از عجز خویش در برابر خالق بی همتا می گفت و از بزرگی معبود که لطف و کرمش را حد و حدودی نیست.
در بخش های زیبایی از وصیت نامه طلبه شهید سيد مجتبي برهاني این گونه می خوانیم؛
«خدايا تا کي از فرط معاصي، اشک داغ حسرت بر گونه جاري سازم. کي مي‌شود که اشک اميد و شوق در لحظه وصال از چشمان دمق ديده ام تراوش کند و دلم راضي شود که از من راضي شده اي،اي سريع الرضا!
اي خدا آن چنان و آن قدر زنده ام بدار که تمام تلاش و توانم را در راهت و براي رشد و رفاه خلق تو صرف کنم و آن هنگام که خواستي بميراني ام، جز با شهادت، شهادتي خونين و پر درد و زجر که از درد و عذاب قبر و حسابم بکاهد، مرا نميران.»
این شهید والا مقام در سال 1344 در خانواده‌اي مذهبي و متدين در شهرستان فيروزکوه متولد شد.
دوران تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را با موفقيت سپري کرد و ضمن تحصيل درسال آخر متوسطه، چندين مرتبه در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل حضور يافت.
در این بین بر اثر سعی و کوشش فراوانی که داشت توانست ضمن اخذ مدرک ديپلم در رشته رياضيات، در دانشکده الهيات نيز پذيرفته شود.
علاقه به فعالیت های انقلابی باعث شد که در دوران تحصيل در مقطع متوسطه از اعضاي اصلي انجمن اسلامي باشد و بدین سان، در بخش هاي مختلف فرهنگي و عقيدتي حضوري فعال داشت.
شهید برهاني اما علاقه اصلی اش را در حوزه های علمیه می جست و لذا به دليل علاقه وافرش به فراگيري علوم ديني و کسب معارف اسلامي وارد مدرسه علميه جامعه الصادق(ع) شد و به کسب علوم حوزوي پرداخت.
برخورداری از روحي بلند، ايماني قوي و اخلاقي پسنديده ، حضور فعال و تاثیرگذار در میعادگاه نماز جمعه و ... تنها بخشی از ویژگی های شخصیتی آن روحانی شهید بود.
وي همچنین براي حفظ دستاوردهاي نظام اسلامي به عضويت بسيج در آمد و چندين بار به عنوان مبلغ و رزمنده براي نشر فرهنگ اسلام ناب محمدي(ص)در جبهه‌هاي جنگ تحميلي حضور يافت.
سرانجام درآخرين حضور حماسه ساز خويش در هفتمین روز از اسفند ماه سال 1362 در منطقه عملياتي خيبر(هورالهويزه)به ديدار يار شتافت و پيکر مطهرش پس از يازده سال مفقود بودن به آغوش خانواده بازگشت و در گلزار بهشت زهرا(س) آرام گرفت.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
