سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری حوزه دو توصیه از مرحوم حضرت آیت الله بهاء الدینی و مرحوم حضرت آیت الله بهجت در خصوص تاکید آنان نسبت به اهمیت تبلیغ منعکس می‌کند.
حضرت آیت الله بهاء الدینی:
قدم اول در سازندگی،ساختن خود انسان است، اگر انسان خودش را نساخته باشد در ساختن دیگران موفق نمی‌شود.. هر تبلیغی این گونه است، مبلغ باید به آن چه می گوید رسیده باشد،مانند پیامبران الهی که اول خود ، ساخته شده بودند بعد به سازندگی دعوت می کردند.
اگر پیامبر می گوید: امین باشید؛ اول خودش امین است.اگر می گوید صادق باشید، اول خودش صادق است، هر مبلغی باید بعد از پرداختن به خود به دیگران بپردازد. در غیر اینصورت هیچ فایده ای ندارد. کسی که می خواهد مصلح جمعیت یا منطقه ای بشود اول باید خودش را اصلاح کند. این یک قاعده کلی است و استثنا هم بر نمی دارد.
نسیم هدایت،
حضرت آیت الله بهجت :
آیا اگر این قسمت از تبلیغ یعنی تعلیم مسایل واجب و حلال و حرام را ترک کنیم بلا نمی آید؟
مرحوم آقا شیخ غلامرضا یزدی –فقیه خراسانی- عالم حسابی و خیلی بزگواری بود که به دهات اطراف و دور دست می رفت. از حاج آقا حسین قمی نقل شده که فرموده اند: از منبر دو نفر می شود استفاده کرد: که یکی آقای شیخ غلامرضا است. بنده هم یک منبر ایشان را دیده ام. ایشان نان جو و ماست با خود بر می داشت و به آبادی ها می رفت، و قرائت نماز و مسایل مهم را به مردم یاد می داد و ده دیگر می رفت و همواره در حال گردش بود. ایشان از علمای بزرگ زمان خود بود ، ولی چنین برنامه ای داشت.
اگر طلبه متدین باشد، مغنی خوان هم می تواند این کار را انجام دهد.
... آیا این بیچاره ها و مردم محروم و دورافتاده و مستضعف که در بلاد اسلامی یا غیر مسلمان مضطرند و دسترسی به عالم روحانی ندارند و یا تمکن ندارند، باید ندیده گرفته شوند؟! اگر ما آن‌ها را کالعدم فرض کنیم، آیا در این صورت دیگران، بالاتر ها (اولیای خدا و ملائکه ..) هم ما را کالعدم و نادیده فرض نمی‌کنند؟! از اهل علم کسانی که برای تبلیغ می‌روند و خود را از رفتن معذور نمی دانند، باید به جاهایی بروند که دیگران نمی روند.
این که آن آقا، (آقا شیخ غلامرضا یزدی ) با آن عظمت و مقامات برای این کار حاضر می شد،بر ما هم حجت تمام است. کاری که برای شاگردانش به چند واسطه هم ممکن بود.
منبع: نسیم حیات
