جمعه ۲۳ آذر ۱۴۰۳ |۱۱ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 13, 2024

چندی است بحث تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها به بحث داغ محافل دانشگاهی و بعضا غیردانشگاهی تبدیل شده و رسانه‌های ارتباطی جمعی محل تضارب آرا موافقان و مخالفان این طرح شده است و افراد مسئول و یا کارشناسان این عرصه هر یک به دنبال اثبات مدعای خویش هستند.

اما آنچه در این میان مغفول مانده، نظر خود دانشجویان و خانواده‌های آنان و تحلیل منطقی آرا آنهاست.

برای اطلاع از نظر دانشجویان و خانواده‌های آنان اتفاقی به سراغ تعدادی از والدین و دانشجویان در اماکن پر رفت و آمدی مانند ترمینال و ایستگاه راه‌آهن و حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) رفت تا نظرات آنان را در این خصوص جویا شود.

مرکز خبر حوزه به رسم رعایت امانت نظرات مخالفین طرح را نیز ذکر نموده است.

*دخترها و پسرها نسبت به یکدیگر حساس تر می شوند!

سوسن غفاریان، دانشجوی دانشگاه کاشان ـ مخالف؛ او معتقد است در صورت تفکیک دانشجویان نسبت به جنس مخالف حساس‌تر می‌شوند، او در توضیح نظر خود می‌گوید در جامعه ما دخترها و پسرها از دوران دبستان جدا هستند و دانشگاه تنها  جایی است که دختر و پسر به همدیگر می‌رسند و یکدفعه احساساتشان بروز می‌کند و فضای علمی را تحت‌الشعاع قرار می دهد من با اینکه از فضای موجود راضی نیستم، ولی اعتقاد دارم که با فرهنگ‌سازی صحیح و مدیریت مناسب می‌شود، فضا را درست کرد.

*با شرایط موجود خانواده ها احساس امنیت نمی کنند

علیرضا غفاری دانشجوی رشته ایمنی دانشگاه علمی کاربردی بوشهر ـ موافق؛ او صد در صد با طرح تفکیک موافق است و معتقد است این کار باعث رشد علم و ارتقا کیفیت آموزشی دانشگاه‌ها می‌شود، او می‌گوید: من خودم دانشجو هستم و در دانشگاه شاهد هستم که دختران و پسران چه برخوردی با یکدیگر دارند و چگونه ناهنجاری‌های آنان موجب پایین آمدن کیفیت تحصیلی دانشگاه می‌شود، من نمی‌گویم که همه دانشجوها چنین هستند، ولی این‌ها موجب بدبینی افراد جامعه نسبت به دانشگاه‌ها می‌شود به حدی که خانواده‌های دینی به ورود فرزندانشان به دانشگاه علاقه‌ای نشان نمی‌دهند و فضای دانشگاه را ناامن می‌دانند که البته حق با آنهاست.

*مخالفت با تفکیک به خاطر مسائل علمی نیست

رقیه ایزدی دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز ـ موافق؛ او نظرش را اینگونه اعلام می‌کند: اگر دختران و پسران در دانشگاه جدا باشند برای هر دو طرف مفید خواهد بود چرا که در این صورت حواسشان نسبت به علم‌آموزی بیشتر خواهد شد و با تمرکز در کارهای علمی و آموزشی بیشتر پیشرفت می‌کنند.

وی در ادامه می‌گوید: من شخصا در جمع‌های دختران راحت‌تر هستم و در کارهای پژوهشی و تحقیقی گروهی، ترجیح می‌دهم در گروه دانشجویان دختر باشم و این تنها نظر شخصی من نیست چرا که وقتی در کلاس‌ها می‌خواهند گروه‌های علمی و پژوهشی تشکیل دهند، دخترها دوست دارند با دخترها باشند و پسرها هم ترجیح می‌دهند با پسرها هم گروه شوند.

اگر هم بعضا در بعضی موارد دخترها و پسرها با یکدیگر هم گروه می‌شوند، اکثرا از سوی اساتید تحمیل می‌شود این‌که بعضیها با تفکیک جنسیتی مخالف هستند نوعا به خاطر مسایل علمی نیست، بلکه روحیات و خواسته‌های شخصی‌شان را مدنظر قرار می‌دهند.

البته او نسبت به نحوه اجرای تفکیک و تبعات احتمالی آن اظهار نگرانی می‌کند و می‌گوید: دانشجویان به فضای موجود عادت کرده‌اند و اجرای یکباره این طرح می‌تواند بازتاب‌های منفی در پی داشته باشد و موجب سو استفاده بعضی افراد برای جنجال آفرینی باشد و لازم است، قبل از اجرا به عواقب آن مورد سنجش قرار گرفته و مدیریت شود.

*جداسازی دختران و پسران موجب رشد علمی می شود

محمود صادق‌پور، دانشجوی دانشگاه بجنورد ـ موافق؛ او معتقد است جدا کردن دخترها و پسر موجب رشد سطح علمی دانشگاه‌ها می‌شود او ادامه می‌دهد در صورت تفکیک دختر و پسر، فکر و ذهنشان از هم رها می‌شود و بهتر به فعالیت‌های علمی‌شان می‌رسند، چرا که در کلاس‌هایی که جنس مخالف وجود دارد، معمولا دانشجویان از فضای علمی که باید در کلاس‌ها حاکم باشد فاصله می گیرند.

