الا اسلامیا بیدار شو از خواب ـــبیا وارد شو با مردم از این باب ــ همین باب بزرگ عشق بر دین ـــ حقیقت را میان مردمان بین ـــبیاموز اندکی زآنان ادب را ــره و رسم حیات و هم طرب را ــ کنارش نه ز خود کبر و غرورت ـــمکن ضایع بدست خود سرورت ـــببین عشق به عالِم در جماعت ــ بشوی دستان خود را از حماقت ـــ گمان کردی خودت را شخص دانا ـــ ز جهلت باشد این ای فرد کانا ـــ برو مأنوس کن خود را بقر آن ـــمگو هر گز سخن الّا به برهان ـــبدان مردم شناسند عالِمان را ـــکنند نا بود حتماً ظالمان را ـــ به من من گفتن عالِم کی شود کس ــ چنین فردی بود پست تر ز یک خس ـــ