّای شهرِ تهران‌ بود