به مناسبت سالروز وفات جانسوز حضرت فاطمه معصومه (س) گوشهای از اظهار ارادت برخی از علما و فقهای شیعه را تقدیم ارادتمندان کوی دوست می کنیم.
در نگاه امام خمینی
در ایام اقامت در قم هرگاه مشکلی داشتم، می رفتم حرم مطهرحضرت فاطمه معصومه علیها السلام و چند ساعت در آنجا دخیل می شدم و معمولاً گره گشایی می شد.
قم حرم اهل بیت است. قم مرکز علم است. قم مرکز تقواست. قم مرکز شهادت وشهامت است. از قم علم به همه جهان صادر شده است و می شود؛ و ازقم شهادت به همه جا صادر می شود. قم شهری است که در آن ایمان وعلم و تقوا پرورش یافته و از آن وقتی که قم بوده است. قم اززمان ائمه اطهارعلیهم السلام مورد توجه اسلام بوده است؛ و از قم تقوا، شجاعت، شهامت و همه فضایل به همه جا صادر می شود و صادرخواهد شد. علمایی که در قم من ادراک کرده ام، کسانی بودند که در دنیا نمونه بودند. در علم و در تقوا و من امیدوارم که ادامه پیدا کند این علم و تقوا در شهرشما تا زمان ظهور امام زمان سلام الله علیه...»
من هرجا باشم قمی هستم و به قم افتخار می کنم. دل من پیش قم است و قمی و دل من پیش همه اهل تقواست و همه کسانی که به اسلام خدمت می کنند. من گرچه از قم مع الأسف تا یک مقداری دورهستم، لکن به حسب قلب نزدیکم. سلام من را به اهل قم برسانید واز همه شما امیدوارم که این نهضت را به آخر برسانید.
از قم علم منتشر می شود. از قم قدرت منتشر می شود. قم نمونه بود و من مفتخرم که در قم هستم. من 15 سال یا قدری بیشتر ازشما دور بودم؛ لکن دلم اینجا بود. با شما بودم. شماغیرتمندان، شما پاک جوانان سرمشق همه شدید.
ظهور نور خدا؛
شعری از امام خمینی (ره)
نور خدا در رسول اکرم پیدا
کرد تجلی زوی به حیدر صفدر
وز وی تابان شده به حضرت زهرا
اینک ظاهر ز دختر موسی جعفر
زائری عارف و مجاوری قدرشناس
حضرت آیة الله العظمی حاج شیخ محمدعلی اراکی(ره):
تا پایان عمر (1415قمری) در جوار کریمه اهل بیت به سربرد. او حریم آسمانی حضرت معصومه(س) را پناهگاه خویش می دانست و حضور در حرم را غنیمتی گرانبها به شمار می آورد. و در سالهای اقامتش در قم حتی المقدور روزی یک بار به حرم رفت.
او در مقدمه حاشیه «دررالاصول » چنین می نگارد:
وانی وان کنت غیر اهل لهذا الشان لقلة الاستعداد مضافا الی ضیق الوقت ولکن اعتمادی علی توجه الحضرة المقدسة الفاطمیه ... حیث اتفق ذلک فی جوار تلک البقعة المنورة مع توسلی باذیال لطفهم فان جاء مطلوبا کان من برکات البقعة المنورة والا من سوء حظی وقلة استعدادی..
هرچند به خاطر کمی استعداد و اندک بودن وقت، من شایسته این کار [نوشتن این حاشیه] نبودم، ولی با تکیه به توجه حضرت فاطمه(س)، این کار را در جوار این بقعه منوره و با توسل به لطف و عنایت آن بزرگوار انجام دادم. اگر مطلوب دانشوران واقع شد، از برکات این بقعه نورانی است وگرنه از بی بهرگی و کم استعدادی من است.
توفیقات خود را رهین توجهات حضرت معصومه(س) می دانست; بالای صفحات بیشتر تقریرات و نوشته هایش را با عبارت «یا فاطمه » مزین می کرد .
او زیارت را در کمال خشوع می خواند و چنان گریه می کرد که هر صاحبدلی مجذوب او می شد... مقید بود که زیارت را، هرچند زیارت جامعه کبیره باشد، در حال ایستاده و درنهایت ادب بخواند و به هنگام تشرف به حرم امام رضا(ع) همیشه زیارت جامعه کبیره را می خواند.
مقام معظم رهبری:
«ما باید از این حضرت (حضرت معصومه علیهاالسلام ) بیشتر استفاده کنیم. به هر صورت ایشان امامزاده بلافصل است؛ دختر امام، خواهر امام، عمه امام است، خیلی عظمت دارد... . بنابراین باید خیلی مغتنم بشماریم، به خصوص مردم قم... . همه مسلمانان و پیروان اهل بیت عصمت به خصوص مردم قم، و بالاخص طلاب و علما باید زیارت او را مغتنم بدانند و از آن حضرت استمداد بنمایند.»
آیة الله سید عزالدین زنجانی
عظمت مقام کریمه اهل بیت حضرت معصومه(س) و اهمیت زیارت آن حضرت .
در بزرگی مقامش همین بس، که در میان تمامی امامزادگان بزرگ و عظیم الشان تنها امامزاده ای است که در خصوص زیارتش از امام معصوم(ع) روایت رسیده است. سعد بن سعد که از بزرگان راویان حدیث است می گوید: از امام صادق(ع) در باره زیارت فاطمه دختر موسی بن حعفر(ع) پرسیدم فرمود: «من زارها فله الجنة » هر که او را زیارت کند بهشت برای اوست.
