به گزارش خبرگزاری حوزه، بهتازگی کلیپی با عنوان «بازداشت نمادین ترامپ» در فضای مجازی دستبهدست شده که واکنشهایی را در برخی رسانهها بهدنبال داشته است. این کلیپ بخشی از یک تئاتر خودجوش مردمی بوده که هفتهٔ گذشته در چارچوب پیشبرنامهٔ یادوارهٔ شهدای روستای متکازین بهشهر اجرا شده است.
این برنامه بهصورت مردمی و بدون هیچگونه وابستگی به نهاد رسمی یا سازمان خاصی اجرا شده و با هدف ایجاد فضایی نمادین و فرهنگی برای بازنمایی انتقادی سیاستهای بینالمللی شکل گرفته است.
چنین برنامههایی پیشتر هم در قالب طنزهای سیاسی و اجراهای خیابانی در مناطق مختلف کشور دیده شدهاند و بهصورت مستقل توسط جوانان و هنرمندان محلی طراحی میشوند.
سید زهیر محمدی متکازینی، کارشناس حوزه ارتباطات و اطلاع رسانی در یادداشتی با موضوع «تئاتر نمادین، روایت مقاومت؛ از تحسین داخلی تا جنجال بینالمللی» به بررسی روایت رسانه ها از این رویداد پرداخته که آن را در ادامه می خوانید:
با توجه به بازتابهای رسانهای مربوط به مراسم یادواره علما و شهدای روستای متکازین، شهرستان بهشهر در استان مازندران، بررسی و تأمل در چگونگی روایت رسانهها از این رویداد فرهنگی و مذهبی امری ضروری به نظر میرسد. اهمیت این مراسم از جنبههای مختلف اجتماعی، فرهنگی، و دینی قابل توجه بوده و واکنش رسانهها نسبت به آن، خود به عنوان یک پدیده ارتباطی و جریانساز قابل تحلیل است.
منظر اول: نگاه مثبت - پاتک فرهنگی و قدرت روایت
۱ ـ بازتاب جهانی یک رخداد محلی نشاندهنده قدرت نفوذ فرهنگی و قابلیت تأثیرگذاری اجتماعی است. تئاتری که در یک روستای کوچک اجرا میشود اما صدایش به رسانههای بینالمللی میرسد، خود گواهی بر موفقیت در انتقال پیام است.
۲- پاتک فرهنگی در برابر جریان رسانهای غربی میتواند ابزاری باشد برای نشاندادن روایتهایی که معمولاً در رسانههای رسمی کمتر بازتاب داده میشوند؛ مانند مظلومیت مردم فلسطین یا نقش نیروهای ایرانی در تحولات منطقهای.
۳- دستگیری نمادین چهرههای سیاسی غربی، اگرچه نمادین و نمایشی است، اما پیامآور اعتراض مدنی است. این ابزار هنری، احساسی و اعتراضی میتواند ذهن مخاطب را به پرسش بکشد.
۴- افزایش همبستگی داخلی: این بازتاب، میتواند حس غرور یا اتحاد اجتماعی را تقویت کند، خصوصاً اگر رسانههای خارجی آن را بزرگ کنند، مردم احساس میکنند دیده میشوند.
منظر دوم: نگاه انتقادی - انحراف ذهنها و آسیب به اعتبار فرهنگی
۱ـ برداشت وابستگی سیاسی توسط رسانههای مخالف، میتواند موجب تضعیف استقلال فرهنگی برنامههای مردمی شود. بهجای دیدهشدن بهعنوان یک حرکت فرهنگی مردمی، ممکن است بهعنوان ابزاری حکومتی تفسیر شود.
۲- نشاندادن چهرههای خاص مانند ترامپ یا نتانیاهو در قالب طنز یا نمایش، اگرچه جذاب برای برخی، اما میتواند باعث تحریکات سیاسی شود و سبب واکنش تند رسانههای جهانی گردد؛ که در نهایت ممکن است پیام اصلیِ مظلومیت مردم غزه گم شود.
۳- تغییر تمرکز رسانهای: بهجای برجستهشدن جنبه فرهنگی یا هنری، توجه رسانهها ممکن است بر جنبههای جنجالی و سیاسی متمرکز شود، که موجب انحراف ذهن مخاطب از اصل ماجراست.
۴- دو قطبیشدن فضای داخلی: برخی مردم ممکن است اینگونه فعالیتها را تحسین کنند و برخی دیگر با نگاه سیاسی منتقد شوند. درنتیجه، بهجای وحدت، میتواند شکاف و جدال بیشتر ایجاد کند.
۵- با این نگاه دو سویه، میتوان گفت که مانور فرهنگی روستای متکازین از لحاظ هنری و رسانهای بسیار تأثیرگذار بوده، اما همواره لازم است در طراحی چنین آثار نمادینی، به حساسیتهای رسانهای و پیامرسانی دقیق توجه شود.
انتهای پیام
نظر شما