به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از بوشهر، جنوبیها به خصوص بوشهریها، در ایام محرم رسوم خاصی دارند که با نقاط دیگر کشور تفاوت دارد؛ همین خاص بودن و گرمای وجود این اهالی، حال و هوای دیگری به بوشهر داده است.
آواي غم انگيز نوحه خواني و نوازندگي سنج و دمام بوشهريها در ماه محرم و صفر، حکايت از دردها و غمهاي فراوان آنها دارد.
سينه زني بوشهري به اين صورت است كه نوحهخوان در وسط ميايستد و بين 5 تا 20 حلقه انساني دور او تشكيل ميشود. سينهزنها به صورت دايرهاي ميچرخند و حركت پاي آنان با نواي نوحهخوان هماهنگي دارد؛ صحنههايي بسيار تماشايي و شور انگيز که هر بينندهاي را تحت تا ثير قرار ميدهد، اين نوع سينهزني حالا از بوشهر فرا رفته، در دیگر شهرهاي جنوب هم رواج یافته است.
اوج اجراي سينهزني، هنگام اعلام واحد توسط نوحهخوان است که پس از يک مکث کوتاه، با صداي رسا ميگويد «واحد» و گروه سينهزن يک صدا جواب ميدهند «الله واحد» و نوحهخوان نوحه واحد را مطابق و مناسب با روز عزا ميخواند.
از قديميترين محلههاي بوشهر که از قديمالايام مردم به برپايي مراسم سوگواري سيد و سالار شهيدان پرداختهاند، چهار محل است که ازشبهاي ابتدايي ماه، محل عزاداری اکثر بيشتر بوشهريها میباشد.
سنج و دمام و بوقهای عزادراری جنوبی و حلقه اتحاد سینهزنهایش شوری بهوجود میآورد و حسی را در آدمی تداعی میکند که نظیر آن جای دیگری یافت نمیشود.
در «شام غريبان» بوشهريها در حالي که علمها را بهصورت خوابانده حمل ميکنند، با حرکت در معابر عمومي و اجتماع در مساجد، تکايا و حسينيهها با خاموش کردن چراغها و در فضاي تاريک در غم شهداي دشت کربلا و حالات خاندان رسولالله(ص) اشک ماتم ميريزند.