به گزارش خبرگزاری حوزه، حجتالاسلام علیاصغر رضوانی در کتاب تاریخ آلسعود ضمن تبیین اهمیت حفظ آثار تاریخی و فرهنگی گوشهای از خیانتهای آلسعود را درج نموده است.
حفظ تاریخ گذشتگان و صیانت از میراث فرهنگی نیاکان، نشانگر تمدن یک جامعه به شمار میرود که دولتها برای پاسداری از آنها ادارات ویژه تاسیس نموده و کارشناسان ماهر تربیت میکنند و در این عرصه اجازه نمیدهند که حتی یک سفال و یا کتیبه کوچک سنگی از بین برود.
شکی نیست که تمدن اسلامی تنها تمدن پیشتاز عصر خویش بود که مسلمانان در پرتو تعالیم آسمانی خویش آن را پیریزی نمودند.
شکوفایی این تمدن در قرآن چهارم و پنجم هجری قمری به اوج خود رسید و به گواه محققان غربی، نفوذ این تمدن از طریق اندلس و جنگهای صلیبی به اروپا یکی از مهمترین علل شکوفایی و رنسانس غرب در قرون اخیر به شمار میرود.
آثار و ابنیه مربوط به شخص پیامبر(ص) و یاران باوفای او جزیی از میراث عمومی این تمدن بزرگ بوده، حفظ و صیانت ازآنها نشانه تقدیر از بنیانگذاران این فرهنگ و تمدن به شمار میرود، اقدام به تخریب و نابودی این آثار، نشانه انحطاط فکری و بیتوجهی به سازندگان و بنیانگذاران تاریخ و تمدن میباشد که در اثر مرور زمان، واقعیت تاریخ و اصالت دینی به دست فراموشی سپرده میشود و از همه مهمتر، عامل رکود انگیزههای فکری و نابودی استعدادهای درخشان در جامعه بشری میگردد.
*میراث خاندان موسی در قرآن
با مراجعه به قرآن کریم روشن میشود که امتهای پیشین برای حفظ و صیانت از آثار پیامبران خود اهتمام میورزیدند و به آن تبرک میجستند؛ همانند صندوقی که در آن مواریث خاندان موسی و هارون قرار داشت و آن را در نبردها حمل میکردند تا از طریق تبرک به آن بر دشمن پیروز گردند خداوند متعال در این زمینه میفرماید.
(وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آَيَةَ مُلْكِهِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آَلُ مُوسَى وَآَلُ هَارُونَ) (بقره 248) و پیامبرشان به آنها گفت: نشانه حکومت او (طالوت) این است که صندوق عهد را به سوی شما خواهد آورد (همان صندوقی که) در آن آرامشی از پروردگار شما و یادگارهای خاندان موسی و هارون قرار دارد.
*از برترین خانهها
جلالالدین سیوطی نقل میکند که وقتی رسول اکرم(ص) آیه شریفه « فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ» را در مسجد تلاوت نمود، فردی برخاست و پرسید:مقصود از این خانهها چیست؟ پیامبر(ص) فرمود: خانههای پیامبران در این موقع ابوبکر برخاست و به خانه حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) اشاره کرد و گفت: ای پیامبر خدا این خانه از همین خانههاست که خدا رخصت بر رفعت و منزلت آن داده است؟ حضرت فرمود: آری، بلکه از برترین آنها است.
این قضیه نشان میدهد که خانههای پیامبران و صالحان، از اعتبار و جایگاه خاصی برخوردار است و پیدا است که این منزلت ارتباط به جنبه مادی و خشت و گل و آجر آنها ندارد؛ بلکه این ارزش به خاطر انسانهای والایی است که در آنجا سکونت گزیدهاند.
*سپاه اسلام قبور پیامبران را تخریب نکرد
سیر و سیاحت در کشورهایی که قبور انبیا و فرزندان آنان(ع) قرار دارد نشان میدهد که پیروان پیامبران نسبت به حفظ قبور آنان و ساختن بناهای مجلل بر روی آنها اهتمام خاصی میورزیدند، و سپاه اسلام نیز هنگام فتح شامات دست به تخریب قبور پیامبران(ص) نزدند، بلکه خادمان آنها را در ماموریت خود ابقا کردند و لذا این بناها تا امروز محفوظ مانده و برای مسلمانان بلکه برای تمام موحدان جاذبه خاصی دارد.
اگر ساختن بنا بر قبور انبیا و اولیا نشانه شرک بود، جا داشت فاتحان منصوب از سوی خلفا به تخریب و نابودی آن ابنیه میپرداختند.
کتب تاریخی و سفرنامهها، گواه وجود صدها آرامگاه و مرقد با شکوه در سرزمین وحی و کشورهای اسلامی است.
مسعودی متوفای 345ه.ق مورخ معروف، مشخصات کامل قبول ائمه بقیع و اهلبیت(ع) را بیان نموده است مروج الذهب ج2ص288
و ابن جبیر اندلسی جهانگرد معروف اواخر قرن ششم که مشرق را سه بار زیر پا نهاده است، در سفرنامه خود مشاهد انبیا و صالحان و ائمه(ع) را در مصر، مکه، مدینه، عراق و شام به تفصیل بیان داشته و در ضمن ویژگیهای روضه ائمه(ع) بقیع و خصوصیات آنها را بیان نموده است.
*آتش زدن کتابخانههای بزرگ
دردناکترین کاری که وهابیت مرتکب شد و ننگ آن برای ابد در پیشانی آنان باقی ماند، آتش زدن کتابخانه بزرگ «المکتبة العربیة» بود که بیش از 60هزار عنوان کتاب گرانقدر کمنظیر و بیش از 40هزار نسخه خطی منحصر بفرد داشت که در میان آنها برخی از آثار خطی دوران جاهلیت و قرارداد یهودیان با کفار قریش بر ضد رسول اکرم(ص) وجود داشت، و همچنین آثار خطی حضرت علی(ع) و ابوبکر و عمر و خالدبن ولید و طارق بن زیاد و برخی از صحابه پیامبر(ص) و قرآن مجید به خط عبدالله بن مسعود بود.
ناصر السعید از قول یکی از مورخان نقل میکند که هنگام تسلط وهابیان، این کتابخانه را به بهانه وجود کفریات در آن به آتش کشیدند و به خاکستر تبدیل کردند.
منبع: تاریخ آلسعود – علی اصغر رضوانی