جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024
کد خبر: 1053532
۲۱ آبان ۱۴۰۱ - ۱۱:۳۳
فضای مجازی

حوزه/ در جنگ نرم، به جای گلوله های جنگی، تیر رسانه گلوی مردم را برای رسیدن به خواسته خود هدف قرار داده و ملتِ تحت سلطه، ساده لوحانه اهداف بیگانه را فریاد می زند. گلوی زخمی دشمن نباشیم!

به گزارش خبرگزاری حوزه، سه تن از دانشجویان، یادداشت هایی را با موضوع رسانه و استعمار برای حوزه نیوز ارسال کرده اند که متن آن بدین شرح است:

در تقابل رسانه ای دنیای امروز، اخبار ضد و نقیض و صحیح و غلط مخلوط شده باهم، زیاد یافت می شود.
هر رسانه، از هر جای کره خاکی که باشد، بی طرف نیست و بخشی از اخبار روز را حذف و بخش دیگری را منتشر می کند.
از سوی دیگر، رسانه ای دیگر، اخبار مخالف آن را پمپاژ می کند و این است فضای رسانه ای جهان امروز، که هرگاه چشمانت را باز می کنی، هجوم و حمله رسانه ای را از اطرافت احساس می کنی ...

خانم زهره معظمی

--------------------------------------------


امروزه دولت های استعمارگر با هزینه مالی و انسانی کم و با شگردی نه چندان قدیمی، اراده مردم را جهت رسیدن به منافع سلطه جویانه خود دستخوش تغییر قرار می دهند.
عاملان جنگ جهانی جدید کمبودها و امکانات کشور هدف را زیرنظر گرفته و با جریان سازی رسانه ای کپسول های یاس و خشونت را به مخاطب می خورانند.
تعجبی ندارد که با کوچکترین نارضایتی از اوضاع کشور، آتش دعوای خانگی به خیابان کشیده شده و بدنه حکومت را مثل توده سرطان از درون متلاشی کند.
در جنگ نرم، به جای گلوله های جنگی ، تیر رسانه گلوی مردم را برای رسیدن به خواسته خود هدف قرار داده و ملتِ تحت سلطه، ساده لوحانه اهداف بیگانه را فریاد می زند.
گلوی زخمی دشمن نباشیم!

خانم نفیسه عرب عامری

--------------------------------------------


شاید ما برای یک جنگ تمام عیار زیادی خوبیم. ما برای اینکه با اینهمه دشمن بجنگیم، زیادی خوبیم؛ شاید هم چون زیادی خوبیم باید با اینهمه دشمن بجنگیم.
شاید مشکل ما از زیادی خوب بودنمان است. از خیلی احساسی بودنمان.
ما مثل دنیا نیستیم. پلیس ما نمی تواند حتی وقتی دارد از جانش دفاع می کند هم فقط به خودش فکر کند.
یا حتی ما نمی توانیم وقتی تلوزیون میخواند "از خون جوانان حرم لاله دمیده"،جلوی اشک هایمان را بگیریم.
مشکل ما از زیادی انسان بودنمان است.از زیادی آزادی داشتن. ما آنقدر آزاد بوده ایم که مفهوم آزادی را از یاد برده ایم.


یادم می آید که استادمان گفت که گاهی مفاهیم را فقط با نبودشان می توان تعریف کرد.

ما هیچ وقت نبود آزادی، امنیت را تجربه نکرده بودیم. ما آنقدر امنیت داشته ایم که الان گیج به تصاویر شاهچراغ نگاه کنیم.
ما هیچ گاه حرم، خون، مردم و... را کنار هم نشنیده بودیم. ما هیچ وقت توجه نکرده بودیم که پلیس چند ساعت شیفت می ایستد تا ما در امنیت بخوابیم. ما نبود امنیت را تجربه نکرده بودیم.
ما سردار داشتیم.
چه غریبانه است فعل «داشتیم». همانقدر که همین الان هم اشک را به پشت پرده چشمانم بیارد. خط مقدم ما را سردار در سوریه تعریف میکرد.
شاید ما داریم تقاص گریه هایمان در لحظه شنیدن خبر شهادت سردار را می دهیم.
همان شبی که امتحان ترم فارسی را آنقدر با اشک و آه و پشت پرده اشک خواندیم که نفهمیدیم چه بود.


آن روزها را به خاطر دارم. خیلی دور نیست. تلویزیون پخش میکرد"واسه هفت پشت همه دشمنا بس ، عقابی مثل تو توو هفت آسمونه " و من به پهنای صورت اشک میریختم برای عزیزی که تو عمرم ندیده بودمش یا حتی زیاد ازش نشنیده بودم.
آنروز قلب من داد میزد که این تازه شروع روزهای سخت در یک جهان پر گرگ است.
آه و صد آه و صد آه از این روزهای کشورم.گرگ ها پرسه میزنند و چه سخت است که بعضی ها با گرگ ها سر کشورشان معامله کنند.چه پست اند. و ما چقدر خسته ایم از وایستادن مقابل خودی هایی که در پشت صحنه با گرگ ها معامله میکنند.ما خسته ایم اما نه آنقدر که فراموش کنیم.ما هیچ گاه خیانت ها را فراموش نمیکنیم.ما هیچ گاه خون های ریخته شده در حرم را فراموش نمیکنیم. ما همه ملت امام حسینیم. ملت امام حسین مرثیه سرایی را خوب بلد است، عزاداری را خوب بلد است ولی انتقام را هم خوب بلد است. ما نمی بخشیم. ما هرگز خیانت ها را نمی بخشیم. ما انتقام خون های شاهچراغ را خواهیم گرفت.

خانم نرگس مصلی

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha