به گزارش مرکز خبر حوزه، رهبر معظم انقلاب با دور اندیشی، درایت و توجه به منابع دینی و مصالح عمومی، امسال را سال تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی نامگذاری کردند. نکته جالب توجه در این میان توجه جمعی از علمای اصفهان به همین مفاهیم در سال 1324 هجری است که در آن، بر مصرف کالای ایرانی تاکید کرده اند و حتی در استفاده از کاغذ و یا پارچه کفن نیز به این مهم اشاره کرده اند.
علمای اصفهان در این بیانیه، ضمن اینکه تهیه لباس با پارچه غیر ایرانی را حرام نمی دانند اما بر استفاده از پارچه ایرانی تاکید می کنند و حتی در زمینه کفن اعلام می کنند که ما بر میتی که کفن وی از پارچه ایرانی نباشد، نماز نمی خوانیم.
پرهیز از اسراف و ریخت و پاش و همچنین هشدار به معتادان مورد توجه علمای اصفهان قرار گرفته و می گویند: معتادان مورد احترام نیستند و به منزل آنها نمی رویم.
پرواضح است که وقتی علمای اصفهان در یک قرن پیش اینگونه موضع گرفته اند، امروز و در دوران طلایی حکومت اسلامی و در شرایطی که استقلال و عظمت مسلمانان بیش از پیش مورد توجه و اهمیت است، جامه عمل پوشاندن به فرمایش رهبر معظم انقلاب در راستای آبادانی کشور، عزت اسلامی و ادای وظیفه دینی خواهد بود.
* متن کامل بیانیه اقتصادی علمای اصفهان
حوزه نیوز متن کامل این بیانیه را تقدیم خوانندگان ارجمند می کند:
«بعد از تسبيح و تحميد؛ اين خدام شريعت مطهره با همراهي جناب رکن الملک متعهد و ملتزم شرعي شده‌ايم، که مهما امکن بعد ذلک تخلف ننمائيم، فعلاً پنج فقره است:
اولاً: قبالجات و احکام شرعيه، از شنبه (14) به بعد بايد روي کاغذ ايراني بدون آهار نوشته شود، اگر بر کاغذهاي ديگر نويسند، مهر ننموده و اعتراف نمي‌نويسيم. قباله و حکمي هم که روي کاغذ ديگر نوشته بياورند و تاريخ آن بعد از اين قرارداد باشد امضاء نمي‌نماييم. حرام نيست کاغذ غير ايراني و کسي را مانع نمي‌شويم ماها با اين روش متعهديم.
ثانياً: کفن اموات، اگر غير از کرباس و پارچه اردستاني يا پارچه ديگر ايراني باشد متعهد شده‌ايم بر آن ميت ماها نماز نخوانيم. ديگري را براي اقامه صلوة بر آن ميت بخواهند، ماها را معاف دارند.
ثالثاً: ملبوس مردانه جديد که از اين تاريخ به بعد دوخته و پوشيده مي‌شود، قرارداديم مهما امکن هرچه بدلي آن در ايران يافت مي شود، لباس خودمان را از آن منسوج نمائيم و منسوج غير ايراني را نپوشيم. و احتياط نمي‌کنيم و حرام نمي‌دانيم لباسهاي غير ايراني را، اما ماها ملتزم شده ايم حتي المقدور بعد از اين تاريخ ملبوس خود را از نسج ايراني بنمائيم، تا بعين ماها نيز کذلک. و متخلف توقع احترام از ماها نداشته باشد، آنچه از سابق پوشيده داريم و دوخته، ممنوع نيست استعمال آن.
رابعاً: ميهمانيها بعد ذلک، و لو اعياني باشد، چه عامه چه خاصه، بايد مختصر باشد؛ يک پلو و يک چلو و يک خورش و يک افشره، اگر زائد بر اين کسي تکلف دهد ما را به محضر خود وعده نگيرد خودمان نيز به همين روش ميهماني مي‌نمائيم، هرچه کمتر و مختصرتر از اين تکلف کردند، موجب مزيد امتنان ماها خواهد يود.
خامساً: وافوري و اهل وافور را احترام نمي‌کنيم، و به منزل او نمي‌رويم، زيرا که آيات باهره: (ان المبذرين کانوا اخوان الشياطين ـ و لاتسرفوا ان الله لا يحب المسرفين ـ و لاتلقوا بايديکم الي التهلکة) و حديث: (لا ضرر و لاضرار)، ضرر مالي و جاني و عمري و نسلي و ديني و عِرضي و شغلي آن محسوس و مُسري است و خانواده‌ها و ممالک را به باد داده، بعد از اين هر که را فهميديم وافوري است، به نظر توهين و خفت مي‌نگريم.
امضاي آقايان کرام و علماء فخام کثرالله امثالهم:
1ـ ثقة الاسلام آقاي حاجي آقا نورالله،2ـ حسين بن جعفر الفشارکي،3ـ حجة الاسلام آقا نجفي ،4ـ شيح مرتضي اژه،5ـ آقا ميرزا محمد تقي مدرس، 6ـ حاجي سيد محمد باقر بروجردي، 7ـ آقا ميرزا علي محمد،8ـ حاجي ميرزا محمد مهدي جويباره، 9ـ سيد ابوالقاسم دهکردي، 10ـ حاجي سيد ابوالقاسم زنجاني، 11ـ آقا محمد جواد قزويني، 12ـ سيد محمد رضا شهير به آقا ميرزاي مسجد شاهي، 13ـ حاجي آقا حسن بيدآبادي
تذكر: این قرارداد در تاريخ 12 جمادي الاول 1324 به امضاء رسید.
منبع: کتاب عرفان، مرجعیت و سیاست تالیف دکتر موسی نجفی، صفحه 84 و 85
