به گزارش سرویس علمی و فرهنگی خبر گزاری حوزه، حجت الاسلام جواد محدثی در شرح دو حدیث از امیر مومنان علی علیه السلام در خصوص «بهره‌مندی از فرصت‌ها» و نیز «آموزش بهترین‌ها» آورده است:
فرصتهاى بىبرگشت
امام على علیه السلام فرمود:
مَنْ وَجَدَ مَوْرِداً عَذْباً يَرْتَوى مِنهُ فَلَمْ يَغْتَنِمْهُ
يُوشِكُ اَنْ يَظْمَأَ وَيَطْلُبَهُ وَلَمْ يَجِدْهُ.
كسى كه آبشخور گوارايى بيابد كه مىتواند از آن سيراب شود، ولى آن را غنيمت نشمارد، ممكن است تشنه شود و آن را بجويد، اما ديگر آن را پيدا نكند!
غررالحكم ج5 ص227
نعمت، مرغ گريزپايى است كه اگر قدرشناسى نشود، پرمىكشد و از دست مىرود.
مرغى است كه: ز بامى كه برخاست، مشكل نشيند.
تشنگى هميشه هست، ولى آب و چشمه همواره در اختيار نيست.
وقتى فرصتى مناسب براى كار خير، آموختن علم، تربيت نفس، خودسازى، حقگويى و نشر فضايل در اختیار دارید،
و شما هم نيرو، امكانات و فرصت جوانى و بهرهورى از این نعمت‌ها را دارید، كفران نعمت که این فرصت‌ها را تباه سازید، يا این نعمت ها را هدر دهید، يا از مجال پيش آمده، به نفع حق و خوبى استفاده نكنید و شكر عملى نعمت را به جا نیاورید.
حسرت‌هاى آخر عمر و افسوس‌هاى بىثمر، براى غفلت‌هاى دوران جوانى، بسيار تلخ است.
از هماكنون، بايد از غصههاى آينده جلوگيرى كرد، که راه آن، قدرشناسى از مواهب و شرايط است.
تا مجال هست، بايد نفس كشيد، سيراب شد، توشه برگرفت و بار راه طولانى آخرت را بست.
آنان كه عمرى در انتظار داشتن و يافتن قدرت و امكانات بودند، اينك، اين مجال، اين گوى و اين ميدان!...
مبادا با سهلانگارى، فرصت‌ها تلف شود و تشنگى آينده را چشمه و آبشخورى نباشد كه پاسخ دهد!
آموزش بهترین‌ها
امام على علیه السلام فرمود:
اِنَّ رَأيَكَ لا يَتَّسِعُ لِكُلِّ شَئٍ فَفَرِّغْهُ لِلْمُهِمَّ.
فكر تو گنجايش هر چيز را ندارد، پس آن را براى آنچه مهم است، فارغ گردان.
غررالحكم ج2 ص606
اينكه چه بايد خواند و آموخت و چه بايد كرد؟ نيازمند گزينش براساس اولويت، ضرورت و نياز است.
ظرفيت فكر و ذهن ما محدود است؛ اما ... دامنه آموختنىها و خواندني‌ها، كتب و علوم و... نيز بسيار گسترده است. و چارهاى جز برخوردگزينشى با مطالب و علوم نيست به عبارت دیگر مانند قفسهاى كه تعداد محدودى كتاب مىتواند در خود جاى دهد، مثل فيلمى كه ظرفيت تصويرى مشخصى دارد، مثل كامپيوترى كه حجم اطلاعاتش سقف معينى دارد، ذهن و انديشه انسان هم ظرفيتى معين دارد.
وقتى نمى‌توانیم همه كتاب‌ها و نشريّات را بخوانيم بهتر است، مفيدترين و لازمترينها را بخوانيم.
وقتى نمىتوانيم در همه علوم، متخصص شويم، كارشناسى در رشته خاصى را انتخاب كنيم.
اگر ذهن خود را از معلومات غير مفيد، پر كنيم، جايى براى علوم ضرورى باقى نمىماند.
در اين زمينه، بايد از صاحب‌نظران هر رشته و فن نظر خواست و از تجربه و دانش آنان بهره برد.
آيا همه آنچه را در پى فراگرفتن آن هستید، لازم، با اهميت و مورد نياز شما و مفيد براى زندگىتان است؟
مبادا بعداً پشیمان شده غصه بخوريد كه چرا با مطالب كم اهميت يا بىخاصيت، ذهن خود را پر كردهايد!...
