به گزارش خبرگزاری حوزه، امام جمعه قم در همایش «امام خمینی(ره)، حوزه و اخلاق» که امروز در مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی در قم برگزار شد، ضمن تبیین ابعاد شخصیتی حضرت امام خمینی(ره)، گفت: امام شخصیت جامعی بود؛ فقط یک استاد اخلاق نبود، بلکه در زمینه­های مختلف فوق العاده بودند، یک فقیه متبحر، یک اصولی زبردست، یک فیلسوف و عارف عامل به تمام معنا از همه مهم­تر اینکه یک استاد اخلاق بود؛ استاد اخلاق نه به معنای این که درس اخلاق می­گوید، بلکه خودش عمل به اخلاق می­کرد و دیگران را هم از این طریق دعوت می کرد.

عضو جامعه مدرسین حوزه افزود: در این ایام درباره امام خیلی صحبت می­شود، ولی با کمال تأسف باید بگویم که جنبه­های سیاسی امام بر جنبه­های اخلاقی امام غلبه کرده؛ جنبه­ اخلاقی امام از جنبه­های سیاسی ایشان مهمتر است؛ موفقیّتش هم در جنبه­های سیاسی به واسطه همان جنبه­های اخلاقی است.

وی ادامه داد: اگر در برابر آمریکا می­ایستاد و شب و روز نداشت برای همان جنبه­های اخلاقی است، اگر به شاه می­گفت برود و چیزی در برابرش نمی­توانست بگوید، اگر با آن حالت می­رفت پاریس، به خاطر همان جنبه­های اخلاص و اخلاق عملی امام بود. حالا نمی­دانیم چه مقدار آقایان عنایت دارند در مسائل اخلاقی، به هر حال کمبودهایی که ما الآن داریم این است که بیشتر تشریفات و احترام از امام مبنای سیاسی و اجتماعی دارد.

آیت الله امینی ادامه داد: یکی از جنبه­های مهم اخلاقی امام خمینی (ره) که محبوبیّت امام هم تقریباً بیشتر علّتش همین بود اخلاص ایشان در عمل می‌باشد؛ اخلاص در تمام مراتب، یعنی در گفتار، در شنیدن، در عمل و در تصمیم و در هر جهتی، به قدری که همه کارش از روی اخلاص بود.

وی با اشاره به منشاء اشنایی خود با امام خمینی(ره) گفت: اولین سالی که بنده با امام راحل آشنا شدم سال 1321 بود که من به قم برای تحصیل آمدم و سال اولی بود که طلبه شده بودم. در آنجا درس اخلاق امام را که در مدرسه فیضیه گفته می­شد هیچ وقت لذت آن دوره را فراموش نمی­کنم. درس اخلاق سخنان امام اینقدر مؤثر بود که بعضی افراد گریه می­کردند، موعظه عادی بود و روضه نمی­خواندند ولی متأثر می­شدند و طوری بود که بعد از خاتمه درس تحوّلی در روحیه همه به وجود می­آمد.

وی ضمن نقل خاطراتی از امام خمینی(ره) اضافه کرد: بنده از همان اوایلی که با امام آشنا شدم به درس ایشان نمی‌رفتم، بلکه رفتار ایشان را نگاه و موشکافی می­کردم. امام قبل از پیروزی انقلاب و حتی قبل از مبارزات، مجلس روضه­ای در منزلش می­گرفت و روحانی به نام حاج شیخ قوام وشنوه­ای منبر می­رفت و امام هم یک روضه می­خواند؛ امام نهی کرده بود که شیخ قوام اسمی از ایشان نبرد! این برای من جالب بود که امام در این مجلس روضه­ای که می­گرفت دم در نمی­ایستاد که به مردم تعارف کند، همان بالا یک میزی برای مطالعه داشت که همانجا می­نشست، به آقایان احترام می­کرد و جلویشان بلند می­شد و تعارف می­کرد ولی دم در نمی­آید، اگر چه بعضی حمل کردند به اینکه امام خود بزرگ بینی دارد، ولی من همان موقع فهمیدم که این به خاطر اخلاص است.

وی ضمن نقل خاطره دیگری از امام خمینی(ره) اظهارداشت: در آن زمان می­خواستند کتاب عروة الوثقی را چاپ کنند و حضرت امام هم حاشیه ای بر این کتاب نوشته بودند، ما خواستیم که حاشیه امام نیز در عروة الوثقی چاپ شود؛ چاپخانه هم مشروط کرده بود به اینکه امام پانصد جلد بخرد و اهدا کند، ما رفتیم خدمت امام و گفتیم موقعیت خوبی است، ایشان گفتند نه هر کسی می­خواهد تبلیغ کتاب من را بکند خودش این کار را انجام دهد بنابر این امام قبول نکردند و  عروة الوثقی هم بدون حاشیه امام چاپ شد که بعدها ناچار شدند حاشیه امام را نیز منتشر کنند.

*نیازمند عمل هستیم

وی در ادامه سخنان خود با تأکید به نیاز حوزه به عالمان متخلق گفت: بیش از اخلاق به عمل احتیاج داریم، گفتن و نوشتن و انتشار مطالب اخلاقی کار خوبی است ولی طلبه­ها الگو می­خواهند، در این زمینه کمبود داریم. جامعه­ و مردم متدیّن ما الگو می­خواهند.

وی در پایان اظهار داشت: همه­شان برای ما محترم و عزیزند، ولی به هر حال امام یک مطاع دیگری بود، یک شخصیت دیگری بود و ای کاش که هر چه می­شد این را تقویت می­کردیم، نرویم فقط اخلاقش را در همان اخلاق عبادی خلاصه کنیم. همه زندگی امام سرشار از اخلاق است، شما یک جا پیدا کنید که رفته باشند خدمت ایشان و ایشان راجع به اخلاق صحبت نکند.

وی در بخش پایانی سخنان خود با تاکید بر معرفی ابعاد مختلف شخصیتی امام خمینی (ره) خاطرنشان ساخت: نباید صرفاً بر اخلاق عبادی امام خمینی (ع) متمرکز شویم، بلکه باید به ابعاد دیگر شخصیتی این عالم ربانی نیز بپردازیم و آن را تبیین کنیم.