فریدون نجفی کارگردان سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه، با بیان این‌که فیلم دینی تعریفش چیزی فراتر از کلیشه‌های رایج است، اظهار کرد: وقتی حرف از فیلم دینی یا ارزشی می‌شود، عموماً تعاریف به سمت کلیشه‌های رایجی معطوف می‌شود که درباره آنها کار بسیار شده است، اما کمتر در تعاریف مورد نظر مباحثی مد نظر قرار می‌گیرد که ریشه است. برای مثال به فیلم‌های تاریخی یا آثاری که به نوعی قصص قرآن را مد نظر دارند اشاره می‌کنم.

وی تاکید کرد: این‌که قصص قرآنی یا قصه‌های تاریخی می‌تواند بخشی از آثار دینی باشند امری مشخص است، اما اگر بخواهیم تنها این شکل را به عنوان الگو مد نظر داشته باشیم تنها این دست مضامین را در سینما حاشیه‌نشین کرده‌ایم، چون در چنین شرایطی کمتر کسی فرصت پیدا می‌کند دست به تولید این قبیل آثار بزند، زیرا هزینه‌های ساخت سریال‌هایی نظیر «یوسف پیامبر» را هیچ بخش خصوصی قادر به تامین آن نیست.

این کارگردان گفت: این آسیب در سینمای مستند نیز وجود دارد، چون عموم فیلم‌های این حوزه کارهایی هستند که به صورت مستقیم به مناسک مذهبی توجه دارند. این مناسک نیز بیشتر به عزاداری امام حسین (ع) مربوط می‌شود. این اتفاق باعث شده دیگر فیلم‌ها اینچنین جذابیت خود را برای مخاطبان از دست دهد، درصورتی‌که مفهومی چون عاشورا به اندازه‌ای  بزرگ و وسیع است که می‌توان هزاران دریچه جدید برای آن یافت.

کارگردان فیلم تحسین شده «اسکی باز» تاکید کرد: من فیلمساز کودک هستم و تا به امروز همه کارهایم به کودکان توجه دارد، اما در این کارها هیچگاه مضامین دینی را از یاد نبرده‌ام، اما نه به آن صورت که در فیلم‌هایی رایج این حوزه می‌بینیم، بلکه در قالب رسم و رسوم قوم‌های مختلفی به این حوزه توجه می‌شود. برای نمونه به واسطه دلبستگی که من به قوم لر دارم، همیشه به آیین های مردم این حوزه از کشورمان توجه داشته‌ام. برای همین وقتی ما به باورهای اعتقادای مناطق مختلف کشورمان را مد نظر قرار می‌دهیم در حقیقت به باورهای دینی آنها توجه کرده‌ایم.

نجفی در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد: از نگاه من سینمای کودک موضوعات معنایی و مفهومی را فراموش کرده و به سمت فانتزی متمایل شده که هیچ ارتباطی با فرهنگ ملی و دینی ما ندارد. این مسئله هم به نظرم نشئت گرفته از سینمای غرب است. برای مثال به برخی فیلم‌های کودک نگاه کنید. الگوها و آموزه‌هایی که در آن رعایت می‌شود به هیچ وجه با فرهنگی ملی ما همخوانی ندارد، بلکه وامدار سینمای غرب است. این در حالیست که ما در فرهنگ ایرانی خود قهرمانان بسیاری داریم که قادرند برای کودکان این سرزمنین جذابیت داشته باشند.

وی در انتهای این گفت‌وگو بیان کرد: وقتی از فیلم‌های امروز سینمای کودک انتقاد می‌کنم، منظورم مخالفت با فانتزی نیست، چون من نیز در کارهایم به فانتزی توجه ویژه دارم، اما به نظرم این فانتزی در خدمت فرهنگ ملی و دینی  باشد. در خاتمه کلام، حمایت از سینمای کودک در حقیقت بیمه سینمای ‌این سرزمین است، پس اگر بتوانیم مخاطب خوبی را برای آینده تربیت کنیم مطمئن باشید در آینده اتفاقات خوبی برای سینمای این سرزمین رخ خواهد داد.

انتهای پیام