چهارشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۳ |۹ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 11, 2024

خداي سبحان كار او را يك شبه اصلاح مي‏كند و اوضاع را به نفع او مي‏گرداند، چنان‏كه كار موسي (عليه‏السلام) را يك شبه اصلاح كرد، او براي گرفتن پاره‏اي آتش براي خانواده‏اش رفت ولي هنگام بازگشت به شرافت رسالت و افتخار نبوت نايل شده بود...

به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیت‌الله جوادی آملی در تبیین انتظار فرج و آثار آن در نوشتاری آورده اند:

از آنجا كه انسان كامل در تمام شئونِ افعال و اوصاف الهي، آيت كامل باري تعالي است خداي سبحان نيز بر تمام شئون و جوانب او درود مي‏فرستد. گاهي به صورت اجمال مي‏فرمايد: ﴿سلامٌ علي نوحٍ في العالمين﴾[1] و گاهي آن را تفصيل مي‏دهد، نظير آنچه كه دربارهٴ يحياي شهيد آمده است: ﴿وسلامٌ عليه يوم ولد ويوم يموت ويوم يُبعث حيّاً﴾[2] يا آنچه دربارهٴ عبد مبارك الهي، حضرت مسيح بن مريم (عليهماالسلام) از زبان خود آن حضرت نقل كرده و فرموده است: ﴿والسلام عليّ يوم ولدتُ ويوم أموتُ ويوم أُبعث حيّاً﴾[3] يعني اين موجود در عالم طبيعت، مثال، عقل، گذشته، حال و آينده مورد سلام و درود سلامِ محض يعني خدا (تبارك و تعالي) است.

اين تسليم و درود الهي در زيارت آل ياسين، كه از برجسته‏ترين زيارت‏هاي حضرت ولي عصر (عليه‏السلام) است، بدين صورت جلوه كرده است: «السلام عليك فى آناء ليلك وأطراف نهارك»[4] و سپس اين اجمال، به طور تفصيل بيان شده است: «السلام عليك حين تقُوم، السلام عليك حين تَقْعد، السلام عليك حين تَقْرأ وتُبيّن، السلام عليك حين تصلّى وتَقْنُت، السلام عليك حين تَرْكع وتسْجد، السلام عليك حين تهلّل وتكبّر، السلام عليك حين تَحْمد وتستغفر، السلام عليك حين تُصبح وتُمسى، السلام عليك فى الليل إذا يغشي والنهار إذا تجلّي... »[5].

 از رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) رسيده است: بهترين عمل امت من انتظار فرج و گشايش از جانب خداي سبحان است: «أفضل أعمال أُمّتى إنتظار فرج الله عزّ وجلّ»[6]. ائمه (عليهم‏السلام) بارزترين مصداق اين امر كلي را انتظار فرج حضرت ولي عصر (عليه‏السلام) معرّفي فرموده‏اند؛ زيرا فرج و گشايش واقعي براي دين‏داران با ظهور آن حضرت حاصل مي‏شود.

حضرت عبدالعظيم حسني مي‏گويد: بر سرورم، حضرت جواد الائمه (عليه‏السلام) وارد شدم، تصميم داشتم از او بپرسم كه آيا «قائم» شما همان مهدي است يا غير او؛ قبل از آن كه شروع به سخن كنم خود آن حضرت آغاز به سخن كرده، فرمود: اي ابا القاسم، قائم ما همان مهدي است كه بايد در عصر غيبت منتظرش بود و در عصر ظهور اطاعتش كرد و او سومين فرزند من است. قسم به خدايي كه محمد (صلي الله عليه و آله و سلم) را به پيامبري برگزيد و امامت را به ما اختصاص داد اگر از عمر دنيا بيش از يك روز هم باقي نماند خدا آن روز را آن قدر طولاني مي‏گرداند تا قائم ما خروج كند و همان طور كه زمين از جور و ظلم پر شد از قسط و عدل، آن را پر گرداند. خداي سبحان كار او را يك شبه اصلاح مي‏كند و اوضاع را به نفع او مي‏گرداند چنان‏كه كار موسي (عليه‏السلام) را يك شبه اصلاح كرد، او براي گرفتن پاره‏اي آتش براي خانواده‏اش رفت ولي هنگام بازگشت به شرافت رسالت و افتخار نبوت نايل شده بود. آنگاه فرمود: بهترين اعمال شيعيان ما انتظار فرج و انتظار گشايش امور به دست آن حضرت است:

عن عبدالعظيم الحسنى قال: دخلت علي سيّدى محمد بن على (عليهماالسلام) وأنا أُريد أن أسئله عن القائم أهو المهدىّ أو غيره؟ فابتدأنى فقال: «يا أبا القاسم إنّ القائم منّا هو المهدىّ الذى يجب أن ينتظر فى غيبته ويطاع فى ظهوره وهو الثالث من ولدى؛ والذى بعث محمداً (صلي الله عليه و آله و سلم) بالنبوة وخصّنا بالإمامة إنّه لو لم يبق من الدنيا إلاّ يوْم واحد، لطوّل الله ذلك اليوم حتي يخرج فيملأ الأرض قسطاً وعدلا ً كما مُلئت جوراً وظلماً وإنّ الله تبارك وتعالي يصلح أمره فى ليلة كما أصلح أمر كليمه موسي عليه‏السلام ليقتبس لأهله ناراً فرجع وهو رسول نبىٌ ثمّ قال عليه‏السلام: أفضل أعمال شيعتنا إنتظار الفرج»[7].

اين روايت مانند بسياري از روايات تأكيد مي‏كند كه ظهور آن حضرت امري قطعي و انكارناپذير است هر چند كه دوران غيبت آن حضرت طولاني شود. افزون بر اين كه با لطف و عنايت ويژهٴ الهي اوضاع بر وفق مراد او، كه مجلاي ارادهٴ الهي است، تغيير پيدا مي‏كند و لذا با استفاده از اين زمينهٴ فراهم شده، عدل و قسط را، كه هدف والاي همهٴ انبياي الهي بود: ﴿ليقوم الناس بالقسط﴾[8] بر گسترهٴ زمين گسترش مي‏دهد.

 [1] ـ يعني در تمام نشئات هستي سلام و درود بر نوح باد(سورهٴ صافات، آيهٴ 79).

[2] ـ سورهٴ مريم، آيهٴ 15.

[3] ـ سورهٴ مريم، آيهٴ 33.

[4] ـ درود بر تو در تمام ساعات شب و سراسر روز.

[5] ـ سَلامت باد آن هنگام كه مي‏ايستي، درودت باد آن هنگام كه مي‏نشيني، سلام بر تو آن هنگام كه قرائت و تبيين مي‏كني، درود بر تو آن هنگام كه نماز مي‏خواني و طاعت خاضعانه داري، سلام بر تو آن هنگام كه ركوع و سجده مي‏كني، درود بر تو آن هنگام كه تهليل و تكبير مي‏گويي، سلام بر تو آن‏گاه كه حمد و استغفار مي‏كني، درود بر تو آن‏گاه كه شب را به صبح و روز را به شب مي‏آوري، سلام بر تو در شب، هنگامي كه تاريكي آن را فرا مي‏گيرد و در روز آن هنگام كه مي‏درخشد...(مفاتيح الجنان، زيارت آل ياسين).

[6] ـ بحار، ج 52، ص 122.

[7] ـ بحار، ج 51، ص 156.

[8] ـ سورهٴ حديد، آيهٴ 25.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha