به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین تحریری، امروز در نشست علمی "تفسیر فلسفی و عرفانی علامه طباطبائی" که در مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره) برگزار شد، گفت: علامه طباطبائی با دو بال علم و عمل، سیر ملکوت کردند.
وی افزود: ایشان در مسائل فلسفی و اعتقادی فعالیت خاصی داشتند و در ابعاد تفسیری و عرفانی به زبان لطیف در آثار خود آنها را تجلی دادند.
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: از مباحث علمی که باید در مسیر حرکت به سوی مقام عبودیت طی کرد، آگاهی از حالات نفسانی و راهکارهای فضایل است.
وی، آگاهی از معارف علمی و دستوری اسلام را از دیگر مباحث در مسیر حرکت به سوی مقام عبودیت برشمرد و گفت: بعد اعتقادی انسان مخفی است و در حالات نفسانی جلوه گری می‌کند و ظهورش در اعمال و رفتار است.
حجت الاسلام والمسلمین تحریری با بیان این که حقیقت بندگی عبارت از رسیدن به حالت خضوع در تمامی ابعاد وجودی است، اظهار داشت: انسان علاوه بر اعتقاد راسخ به معارف حقه دین و اهل‌بیت(ع)، باید در جای جای زندگی حالت خضوع باطنی آن را داشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: علامه طباطبائی شخصیتی بودند که عمری را با تلاش پیگر برای تحصیل علم و معرفت گذراند. و در مدت کوتاهی که در نجف بود، معارف گوناگون اسلام را فرا گرفت.
این استاد حوزه با بیان این‌که علامه طباطبائی ارتباط خاصی با آیت الله سید علی آقا قاضی پیدا کرد، افزود: ایشان آنچه را که در نظام تربیتی است فرا گرفته بود و در وجود خود پیاده کرد.
وی با بیان این‌که عارف واقعی است که با التزام قلبی، از معارف دین آگاهی داشته باشد، اظهار داشت: خداوند به چنین شخصیتی عنایت کرده و درها را به سوی قلب ایشان باز می کند.
حجت الاسلام والمسلمین تحریری با بیان این‌که رسیدن به حقایق و معارف اهل‌بیت (ع) و آگاهی از معارف دین ممکن برای هر کس نیست و درجات علمی که عالم دینی طی می‌کند، قابل مقایسه با درجات عالم غیردینی نیست، یادآور شد: اخلاص و تواضع از ویژگی های علامه طباطبائی بود؛ ایشان شخصیتی بودند که هیچ تشخص یا تعینی برای خود قائل نبودند.
وی با اشاره به ابعاد عرفان نظری و علمی، گفت: عرفان نظری بحثهای لطیف و عمیق درباره صفات حق تعالی و مقام انسان کامل است و در واقع مانند فلسفه مباحث مفهومی است که به تنهایی نمی تواند دست انسان را بگیرد و در مسیر معنوی قرار دهد.
این استاد حوزه تصریح کرد: عرفان علمی، عرفانی است که مخصول خود عمل و رسیدن به عالم خلوص است و کسی که به عالم خلوص می رسد، حجاب ها از قلب او کنار می رود؛ علامه طباطبائی چنین شخصی نبودند.
