قطره ای از دریا
-
قطره ای از دریا؛
۱۹ نکته پیرامون شهید و شهادت
حوزه/ وقتی انفاق مال در راه خدا، قابلیّت رشد تا هفتصد برابر و بیشتر را دارد، دادن خون و جان، در راه خدا چگونه است؟
-
قطره ای از دریا؛
این افراد منافقند
حوزه/ منافقان کسانی هستند که (بعد از پایان جنگ اُحد، دست به تبلیغات یأس آور زده و در حالی که خود از جنگ سر باز زده و در خانه های) خود نشسته اند و در حقّ برادران خود گفتند: اگر از ما پیروی می کردند کشته نمی شدند. به آنان بگو: اگر راست می گویید، مرگ را از خودتان باز دارید.
-
قطره ای از دریا؛
پاسخی از قرآن: دلیل حوادث تلخ و شیرین زندگی
حوزه/ و آنچه روز مقابلهی دو گروه (کفر و ایمان در اُحد) به شما وارد شد، به اذن خدا بود (تا شما را آزمایش کند) و مؤمنان را مشخّص کند.
-
قطره ای از دریا؛
قرآن پاسخ می دهد: چگونه قضاوت کنیم؟
حوزه/ مسلمانان که در احد هفتاد کشته دادند و شکست خوردند، از پیامبر می پرسیدند: چرا ما شکست خوردیم؟ خداوند خطاب به پیامبرش می فرماید که به آنها بگو: شما دو برابر این تعداد را در سال قبل، در جنگ بدر، به دشمن ضربه وارد کردید. شما از آنها هفتاد کشته و هفتاد اسیر گرفتید، به علاوه شکست امسال به خاطر تفرقه و سستی و اطاعت نکردن خودتان از فرماندهی بوده است.
-
قطره ای از دریا؛
پاسخی از قرآن: چرا انبیاء از میان مردم مبعوث شدند؟
حوزه/ همانا خداوند بر مؤمنان منّت گذاشت که در میان آنها پیامبری از خودشان برانگیخت، تا آیات او را بر آنها تلاوت کند و ایشان را پاک کرده و رشد دهد و به آنان کتاب و حکمت بیاموزد، هر چند که پیش از آن، قطعاً آنها در گمراهی آشکار بودند.
-
قطره ای از دریا؛
قرآن پاسخ می دهد: آیا جایگاه مجاهدان و مرفّهان یکسان است؟
حوزه/ در جامعه اسلامی، نباید مجاهدان و مرفّهان یکسان دیده شوند. (با توجّه به شأن نزول) «أ فمن اتّبع رضوان اللّه کمن باء...».
-
قطره ای از دریا؛
داستان آیه ۱۶۱ سوره آل عمران چیست؟ / مگر پیامبران خیانت می کنند؟
حوزه/ و هیچ پیامبری را نسزد که خیانت کند و هر کس خیانت کند، آنچه را که (در آن) خیانت نموده روز قیامت به همراه آورد، سپس به هر کس پاداشِ کاملِ آنچه کسب کرده، داده شود و آنها ستم نبینند.
-
قطره ای از دریا؛
چرا باید به خدا توکل کنیم؟
حوزه/ در حدیث آمده است که رسول خدا صلی الله علیه وآله از جبرئیل پرسید: توکّل بر خدا چیست؟ گفت: اینکه بدانی مخلوق، سود و زیانی به تو نمیرساند و از غیر خدا کاملاً مأیوس شوی. اگر انسان به این درجه رسید، جز برای خدا کار نمیکند و از غیر خدا نمی هراسد و جز به خدا امید ندارد و این حقیقت توکّل است.