به گزارش خبرگزاری حوزه، وقتی سخن از کارکردهای رسانه های نوین آن هم بر بستر فضای مجازی به میان میآید، از جمله مهم ترین و پرکاربردترین آنها، بحث سرگرمی سازی است کما این که از شئون رسانه در عصر مدرن توجه به همین مقوله بوده است.
البته باید توجه داشت که مراد از سرگرمیسازی در بستر فضای مجازی، خلق و ارائه انواع محتوا و فعالیتهای جذاب و مفرح برای کاربران در پلتفرمهای آنلاین است که خود این مساله می تواند شامل مواردی همچون بازیهای آنلاین، ویدیوها و محتوای تصویری اعم از کلیپ های طنز، آموزشی، فیلم و سریال و ... همچنین فعالیت شبکههای اجتماعی باشد کما این که خود این شبکهها نیز با امکاناتی همچون به اشتراکگذاری عکس و ویدئو، چت و دنبال کردن افراد، نوعی سرگرمی به شمار می روند.
بر این موارد باید همچنین پادکستها و محتوای صوتی، محتوای تعاملی، فروشگاههای آنلاین و خرید و نیز محتوای آموزشی سرگرمکننده را افزود چه آن که در دنیای کنونی به طور خاص یادگیری از طریق ویدیوهای جذاب، بازیها یا اپلیکیشنهای تعاملی، کاربرد فراوانی دارد.
اندر حکایت سرگرمی سازیهای مفید و مضر
محمدرضا سلمانی، پژوهشگر حوزه رسانه و ارتباطات با اشاره به این که فضای مجازی هر چند که سطح تعاملات ما را گسترده تر کرده اما در عین حال زمینه ساز دور شدن اعضای خانواده از یکدیگر شده است، گفت: سرگرمی های فضای مجازی اگر در مسیر رشد و تعالی فرهنگی برای فرد و خانواده باشد، ارزشمند است اما وقتی در مسیر وقت تلف کنی قرار گیرد، نمی تواند به عنوان ابزاری مفید مورد توجه باشد و لذا باید آسیب های این عرصه را به خوبی شناخت و از آن پرهیز کرد.
وی افزود: واقعیت آن است که امروزه بیشتر افراد در فضای مجازی حضوری فعال دارند و و فضای مجازی نقش مهمی در زندگی این افراد ایفا می کنند که همین مساله نیز موجب شده تا افراد سرگرم این محیط شوند و تمرکز چندانی بر خانواده نداشته باشند. در واقع وقتی همه سرگرم فضای مجازی هستند یکی از کلیدی ترین عناصر تعامل و گفت و گو در خانواده از بین رفته و فرزندان هر روز از خانواده و به ویژه والدین خود فاصله می گیرند و غرق در این فضا می شوند و در این صورت صدالبته که شاهد افزایش آسیب ها هستیم.
وی همچنین خاطرنشان کرد: فضای مجازی در برهه حساس کنونی، افراد جامعه بخصوص نسل جوان را به شدت تحت تاثیر قرار داده و کلیت جامعه را به سوی فردگرایی سوق داده و حال آن که همین ابزار و رسانه می تواند در صورت نگاه و بهره برداری درست از آن زمینه ساز تقویت همبستگی در جامعه و از جمله در نهاد خانواده شود.
مراقب تبعات "اعتیاد به فضای مجازی" باشیم
امیر تجلی نیا، مدیرکل امور تربیتی وزارت آموزش و پرورش نیز در گفتگویی در خصوص تبعات و آسیبهای فضای مجازی که بچه ها را تهدید میکند، ابراز داشت: این روزها بیشترین آسیبی که دانشآموزان را تهدید میکند، وقت گذاشتن بیحد و مرز دانشآموزان در فضای مجازی است که ما را بهعنوان مسئولان آموزش و پرورش و همچنین والدین را بسیار نگران کرده است. شاید برداشت از این آسیب، در یک جمله اعتیاد به فضای مجازی باشد.
وی همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا آماری از میانگین حدودی و متوسط حضور دانشآموزان در فضای مجازی وجود دارد یا نه، گفت: در حال حاضر آماری از اینکه هر دانشآموز چند ساعت در روز در فضای مجازی به سر میبرد، نداریم اما میدانیم که استفاده مکرر از آن آسیبهای زیادی در پی دارد. مثلاً یک مورد مهم بحث زمان دانشآموزان است که وقت با ارزش آنها با طی شدن ساعات طولانی در فضای مجازی تلف میشود و اولیا توقع دارند که این ساعت به جای سپری شدن در فضای مجازی به کارهای مفید و مهم اختصاص یابد. گذشته از اتلاف وقت که قطعاً بهرهبرداری مناسب از آن در این سنین اهمیت زیادی دارد، استفاده زیاد از فضای مجازی ضررهای جسمانی هم در پی دارد یعنی کم تحرکی و چاقی حداقل آن است ولی دیسکهای شدید و ضعیف شدن بینایی از نکات منفی آن به حساب میآید.
مدیرکل امور تربیتی وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: مهم است که دانشآموزان چه چیزهایی در فضای مجازی میبینند که این موضوع برای اولیا نگران کننده شده است. در دنیا حتی در کشورهای پیشرفته یک سری مکانیزمهایی تعریف شده تا بتوانند برای جلوگیری از درگیری دانشآموزان با آسیبهای اجتماعی، آنها را کنترل و محدودیتهایی برای آنها تعیین کنند.
نسخه هایی برای فرار از آسیبها
وی همچنین خاطرنشان کرد: ما هرچه بتوانیم شادابی، نشاط، تحرک، فعالیت و وقت گذاشتن با خانواده را در برنامه کودکان و نوجوانان قرار دهیم، اینها ارزشمندتر است و به نوعی راههای پیشگیری محسوب میشوند تا کمک کند دانشآموزان به شکل خیلی افراطی در فضای مجازی غرق نشوند. منطقی نیست که استفاده دانشآموزان از گوشی تلفن همراه و فضای مجازی را ممنوع کنیم، بلکه باید پروتکلها و قوانینی را برای بچهها تعریف کنیم که دارای حد و مرز باشد. مثلاً اینکه آیا دانشآموز مجاز است در هر ساعت از شبانهروز به معلم خود پیام دهد؟ آیا در فضای مجازی هر کسی که تلاش داشت با شما ارتباط برقرار کند، شما میتوانید به او مجوز دهید؟ یا شما از هویت واقعی آن فرد مطمئن هستید؟ اینها را باید به دانشآموزانمان آموزش دهیم.
نظر شما