به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از بروجرد، دکتر حدادعادل امروز در آیین افتتاحیه همایش ملی جایزه ادبی علامه سید جعفر شهیدی که در شهرستان بروجرد برگزار شد گفت: تقدیر مردم بروجرد از دکتر شهیدی یک حق تکلیف و وظیفه است.
وی بیان داشت: علامه شهیدی از مفاخر ملی ایران است و نام ایشان در زمره دیگر بزرگان این شهر و خطه همواره باید در اذهان باقی بماند مخصوصا نسلهای آینده باید با این بزرگان آشنا شوند.
رییس فرهنگستان ادب افزود: سالیانی دکتر شهیدی را میشناختم مخصوصا در سالهای بعد از پیروزی انقلاب به صورتهای گوناگون با ایشان ارتباط داشتم.
دکتر حدادعادل خاطرنشان کرد: اگر در یک کلمه بخواهم بگویم چه احساسی به آن مرد بزرگ داشتهام جز احترام هیچ کلمهای را نمیتوانم انتخاب کنم.
وی اظهار داشت: اولین آشنایی من با ایشان به بیش از 50 سال پیش برمیگردد که کتاب جنایت تاریخ را دیدم و در دانشگاه تهران با شخصیت ایشان بیشتر آشنا شدم.
رییس فرهنگستان ادب و زبان فارسی با بیان اینکه علاقه قلبی من به ایشان به خاطر دینداری او بود گفت: بعد از اینکه دانشگاه در کشور ما تاسیس شد عدهای که در حوزه درس خوانده بودند با انگیزههای مختلف به دانشگاه آمدند.
عضو کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی ادامه داد: بعضی از حوزویان به رشتههایی همچون حقوق فلسفه و ادبیات روی آوردند اما به سراغ دانشگاه ادبیات کم آمدند و علت آن این بود که ادبیات فارسی جزو دروس جدی در حوزه نبود و در حوزه اگر کسی ذوق داشت به آن میپرداخت.
دکتر حدادعادل خاطرنشان کرد: علامه شهیدی از این جهت استثناست که یک تحصیل کرده حوزه نجف است که آمده در دانشکده ادبیات درس خوانده و مایههای ادبی حوزوی را در دانشکده ادبیات پشتیبانی از زبان فارسی به کار گرفته است.
وی با بیان اینکه ترکیب حوزه و دانشگاه خصوصیت بارز دکتر شهیدی بیان داشت: اگر چه دکتر شهیدی به دانشگاه آمد و تغییر لباس داد اما تغییر مرام نداد و از دین و دینداری دور نشد.
عضو کمیسیون آموزش مجلس اضافه کرد: وی مرد متدینی بود و تظاهر به دینداری نمیکرد و در واقع نمونه عملی یک تربیت شده حوزوی از نظر اعتقادی و اخلاقی در دانشگاه بود و تکیهگاهی برای کسانی که دغدغه دین داشتند به شمار میآمد.
وی با اشاره به اینکه دکتر شهیدی در بسیاری از مسایل مرجع استادان بود افزود: آنهایی که فضای قبل از انقلاب را دیدهاند میدانند که وجود ایشان چه برکاتی داشت.
دکتر حدادعادل در بخش دیگری از سخنان خود به خدمات علمی و آموزشی و مدیریتی علامه شهیدی اشاره کرد و گفت: تدریس طولانی در دانشکده ادبیات داشت و تعداد بسیاری از استادان امروز شاگردان وی هستند که فضل و فضیلت ایشان را باید از زبان آنان شنید.
وی ادامه داد: درس را جدی میگرفت و اینطور نبود که به تشریفات اکتفا کند بلکه روش حوزه را در دانشگاه اعمال میکرد و اصرار داشت که دانشجو باید ملا شود و به چارچوبهای اداری مقید نبود و فراتر از آن تلاش میکرد.
عضو کمیسیون آموزش مجلس به خدمات ترجمه علامه شهیدی اشاره کرد و یادآور شد: این استاد ترجمههای فراوانی داشته که شاخصترین آن شرح نهجالبلاغه هست که بر تارک آثار دکتر شهیدی میدرخشد و گویا خداوند این توفیق را به او داد که با این تر جمهها ماندگار شود.
مدیر فرهنگستان ادب و زبان فارسی ادامه داد: علامه شهیدی علاوه بر خلا ادبیات به خلا تاریخ نیز پی برد و در این زمینه کتابهای ارزشمندی نوشت.
وی خدمات مدیریتی دکتر شهیدی را مورد توجه قرار داد و افزود: شاخصترین کار مدیریت وی در لغتنامه دهخدا بود که بعد از دکتر معین ریاست آن را بر عهده گرفت و تا پایان عمر بر آن مدیریت کرد.
حدادعادل اظهار داشت: علامه شهیدی خدمات ارزشمندی در زبان فارسی در داخل و خارج از جمله در چین کرده است و چینیها برای ایشان خیلی احترام قائل بودند.
وی با بیان اینکه دکتر شهیدی یک عالم متعهد و در مقام دانشگاهی تراز اول بود یادآور شد: این استاد فرزانه علم را در کسوت دین و مردم به کار میگرفت و فضل و فضیلت را با هم داشت سادهزیست بود و انسان با مساعدت با وی هیچ وقت خسته نمیشود.
دکتر حدادعادل با بیان اینکه علامه شهیدی پدر شهید بود و کمتر کسی از این مسئله خبر داشت گفت: پسر جوانی به نام احسان داشت که دانشجوی زیستشناسی و طلبه حوزه علمیه قم بود که به جبهه رفت و هیچ جنازه او برنگشت اما با این حال علامه شهیدی در هیچ کجا و پیش هیچ کس از این مسئله حرفی به میان نیاورد.
عضو کمیسیون آموزش مجلس اظهار داشت: علامه شهیدی با انقلاب اسلامی کاملا همراه بود و نظام اسلامی را میدان وسیع خدمت برای خود میدید و از 26 اثر ایشان 17 اثر بعد از انقلاب نوشته شده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مقاممعظم رهبری احترام خاصی به علامه شهیدی داشتند و در جلسات خصوصی از ایشان دعوت میکردند و بعد از مشاهده ترجمه نهجالبلاغه به وی تاکید کردند که قرآن را هم ترجمه کند و این نشان از اعتماد معظمله به این عالم و دانشمند فرهیخته بود.