به گزارش خبرگزاری حوزه،حجت‌الاسلام والمسلمين احمد مبلغي در نشستي با حضور خانواده‌هاي كاركنان مركز تحقيقات اسلامي مجلس در مجتمع فرهنگي ياوران مهدي قم، افزود: كانون خانواده يك كانون خاص و در نوع خود بي نظير است، در اين كانون عناصري پيدا مي شود كه در غیر خانواده نمي‌توان آن‌ها را به صورت كامل، منسجم و مستمر مشاهده كرد.

وي با تاکید بر این که در كانون خانواده، صفت‌های اصیل انسانی به صورت تراکمی و استمراری گرد آمده اند، گفت: مهرباني و عاطفه، محبت و لطافت، دلسوزی و خیرخواهی و انسانیت و صمیمیت به صورتی لذت بخش در محیط خانوادگی موج می زنند.

*کارکردهای مهم عواطف انسانی

  حجت الاسلام والمسلمين مبلغي با اشاره به این که تجمع کم نظیر یا بی نظیر صفت های انسانی در خانواده، برجای گذارنده کارکردهایی مهم و کم نظیر است، بیان داشت: یکی از این کارکردها پشتیبانی "اخلاق مناسبات" بین اعضای خانواده است؛ به این معنا که چنین عواطفی در كانون خانواده، موجد و تقویت کننده مناسبات سالم و اخلاقی بین افراد خانواده است و چنین مناسبات سالمی را به زحمت در بسیاری از فضاهای بیرونی می توان يافت.

   رييس مركز تحقيقات اسلامي مجلس تصريح كرد: یکی دیگر از کارکردهای این عواطف تلطیف درون انسان برای قبول معنویت است.

وی گفت: اصولا صفت هاي انساني، فرد را به خداوند نزديك تر مي كنند؛ يعني انسان باصداقت و باعاطفه، به خداوند نزديك تر است تا بی صداقت و بی عاطفه و نیز كسي كه عمل همراه با احساس شکرگزاری نسبت به مردم را دارد، بهتر و بیشتر مي تواند به شکر گزاری از خداوند دست زند و نیز کسی که روحیه اخلاقی سخاوت را دارد به خداوند نزدیکتر است.

این استاد حوزه یادآورشد: البته این به آن معنا نیست که  فراهم بودن صرف عاطفه انسانی تقرب به خدواند را فراهم می آورد؛ بلکه سخن این است که فراهم  آمدن بستری از این صفت های انسانی شرط لازم برای تقرب است در نتیجه، صفت هاي انساني نه تنها گسسته از معنويت نیستند که بر عکس با آن ها مرتبط هستند به این معنا که احساسات درون خانواده، تلطيف كننده روح انسان است واين روح تلطيف شده بيشتر مي تواند به خدا برسد.

حجت الاسلام و المسلمين مبلغي خاطرنشان كرد: اهل‌بیت(ع) به واسطه رابطه‌ای که با خدا داشتند عاطفه انساني را بيشتر از ما داشته اند و عاطفه های آن ها به صورت مواج در صحنه هاي مختلف خود را نمايان كرده است.

رییس دانشگاه مذاهب اسلامی  گفت: مگر امام حسين (ع) در روز عاشورا وقتي يك مصیبتی بر فرزندان یا اصحاب ايشان وارد مي شد گریه های بلند یا طولاني سر نمی دادند؟ یا پيامبر (ص) عواطفی ویژه با احساساتی بسیار لطیف نسبت به حسنین (ع) یا دختر خود فاطمه (س) نشان نمی دادند؟

وي با اشاره به اينكه تفاوت های بسیاری میان "عاطفه انسانی" و "حب به خداوند" از جنبه های مختلف وجود دارد، گفت: البته در عین حال این دو، نوعی هم سنخیتی را از حیث خاستگاهی و تا حدودی از حیث جوهره با یکدیگر دارند. وی ادامه داد: در ادبیات دینی نیز این هم سنخیتی نسبی به نوعی انعکاس یافته است مثل لزوم ذکر خداوند به مثل ذکر آباء و.....

*انسانیت نهفته در خانواده را به جامعه سرازیر کنیم

رييس مركز تحقيقات اسلامي مجلس خاطرنشان كرد: كانون خانواده مي‌تواند خاستگاه صدور اخلاق، انسانيت و عاطفه و دلسوزي به جامعه باشد.

 وی گفت: مشكل اين است كه اين صفت‌ها، در خود خانواده احتكار مي شوند؛ یعنی همانجا تولد پيدا مي كنند و همانجا مصرف می شوند اما هيچگاه نکوشیده ایم فرصت های مربوط به خانواده را در خدمت بهسازی جامعه و اخلاق آن قرار دهیم.

وي افزود: پيامبر اسلام (ص)، وقتي آمدند، پديده برادري را در جامعه ايجاد كردند اين برادري در اصل وضعیت خانوادگي است، صفتي است براي دو نفر یا بیشتر كه در خانه هستند ولی نکته اینجاست که برنامه ریزی پيامبر (ص) چگونه متمرکز بر شکل دادن مدلی در جامعه است که برگرفته از آن وضعیت خانوادگی است.

حجت الاسلام والمسلمين مبلغي خاطرنشان كرد: واژه اخوه در (انما المومنون اخوه)، ادبيات جامعه بالاصاله نيست، ادبيات خانواده و صفت مربوط به چند نفري است كه در يك خانواده هستند، بنابراين مي توان صفت هاي درون خانواده را به سمت جامعه هدايت كرد تا جامعه هم اولا انساني و سپس خدایی شود.

وي اظهار داشت: بايد كوشش، برنامه ريزي، تلاش ما و همه نگاه هاي ما معطوف به اين باشد كه چگونه مي توان راهي باز كرد تا اين چشمه جوشان عاطفه و انسانيت و این صفت های در حال تجربه شدن و بازتوليد شدن در محیط خانوادگی را از این محیط به سمت جامعه سرازیر شود و ابعادی اجتماعی پیدا کنند.

رییس دانشگاه مذاهب اسلامی  خاطرنشان كرد: به همين خاطر، ما احتكار صفت‌هاي خانوادگي را در دل خانواده داريم و گاه بدتر، اين صفت‌ها را عليه خانواده ديگر به كار مي گيريم، يعني به خاطر خانواده، به ديگران ظلم مي كنيم.

وی گفت: در حقیقت دو مشکل در کار ماست یکی این که نظریه اسلامی "چگونگی حفاظت از خانواده با مؤلفه های انسانی آن" را در دست نداریم آنچه داریم نگاه های نوعا ارتکازی و جسته و گریخته و کم رمق است و دیگر برنامه بهره گیری از خانواده را در جامعه نداریم بلکه بر عکس به جای آن که از خانواده در اجتماع بهره گیریم از اجتماع جهت تضعیف خانواده احیانا بهره می گیریم.