او با اشاره به نظر بعضی از افراد که می‌گویند؛ محیط دانشگاه محل اشنایی دختران و پسران با یکدیگر است و با طرح جداسازی، فرصت آشنایی و ازدواج دانشجویان دختر و پسر با یکدیگر گرفته می‌شود؛ او می‌گوید: اولا دانشگاه از آنچه از اسمش پیداست محل دانش وعلم آموزی است و باید علم‌آموزی در این محیط الویت داشته باشد، علاوه بر آن می‌توان با اجرای طرح‌های دیگر شرایط مناسبی را برای ازدواج جوانان مهیا کرد.

*دانشجویان در دانشگاه برای ازدواج آماده می‌شوند

روح الله حاجی‌زاده، دانشجوی رشته بهداشت دانشگاه شهید بهشتی- مخالف؛ او معتقد است: دخترها و پسرها در دانشگاه با روحیات همدیگر آشنا شده و خودشان را برای زندگی مشترک آماده می‌کنند و برای تشکیل زندگی با دید باز تصمیم می‌گیرند، البته این در صورتی است که احساسی برخود نکنند.

*جداسازی منفعتش بیشتر است

خانم زینب یعقوبی اهل تهران، مادر دانشجو- موافق؛ او با جدا کردن دختران و پسران در دانشگاه موافق است و اعتقاد دارد این کار اگر چه تبعات منفی هم به دنبال خواهد داشت، ولی منفعت آن نسبت به تبعات آن بسیار بیشتر است.

او در توضیح نظر خود می‌گوید: دخترها و پسرها از دوران دبستان تا پیش‌دانشگاهی جدا از هم تحصیل می‌کنند و بعد از آنکه در دانشگاه به صورت مختلط درس می‌خوانند دل مشغولی‌های زیادی بر ایشان به وجود می‌آید و خود به خود از فضای علمی که در دانشگاه باید باشد فاصله می‌گیرند و نوعا دانشجویانی که ارتباط کمتری با جنس مخالف دارند از سطح علمی بالایی برخوردارند و بهتر درس می‌خوانند.

*اختلاط تمرکز دانشجویان را از بین می‌برد

آقای جواد حیدری اهل مشهد، برادر دانشجو، موافق؛ او می‌گوید: الان با این وضعیت جامعه و فضایی که دانشگاه‌های ما دارد انجام این کار وقعا نیاز است، مخصوصا در این سنین جوانی که اوج غرایض جنسی است و از طرفی سن ازدواج بالارفته است.

وی جدا کردن دختر و پسر در داشنگاه را برای پیشرفت علمی و تحصیلی دانشجویان مفید می‌داند و می‌گوید: با این کار دانشجویان برای درس خواندن تمرکز بیشتری پیدا می‌کنند، چنانچه در کشورهایی که این طرح صورت گرفته است سطح علمی دانشگاه‌ها و نمرات دانشجویان افزایش پیدا کرده است.

*باید سالم‌سازی شود.

خانم فاطمه سادات بطحایی اهل تهران، مادر دانشجو- مخالف: او می‌گوید این کار در حال حاضر امکان پذیر نیست، حتی اگر امکان پذیر باشد محیط بیرون از دانشگاه را چه کار کنند.

او می‌افزاید ارتباط دختران و پسران باید در دانشگاه به صورت عادی و معمولی و کنترل شده باشد، البته نه اینکه آنها را از هم جدا کنیم، بلکه برای سالم‌سازی روابط آنها باید فرهنگ‌سازی شود و استفاده از ابزارهای رسانه‌ای به خصوص تلویزیون بهترین فرصت برای این کار است که متاسفانه از این فضا استفاده نمی‌شود.

*مسایل و حدود شرعی رعایت نمی‌شود

شخصی فرهنگی، با 25 سال سابقه تدریس، پدر دانشجو- موافق: این آقا که از گفتن نام خود امتناع کرد، عقیده دارد لزوم یا عدم لزوم این طرح بستگی به موقعیت و شرایط دارد، اگر مسایل شرعی و دینی رعایت بشود در کنار هم بودن دختران و پسران اشکالی ندارد ولی در حال حاضر که فضای دانشگاه‌ها مناسب است، جداسازی بهتر و مناسب‌تر است چرا که دیگر نمی‌توان این فضای سالم را در دانشگاه حاکم کرد و این کار بسیار مشکل است.

او می‌افزاید: من خودم در اوایل دهه هفتاد دانشجو بودم، ولی آن موقع فضای دانشگاه‌ها چنین نبود و ضرورتی برای کار مشاهد نمی‌شد، امروز فضا غیر قابل تحمل است، اگر بعضی از مسئولین و شخصیت‌ها در سابق جداسازی را اصلاح نمی‌دانستند با توجه به فضا و شرایط آن زمان بود، ولی الان موضوع فرق کرده است.

گزارش: علی حاجی

 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha