فضای آکنده از نور و معنویت جای جای حرم را فراگرفته بود، آنچه مشاهده می شد اشک بود و تضرع و خلوص که به ساحت مقدسه حضرتش تقدیم می شد و دست هایی که گوشه و کنار ضریح و مضجع مطهر ایشان را عاشقانه لمس می کرد، گویی با ضریح مطهر حرف میزدند و به او به خاطر موقعیتش حسرت میخورند.
نمیدانم این فضای پراحساس شب گذشته در این بهشت کوچک را میتوان، با قلم فرسایی، توصیف کرد یا نه! ولی قطعاً هرگز نمی توان طواف پروانه وار این جمع حوزوی را در فضای نورانی حرم مطهر به رشته تحریر درآورد.
حوزهنیوز: آنچه گذشت توصیف گوشهای از مراسم عطرافشانی و غبارروبی حرم مطهر کریمه اهلبیت(ع)، حضرت فاطمه مصعومه(س) با حضور جمعی از نمایندگان طلاب، اساتید و فضلای حوزه به مناسبت دهه کرامت بود
*خدایا ! تا آخر عمر خاکسار اهل بیت(ع) باشیم
در این حال و هوای معنویت هر کس با دردانه ولایت به گونهای درد دل میکند که گویا سالهاست منتظر این لحظه بوده است. اما حیف که شلوغ است و فاصله دست از ضریح بسیار! آرام گوشهای میایستم، تا بلکه فرصتی برای حضور درکنار ضریح پیدا کنم. در این حین طلبهای نظرم را جلب میکند. سید جوانی است که عاشقانه در مقابل ضریح حرم مطهر ایستاده و اشک های عاشقانه بر روی گونه هایش می غلطید، از احساس و حال و هوایش پرسیدم، گفت: حس خیلی عالی دارم، وصف ناپذیر و دلنشین! قلب ها اینجا پر از نور می شود، پر از برکت و معنویت! اینجا برای زیارت بی بی آمدهایم، تا شاید بار دیگر زنده شویم.
قطعاً خانم حضرت معصومه(س) با نگاهی پر از لطف، دوستی و مهربانی به خادمان خود می نگرند، اینجا مکانی است که دلهایمان به ساحت مقدسه آن حضرت نزدیک تر شده و به آرامشی دست مییابیم که با هیچ چیزی در این دنیا قابل معاوضه نیست.
اشکش مجال صحبت نمیدهد، به زور آن را پاک میکرد و گفت: از حضرت هیچ چیزی نمی خواهم؛ فقط عاجزانه درخواست می کنم ما را مرید اهل بیت(ع) نگه دارد و از خداوند می خواهم: تا آخر عمر خاکسار این خاندان بزرگوار باشیم.
*احساس می کنم در حرم فاطمه زهرا(س) هستم
احساس کردم وجودم برایش سخت است. او را تنها میگذارم و از او میخواهم تا برای من نیز دعا کند، کمی آنطرفتر پیرمرد خوش سیمایی را دیدیم که لباس خادمی بر تن داشت و عمامه بر سر بسته بود و سلام کردم. جواد سلامش به دلم آرامش عجیبی داد، حرف دلش این بود؛ به همه کسانی که به خاندان عصمت و طهارت ارادت دارند میگویم، حضور در حرم کریمه اهل بیت(ع)، گویا حضور در حرم بی بی فاطمه زهرا(س) است و این حسی است که هر عاشق اهل بیت(ع) با ورود به این حرم مطهر آن را درک خواهد کرد.
* اینجا قطعه ای از بهشت است
هر چند به خاطر ازدحام جمعیت، سروصدای زیادی بود، ولی پیرمرد به آرامی گفت: خدا را شکر می کنم که توفیق به ما دست داد با این جمع نورانی و پاک برای خادمی به محضر خانم حضرت معصومه(س) رسیدیم.
از ارادتش به خاندان عصمت واهل بیت (ع) گفت و ادامه داد: بر طبق نص صریح روایات کسی که با معرفت ایشان را زیارت کند بهشت بر او واجب است، ما در واقع قطعه ای از بهشت را به خیال خود غبارروبی می کنیم، اما اینجا همه چیز پاک و مطهر است، نیازی به عطرافشانی ندارد، ما در واقع با این جارو زدن خودمان را پاک و تطهیر میکنیم، نمیدانم چرا ولی دلم نمیخواهد با او خداحافظی کنم،اما چه کنم، باید از حال و هوای دیگران نیز پرس و جو کنم، لذا او را به حضرت حق میسپارم.
*25سال است چنین صحنهای ندیدم!
