آیت الله مقتدایی در آستانه فرا رسیدن ایام ارتحال حضرت امام(ره) در گفت وگو با خبرنگار مرکزخبر حوزه، با اشاره به اتفاقات آن دوران اظهارداشت: آن زمان در تهران و در شورای عالی قضایی بودم و از طریق جلسات شورای عالی قضا، از اخبار بیماری و اوضاع ایشان در بیمارستان مطلع می شدم و لحظه به لحظه وضعیت ایشان را به ما خبر می دادند.
وی افزود: ما از نزدیکان امام بودیم و بهتر و بیشتر از احوال ایشان آگاه می شدیم تا جایی که خبر رسید همه پزشکان ناامید شده‌اند و حال امام بسیار خراب است و نگرانی زیادی هم در بین مسئولین کشور به وجود آمد.
*دشمنان نتوانستند هیچ کاری انجام دهند
مدیر حوزه های علمیه ادامه داد: زمان بسیار حساسی بود، چون دشمنان قسم خورده نظام و انقلاب امیدشان به رحلت امام بود؛ زیرا تا زمانی که امام زنده بودند نمی توانستند هیچ کاری انجام دهند؛ به عنوان مثال جنگ تحمیلی، تحریم اقتصادی و سیاسی و ... هیچ‌کدام موثر نبود.
وی بیان داشت: با ارتحال امام یک غم و اندوه بزرگی نه تنها علاقه مندان و نزدیکان به امام، بلکه همه ملت عاشق و حتی ارادتمندان ایشان در خارج از کشور را فراگرفته بود و همه ناراحت و نگران بعد از ایشان بودند.
آیت الله مقتدایی به ویژگی های امام راحل اشاره کرده وگفت: امام علاوه بر این که مجتهدی صاحب فتوا و مرجع تقلیدی توانمند بودند، ویژگی های شخصی داشت که ایشان را ممتاز و محبوب قلب‌ها کرده بود.
*امام هیچ چیز را برای خود و نزدیکانش نمی‌خواست
وی اضافه کرد: ایشان ایثار و از خودگذشتگی فراوانی داشتند که برای خود و وابستگان خود هیچ امتیازی قائل نبوده و آنچه در نظر داشتند فقط خدا، اسلام و احکام اسلامی بود و دوست و آشنا در این زمینه هیچ فرقی نداشتند، همین مسئله همه توجه ها و قلوب را به سوی امام هدایت کرده بود.
آیت الله مقتدایی بیان داشت: وقتی به چهره امام نگاه می‌کردیم، واقعاً به یاد خدا می‌افتادیم؛ چون همواره به یاد خدا بود و به چیزی جز خدا فکر نمی‌کرد؛ همچنین روحیه گذشت در راه اسلام و تلاش برای برقراری احکام و اسلام از دیگر عوامل محبوبیت ایشان در قلوب مسلمین بود.
عضو جامعه مدرسین حوزه با بیان این که امام هیچ‌گاه به دنبال اسم و رسم نبود، گفت: در زمان ارتحال بعد از مرحوم آیت الله العظمی بروجردی، همه منتظر بودند چه کسی نماز ایشان را می خواند و اولین مراسم ختم را برگزار می‌کند؛ و بسیاری هم تلاش هایی داشتند، ولی تنها کسی که هیچ اقدامی نکرد تا شائبه مطرح شدن پیش نیاید، امام بود تا جایی که بعد از 17 روز از ارتحال زعیم حوزه علمیه قم، عده‌ای از شاگردان امام به اصرار مراسمی به اسم ایشان برگزار کردند.
*امام نمی‌خواستند مطرح شوند
عضو شورای عالی حوزه ادامه داد: در آن زمان رساله عملیه فراوان بود؛ ولی اگر تمام بیت امام را زیر و رو می کردید، یک جلد رساله از خود ایشان پیدا نمی‌کردید؛ چون ایشان نمی خواستند مطرح شوند و این روحیه امام سبب جذب مردم به سوی ایشان شد.
وی تصریح کرد: علاقه مردم به امام را در جنگ تحمیلی می توان به وضوح دید؛ به طوری که با یک اشاره ایشان، جوانانی که به ازدواج و تحصیل و کار علاقه داشتند به عشق امام و شهادت به جبهه ها می رفتند و این شور و شعور را می توان با مطالعه وصیت نامه شهدا احصا کرد.
*امام خمینی(ره) وصل به خدا بود
آیت الله مقتدایی یادآور شد: چون امام وصل به خدا بود و همه کارهای او رنگ خدایی داشت جوانان با یک نگاه ایشان جذب می‌شدند.
