چهارشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۳ |۹ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 11, 2024
کد خبر: 247791
۱۷ فروردین ۱۳۹۰ - ۰۲:۲۸

مراسم اربعین ارتحال آیت­الله حاج‌شیخ علی افتخاری گلپایگانی از طرف آیت­الله‌العظمی شبیری زنجانی با حضور برخی از مراجع عظام و بزرگان حوزه، در مسجد اعظم قم برگزار شد.

به گزارش مرکز خبر حوزه، یکی از فضلای حوزه در این مراسم گفت: تعبیری که ما انسان­ها از مرگ داریم، با تعبیری که در واژه­های دینی به­ویژه در قرآن کریم به کار برده می­شود، بسیار متفاوت است.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسینی ادامه داد: ما معمولا از مرگ انسان­ها به فوت افراد یاد می­کنیم؛ اما هیچ­گاه قرآن کریم از مرگ انسان به فوت تعبیر نمی­کند؛ بلکه فوت را نفی می­کند. واژه «فوت» تنها یک بار در قرآن کریم به کار برده شده و آنهم نفی آن بوده است.

سخنران این مراسم، فوت را از «بین­رفتن» معنا کرده و خاطرنشان ساخت: مرگ، فوت نیست و با مرگ همه چیز در پیشگاه عدل الهی مهیاست. قرآن کریم از مرگ انسان­ها به «توفی» یاد می­کند.

حجت­الاسلام والمسلمین حسینی اظهار داشت: بیش از بیست مرتبه در قرآن کریم از مرگ انسان­ها به «توفی» یاد شده است و در همه آیات واژه توفی آمده است.

سخنران این مراسم به اساتید مرحوم آیت‌الله افتخاری اشاره کرد و افزود: حضرات آیات عظام امام خمینی(ره)، گلپایگانی، بروجردی، بهجت و ..... از استادان ایشان به شمار می­رفتند.

حجت­الاسلام والمسلمین حسینی به تألیفات این مرحوم هم اشاره‌ای داشت و تصریح کرد: کتاب آراءالمراجع فی­الحج، الحج و العمره الحرمین و .... از تألیفات ایشان می­باشد. همچنین کتاب­ها و رسالات بسیاری هم توسط این عالم فقید نوشته شده که هنوز به چاپ نرسیده است.

وی ادامه داد: آیت­الله افتخاری خودشان را خادم طلاب می­دانستند و در رفع گرفتاری­های طلاب کارهای زیادی را انجام دادند. از ویژگی­های ایشان تقید به تهجد، تقید به انجام نماز شب و نوافل بوده است.

سخنران این مراسم با اشاره به بخش‌هایی از وصیت‌نامه آیت­الله افتخاری، اظهار داشت: از وصایای ایشان این بوده است که اگر در عراق از دنیا رفتم، مرا در حرمین شریفین دفن کنید و اگر در قم از دنیا رفتم، اگر ممکن بود بنده را در قبرستان شیخان در کنار فرزند شهیدم محی­الدین دفن کنید.

وی در پایان به دست­نوشته آیت­الله افتخاری در کتاب علمای گلپایگان اشاره کرد که بدین شرح می­باشد: حقیر علی افتخاری فرزند مرحوم ثقه­المحدثین ملاحیدرآقا متولد 1304 شمسی در گلپایگان از یک خانواده بی­بضاعت و فقیر و لکن اهل علم و حدیث متولد شدم. تحصیل ابتدایی را در شهر گلپایگان به سر رساندم و در همین هنگام پدرم فوت کرد و نتوانستم به تحصیل ادامه دهم. توفیق داشتم تحصیل را در حوزه علمیه ادامه دهم و در مدرسه آیت­الله وحید که در یک فرسخی گلپایگان قرار داشت، ادامه تحصیل دهم. در ادامه هم برای تحصیل علوم اهل­بیت(ع) به قم آمدم.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha