به گزارش مرکز خبر حوزه، این مرجع تقلید، ظهر امروز در سلسله مباحث تفسیر خود در مجتمع آموزش عالی فقه (حجتیه) قم، در تفسیر سوره جمعه، اظهار داشتند: در قرآن کریم 5 سوره وجود دارد که با تسبیح خداوند متعال آغاز شده است؛ البته بعضی با کلمه "یُسَبِّح" و برخی دیگر با کلمه "سَبَّحَ" شروع می­شود.

ایشان به روایتی از نبی مکرم اسلام(ص) اشاره کرده و ابراز داشتند: در روایتی از اهل­سنت آمده است که پیامبر گرامی اسلام(ص) نمی­خوابیدند؛ مگر این­که «سور مسبحات خمس» را می­خواندند.

حضرت آیت­الله سبحانی تعداد آیات سوره جمعه را 11 آیه عنوان کرده و اذعان داشتند: در تعداد آیات این سوره اختلافی وجود ندارد و همه قراء بر آن اتفاق نظر دارند.

*دلیل نام­گذاری جمعه بر این سوره

معظم­له دلیل نام­گذاری این سوره به جمعه را وجود کلمه جمعه در این سوره ذکر کرده و خاطرنشان ساختند: سوالی که در رابطه با این سوره مطرح می­شود این است، چرا این سوره با کلمه " یُسَبِّحُ" شروع شده است؛ در حالی که در بعضی سوره‌ها کلمه "سَبَّحَ" آمده است؟. در پاسخ به این سوال باید گفت؛ نکته­ نهفته در آن این است که خداوند متعال می­خواهد به ما بفهماند تسبیح دائم و پیوسته است و در گذشته با کلمه "سَبَّحَ" و هم در حال و آینده با کلمه " یُسَبِّحُ"  آمده است.

حضرت آیت­الله سبحانی به تشریح اهداف نزول این سوره پرداخته و تصریح کردند: خداوند متعال به تبیین 4 نکته در این سوره پرداخته که نخستین نکته آن این است، ذرات جهان تسبیح آگاهانه دارد و در ادامه به نبوت پیامبر(ص) اشاره می­کند و همچنین یهود را برای عدم عمل به تورات مورد نکوهش قرار می­دهد و در پایان به مسئله نمازجمعه و بیان اهمیت آن می­پردازد.

*تفسیر آیه نخست از سوره جمعه

ایشان با اشاره به آیه اول از سوره جمعه، اظهار داشتند: خداوند متعال در نخستین آیه از این سوره می­فرماید: "یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِى السَّمَـوتِ وَمَا فِى الاَْرْضِ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ" «آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا مى گویند، خداوندى که مالک و حاکم است و از هر عیب و نقصى مبرّا، و توانا و حکیم است». تمام ذرات جهان خداوند، متعال را تسبیح می­گویند و این تسبیح را فقط اهل دل می­شنوند.

این مرجع تقلید در ادامه افزودند: در این آیه خداوند متعال به 4 صفت "الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ" اشاره می­کند.

معظم­له ادامه دادند: کلمه اَلْمَلِک پادشاهان ستمگر و غارتگر را برای ما تداعی می­کند؛ اما خداوند متعال در ادامه می­فرماید: الْقُدُّوسِ یعنی مالک و حاکمی که از هر عیب و نقص مبراست و این صفت قدوس، ستمگری و غارتگری را از ذهن ما پاک می­کند.

حضرت آیت­الله سبحانی به دو صفت "الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ" اشاره کرده و ابراز داشتند: عزیز به معنای قدرتمند است و خداوند متعال در ادامه صفت حکیم را آورده تا مردم را متوجه کند، او قدرتمندی است که از قدرت خود حکیمانه استفاده می­کند.

*اشکالی بر حکیم­بودن خداوند متعال

ایشان با اشاره به اشکالی در رابطه با کلمه حکیم، خاطرنشان ساختند: اگر واقعا کار خداوند متعال بر روی حکمت و غرض است، پس او نسبت به این غرض نیازمند است؛ در حالی که کراراً شنیده­ایم خداوند متعال غنی مطلق است.

این مرجع تقلید در پاسخ به این اشکال اذعان داشتند: غرض به دو نحو است؛ گاهی به فاعل برمی­گردد و گاهی به فعل و باید بین فعل و فاعل جداسازی کرد تا بتوان به این اشکال جواب داد.

*تفسیر آیه دوم از سوره جمعه

معظم­له در ادامه به آیه دوم از سوره جمعه اشاره کرده و گفتند: خداوند متعال در دومین آیه از سوره جمعه می­فرماید: "هُوَ الَّذِى بَعَثَ فِى الاُْمِّیِّینَ رَسُولا مِّنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ ءَایَـتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَـبَ وَالْحِکْمَةَ وَإِن کَانُوا مِن قَبْلُ لَفِى ضَلَـل مُّبِین" «او کسى است که در میان جمعیّت درس نخوانده، پیامبرى از خودشان برانگیخت که آیاتش را بر آنها بخواند»

حضرت آیت­الله سبحانی با بیان امی بودن نبی مکرم اسلام(ص)، تصریح کردند: نبی مکرم اسلام(ص) خواندن و نوشتن بلد نبودند؛ اما این دلیل بر نقص ایشان نیست؛ زیرا او وسیله تعلیم نداشت، اما صاحب ذی­الوسیله بود.