علاوه بر آنکه قرآن کریم امیرمومنان را مدح کرده است رسول گرامی اسلام نیز جانشین صالح خود را این گونه مدح می‌کند.

سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری حوزه چکیده ای از سخنان حضرت ختمی مرتبت را در تشریح شخصیت حضرت امیر (ع)  منتشر می کند.

« عَلِيٌّ خَيْرُالْبَشَرِ فَمَنْ اَبي فَقَدْ كَفَرْ »

علی بهترین بشر است، هرکس قبول نکند کافر می‌باشد.

من لایحضره‌الفقیه/3/493

« عُنْوَانُ صَحِيفَةِ الْمُؤْمِنِ حُبُّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ »

عنوان صحیفه مومن، دوستی علی بن ابی‌طالب است.

بحارالانوار،27/142

« يَا عَلِيُّ أَنْتَ وَصِيِّي وَ خَلِيفَتِي وَ إِمَامُ أُمَّتِي بَعْدِی»

ای علی، تو وصی و جانشین و امام امت بعد از من می‌باشی.

امالی شیخ صدوق/352

« إنَّ عَلِيّاً إمَامُ الْمُتَّقِينَ، وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ، وَ يَعْسُوبُ الْمُومِنِينَ»

علی امام متقیان و پیشوای روسفیدان و یعسوب مؤمنان است

امالی صدوق/352

« لا يجوز أحد الصّراط إلّا من كتب له عليّ الجواز »

هیچ‌کس از صراط عبور نمی‌کند مگر کسی که علی برایش حق عبور بنویسد.

الحکم الزاهرة/167

« هذا فاروق امّتي يفرّق بين الحقّ و الباطل »

علی فاروق این امت است که بین حق و باطل را جدا می‌کند.

التعجب/101

« أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا »

من شهر علم هستم و علی درِ آن.

تحف‌العقول/430

إِنَّ فِي عَلِيٍّ خِصَالًا لَوْ كَانَتْ وَاحِدَةٌ مِنْهَا فِي جَمِيعِ النَّاسِ لَاكْتَفَوْا بِهَا فَضْلا

مَنْ كُنْت مَوْلَاهُ فِعْلِيٌّ مَوْلاهُ

عَلِيٌّ مِنِّي كَهَارُونَ مِنْ مُوسَی

عَلِيٌّ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ علی

عَلِيٌّ مِنِّي كَنَفْسِي طَاعَتُهُ طَاعَتِي وَ مَعْصِيَتُهُ مَعْصِيَتِي

حَرْبُ عَلِيٍّ حَرْبُ اللَّهِ وَ سِلْمُ عَلِيٍّ سِلْمُ اللَّهِ

وَلِيُّ عَلِيٍّ وَلِيُّ اللَّهِ وَ عَدُوُّ عَلِيٍّ ٍّ عَدُوُّ اللَّهِ

عَلِيٌّ حُجَّةُ اللَّهِ وَ خَلِيفَتُهُ عَلَى عِبَادِهِ

حُبُّ عَلِيٍّ إِيمَانٌ وَ بُغْضُهُ كُفْرٌ

حِزْبُ عَلِيٍّ حِزْبُ اللَّهِ وَ حِزْبُ أَعْدَائِهِ حِزْبُ الشَّيْطَانِ

عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَهُ لَا يَفْتَرِقَانِ حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ

عَلِيٌّ قَسِيمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ

مَنْ فَارَقَ عَلِيّاً فَقَدْ فَارَقَنِي وَ مَنْ فَارَقَنِي فَقَدْ فَارَقَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ

شِيعَةُ عَلِيٍّ هُمُ الْفَائِزُونَ يَوْمَ الْقِيَامَه

رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم ‌فرمودند:

به‌راستى در على(علیه‌السلام) چند خصلت است كه اگر يكى از آن‌ها در همه مردم بود، در فضل آن‌ها بس بود:

و فرمایش آن‌حضرت است: هركه من مولاى اويم، على مولاى اوست.

على نسبت به من، همانند هارون ا‌ست نسبت به موسى.

على از من ا‌ست و من از او.

على، چون خود من است؛ طاعتش را طاعت من و نافرماني‌اش نافرمانى من است.

جنگ با على، جنگ با خداست و سازش با على، سازش با خداست.

دوست على، دوست خدا و دشمن او دشمن خداست.

على حجت خدا و خليفه اوست بر بندگانش.

دوستى على ايمان و بغض او كفر است.

حزب على، حزب خداست و حزب دشمنانش حزب شيطان.

على با حق است و حق با اوست، از هم جدا نمی شوند تا سر حوض نزد من وارد شوند.

على، قسيم بهشت و دوزخ است.

هركه از على جدا شود، از من جدا شده و هركه از من جدا شود، از خداى عزّوجل جداست.

شيعيان على، همان كام‌جويان روز قيامت‌‌اند.

امالی صدوق ص 89 مجلس بیستم