و مشابه همین روایت از امام جواد(ع) رسیده است که می فرماید:
من زار عمتی بقم فله الجنة »هر که عمه ام را در قم زیارت کند بهشت برای اوست.
و حال آنکه، فضیلت زیارت دیگر امامزادگان بزرگ را همچون حضرت عبدالعظیم و امثال او را از عموماتی استفاده می کنیم که در کتاب های «مزار» در مورد زیارت اولاد ائمه 7 رسیده است .
از روزی که قم مدفن این مخدره شد محل برکات و جایگاه پرورش شیعیان خاص شده است فقیهان و راویان بنام، همواره در جوار این کریمه تربیت شده اند و رشد یافته اند و تا امروز که حوزه درخشنده ترین و پرآوازه ترین حوزه علمی شیعه است از برکت وجود این بانوی بزرگ است.
توصيه آيت الله محمد تقي آملي
پنجاه سال قبل ، وقتي خواستم از حوزه علميه تهران به قم مشرّف بشوم، رفتم خدمت استادمان، مرحوم آقاي آشيخ محمّد تقي آملي؛ اجازه بگيرم تا به قم بروم فرمود: برو، آنجا كريمه اهل بيت است. فرمود: اين قبر، قبر عادي نيست. بزرگان، مراجع، حكماء، علماء، فقهاءو اصوليون آنجا دفن اند. آنجا قبر دختر موسي بن جعفر است. اين قبر منشأ هزارها بركت است.
نورانيت مضجع شريف فاطمه معصومه(س)
اين را خود من بارها تجربه كردم؛ كتابهاي عميق؛ حالا يا جواهر بود، يا اسفار را به روال عادي،در اينجا مطالعه مي كردم؛ اماهمين كتاب را وقتي مي بردم در يك شهر ديگري، مي ديدم به كندي دارم پيش مي روم. اين را باور كنيد. اينجا انسان بهتر مي فهمد، خوش تر مي فهمد، عميق تر مي فهمد، در آفتاب است. اينها نه تعارف است، نه مجاز است، نه خداي ناكرده خرافات است ! اين نور مرتّب مي آيد، اين ملائكه مرتّب نازل مي شوند.
اگر ذات أقدس به رسولش فرمود: لا اقسم بهذا البلد و أنت حلّ بهذا البلد ، اعتاب مقدّسه نیزهمين طور است؛ نجف اينطور است، كربلا اينطور است، كاظمين اين طور است، سامرا بارگاه ملكوتي امام دهم و يازدهم (ع) اين طور است. كريمه اهل بيت، مضجعش اين طور است. اين چنين نيست كه انسان فقط بيايد، زيارت بكند و ثواب اخروي ببرد ! علم در اينجاست، كرامت در اينجاست، معنويت در اينجاست. حضور اينها منشاء رحمت و بركت است.
اگر يك وقتي گفته مي شد: اطلبوا العلم ولو بالصّين ، اين تمثيل بود نه تعيين وگرنه چين چيزي نداشت ! كه لا و لابد بايد انسان چيني بشود.امروز به بركت انقلاب و خونهاي پاك شهداء، مي گويند: اطلبوا العلم و لو بقم. چيني مي آيد، شرقي مي آيد، غربي مي آيد؛ از تاشكند تا واشنگتن شما اينجا طلبه داريد. اين، از بركت بي بي است !! اگر چنانچه اين كريمه در اينجا نبود، معلوم نبود قم به اين وضع، با اين بركات فراوان همراه باشد.
آیت الله العظمی جوادي آملي
ناچيز بودن علوم مراجع وعلماء دربرابر وحي
چه طور يك بانو به نام فاطمه معصومه آنچنان مي درخشد كه همه مراجع با جلال و شكوهي كه داشته و دارند، در پيشگاه يك بانو مثل سها(ستاره)هستند در برابر شمس !
مستحضريد كه هيچ حكيم و متكلّم و عارفي از يك سو و هيچ فقيه و اصولي از سوي ديگر، علوم خود را با وحي انبياء همتا ندانستند؛ يك و خود را با انبياء و اولياء هم سنگ ندانستند؛ دو. فرمودند: وحي، سلطان معارف و علوم است، علوم ديگر بندگان وحي اند. انبياء و اولياء و معصومين، امام اند؛ ديگران رعيّت و امّت اند. به طوري كه الآن كه جهان شاهد هفت ميليارد بشر است، اگر همه اين هفت ميليارد در حدّ مرحوم فارابي و بوعلي و شيخ انصاري و شيخ طوسي باشند، باز صادق است كه خدا بفرمايد: هو الّذ ي بعث ف ي الاميّين رسولاً (جمعه/ 2)
درست است يكي شيخ انصاري است و يكي شيخ طوسي است و يكي شيخ رئيس است، امّا در برابر وحي،همه شان امّي اند ! اين که حكيم سنائی مي گويد:
مصطفي اندر جهان، آنگه كسي گويد كه عقل؟! آفتاب اندر سما، آنگه كسي گويد سها ؟!
یعنی هر كس، هر چه دارد و هر چه هست، ريزه خوار اين مائده و اين سفره است.
اين كه مي بينيد همه مراجع به منزله سهايند و اين بانو به منزله شمس است، براي اين است كه او وصل به اخلاص محض است. وصل به همان ا نّما يريد الله(احزاب/ 33) است. وصل به هل أتي است. وصل به انّما وليّكم الله است. وصل به آيه مباهله است و مانند آن. مبادا كسي علوم حصولي و مفاهيم را كه احياناً ممكن است در پايان امر از انسان گرفته شود، با صاحبان علومي كه مي گويند: اني بطرق السّماء أعلم منّي بطرق الأرض ، قياس كند !