حجت الاسلام و المسلمین احمد مبلغی در گفت وگو با خبرنگار مرکز خبر حوزه، با اشاره به روز 12فروردین، روز جمهوری اسلامی و رفراندوم سال 58، اظهار داشت: امام یک نگاه جامعه و تاریخ شناختی بالایی داشتند؛ دست به تصمیماتی در ا رتباط با مردم و فضاهای اجتماعی می زدند، که شاید برخی تصور می‌کردند که با وجود این همه علاقه مردم به نظام، نیازی به این کار نیست.

وی افزود: اما عمق نگاهی که در عمق تاریخ می ماند یا آثاری را در همان وضع کنونی آن موقع می گذاشت، یک زیرساخت، پیام و بستر فکری بود که بر روی او خیلی از نتایج دیگر، خود به خود بار می شد و خیلی از وسوسه ها و شبهه ها زایل می‌گشت.

این استاد حوزه علمیه قم، با بیان این که امام خمینی(ره) دو نوع تثبیت را برای انقلاب و نظام دنبال می کرد، گفت: ابتدا تثبیت حضور انبوه مردم در خیابان و در تظاهرات بود که این را در حد اعلی، انقلاب اسلامی با خود همراه داشت و دیگر تثبیت حقوقی بود، که این موضوع همواره به عنوان یک عنصر کارآمد در جمهوری اسلامی مطرح بوده است.

رییس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: اقدام به رفراندوم پیام تاریخی و اجتماعی، داشت. یعنی حاوی دو کارکرد بود، یکی ارائه پیام و دیگری ایفای نقش مردم و اسلام را در برداشت.

*امام خمینی راه هر گونه شبهه را بست

حجت الاسلام و المسلمین مبلغی اضافه کرد: امام خمینی(ره) با برگزاری رفراندوم توانست راه هر گونه شبهه، وسوسه و تردید را ببندد، چرا که شبهه و وسوسه توانسته خاستگاهی برای بروز شبهه هایی دیگر باشد.

وی گفت: جمهوری اسلامی ایران، بر اساس رفراندوم، فروردین 58 بر یک وضعیت حقوقی متکی است که، غیر قابل انکار و بحث نیست. در حال حاضر هیچ کس نمی تواند بگوید جمهوری اسلامی ایجاد شد و چنین و چنان است، چرا که وابسته به یک رأی برجسته، قوی، حداعلایی و حداکثری که از آن فراتر را نمی توان تصور کرد.

 معاون پژوهش دفتر تبلیغات دفتر تبلیغات اسلامی افزود: رفراندوم جمهوری اسلامی در جهان بی‌نظیر است، رفراندم، در خیلی از جاها برگزار می شود، اما این میزان از اجماع و اتفاق نظر مردم که در 12فروردین 58 در ایران رخ داد بی‌نظیر است.

رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان این که آیا امام خمینی(ره) تنها برای جلوگیری از بهانه های دشمنان اصرار به رفراندم داشتند؟، گفت: معتقدم فراتر از این است، یعنی وقتی گفته می شود این رفراندوم دو کارکرد ویژه مهم دارد می تواند راه را بر بهانه جویی ها و بر وسوسه ها و تردید افتادن ها ببندد.

*اصرار امام بر رفراندوم فراتر از یک کار سیاسی است

وی افزود: برگزاری رفراندوم و اصرار به انجام هرچه سریعتر آن یک کار اجتماعی و یک فعل سیاسی حقوقی اجتماعی بود که بازتاب ها و نتایج آن بسیار گسترده تر بود و حالا نمی توان گفت که ذهن ا مام خمینی(ره) تنها محدود به جلوگیری از بهانه های دشمنان بود، اگر چه این بعد قضیه نیز مهم است.

حجت الاسلام و المسلمین مبلغی با اشاره به تأکید حضرت امام بر نام جمهوری اسلامی اظهار داشت: وقتی ما دو کلمه را در کنار هم می گذاریم، ارتباط ها و نقش های این دو، در قبال هم بیشتر از خود واژه ها مطرح هستند.

وی افزود: اگر شما کلمه ای را بر این دو اضافه کنید، باید آن هم در این معادلات مفهومی و معنایی آن واژه و کلمه نیز حضور پیدا کند.

رییس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به کلمه جمهوری اسلامی و بیان این که وقتی می گوییم جمهوری تنها لفظ آن مراد نیست، تصریح کرد: جمهوری وقتی گفته می شود آن است که ما می خواهیم تمام ظرفیت های جمهوری را در این معادلات بیاوریم و تمام معنی و مفهوم اسلام را با تمام قابلیت و ظرفیت هایش بیاوریم، لذا آوردن یک لفظ نه تنها کمک نمی کند، بلکه ضربه می زند و نشان می دهد اسلام و جمهوری فاقد ظرفیت است.

*جمهوری اسلامی یک فکر پذیرفته شده است

حجت الاسلام و المسلمین مبلغی گفت: جمهوری در واقع یک فکر پذیرفته شده در فضاها و تجربه های بشری و جمعیتی است که خمیرمایه ها و پایه ها و به اصطلاح مبانی آن و حتی خود اندیشه آن با ادبیات خاص در اسلام وجود دارد؛ لذا ما یک بار در مقام اندیشه هستیم می گوییم اسلام، خوب اسلام کافی است، اما یک بار در مقام ساختار سازی هستیم، در  مقام ساختار سازی باید در کنار اسلام، جمهوری را بیاوریم که در واقع این قالب را نشان دهد، اگر چه خود این قالب هم از اسلام است، اما در مقام ساختار باید لحظه به لحظه به این جمهور و رأی جمهور عمل شود.

وی با بیان این که این انتخاب دو واژه جمهوری و اسلامی از سوی امام خمینی(ره)، از جهت ها و جنبه فراوانی داشت، اظهار داشت: یکی از آن جنبه ها این بود که با تمام ظرفیت هایش بتوانند ساختارها، رویه ها، روندها و سرنوشت را تغییر دهند.

رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در پایان گفت: جمهوری و اسلامی دو واژه ای است که می شود بر اساس شفافیتی و پیام هایی که دارند، اجماع را در میان ملت ها ایجاد کنیم.