«عمه سادات سلام الله علیکِ» جملهای بود که مرا وادار کرد به طرفش بروم. طلبه جوانی بود که جارو به دست داشت و عاشقانه در حال غبارروبی گوشه ای از حرم بود و زیر لب این جمله را تکرار میکرد؛ « عمه سادات سلامٌ علیک ...» برایم گفت: راستش بیش از 25 سال است که در قم مشغول تحصیل دروس حوزوی هستم و بارها به زیارت خانم فاطمه معصومه(س) مشرف شدم، ولی فکر کنم اولین باری است که در قم چنین حال خاصی دارم، احساس می کنم این بار حضرت واقعاً مرا و دوستان حاضر در این جلسه را رسماً دعوت کرده است، نمیتوان حس و حال موجود را وصف کرد.
گویا دیگر او را توان حرف نیست، قطرات اشک از صورتش جاری شد و بغض گلویش را گرفت، دوباره زمزمه کرد: « یا فاطِمَةُ اِشْفَعى لى فِى الْجَنَّةِ » ای بیبی! یا حضرت معصومه (س) ایشان شاگردان مکتب شما هستند، کسانی که در حرم امن شما آرام می گیرند و اما در دلشان غوغاست، آری؛ همه یک آرزو دارند؛ «اللهم ارزقنی زیارت قبر فاطمة الزهراء».
*آمده ایم دل را از غبار پاک کنیم
امروز گویا هیچ کس دوست ندارد کسی مزاحم تنهاییاش شود، یکی از اساتید سطوح عالی حوزه را به همراه فرزند خردسالش دیدیم که گوشه ای از حرم را جارو میزدند، گپ و گفتی کردم. حرفش این بود: احساس خیلی خوبی و غیر قابل وصفی است؛ البته برای غبار روبی حرم مقدمات لازم است، باید ابتدا دل را پاک کرد و دل را آماده کرد، این اولین باری است که این چنین خدمت حضرت مشرف می شوم و خادمی می کنم، امیدواریم حضرت بپذیرند و خوشحالیم بتوانیم به بی بی خدمتی کنیم.
از او میپرسم «اگر خانم حضرت فاطمه معصومه(س) در حین جارو زدن عنایتی به شما کردند چه ذکر، دعا و نیازی به محضر ایشان تقدیم می کنید؟» بیان داشت: همین اندازه که ما را پذیرفته اند که بیایم بهترین دعا و ذکر است، فرزند خردسالش مجال صحبت بیشتر را نداد، با او خاحافظی میکنم و راه خود را با دلی پر از اشتیاق ادامه میدهیم.
*سفارش شیعیان بحرین به بیبی
طلبهای را دیدیم که گوشه ای زانو زده و زیر لب با حضرت معصومه(س) نجوا می کرد، اینگونه سخن گفت: آنچه اینجا تجربه می کنید، حس خوشحالی و معنویت است، به ویژه در دهه مبارکه کرامت این نورانیت مضاعف است.
هرگز برای جنبه های مادی و مشکلات شخصی خودم به اینجا نیامدم، آمده ام سفارش شیعیان بحرین را به خانم عرض کنم و به ایشان عاجزانه بگویم، بی بی جان عنایتی به همه شیعیان داشته باشید، به ویژه به شیعیان بحرین که واقعا گرفتاراند.
*فرج امام زمان(عج)، سلامتی رهبری و توفیق حوزه های علمیه دعای ماست
کمی آنطرفتر یکی از مسئولین حوزه علمیه قم را دیدیم که زانوی ادب در مقابل ضریح مطهر حضرت معصومه(س) به زمین زده بود، سلام کردم، جوابم را داد. در مورد حسش گفت: دهه کرامت است و فضای حرم فاطمه معصومه(س) بسیار با برکت، در ایام ولادت ایشان توفیقی برای طلاب و نمایندگان ایشان بدست آمد تا بتوانند جارو کش حضرت باشند.
اگر به عنوان یک خادم کوچکی بتوانیم جارویی در دست بگیریم و خانم به همین عنوان به ما نگاه کنند و گوشه چشمی به ما داشته باشند برای ما کافی است، جاروکشی در این جا، یک افتخار است.
دعا و درخواست ما از حضرت معصومه(س) در این لحظات معنوی و نورانی فرج امام زمان(عج)، سلامتی مقام معظم رهبری و توفیق حوزه های علمیه جهان تشیع است.
آری، آنچه گذشت تنها بخشی از فضای پر از معنویت مراسم باشکوه غبار روبی حرم حضرت معصومه(س) بود.
حضرت معصومه نمونه بارز ولایت مداری و بصیرت است و وجود ایشان در شهر قم در کنار حوزه علمیه که خاستگاه انقلاب اسلامی بوده و محل حضور مراجع، مفسرین و محدثین بزرگ تشیع است، جایگاه خاصی به این شهر داده است. ما امیدواریم همه زادگان خاندان عصمت و طهارت که در شهرهای مختلف نورافشانی می کنند، همچنان مورد عشق، علاقه و پیوند مکتبی مردم بمانند و مردم در تحکیم مبانی اعتقادی، مسائل شرعی و اخلاقی از این معلمان مسیر عبودیت و مشعل داران هدایت بهره ببرند.
گزارش : سید رضا حسینی