عبارات فوق که برگرفته از تیتر روزنامه ها و نیز سایت های خبری است، هر کدام می تواند به سان پیام هایی هشدار‌آمیز، ما را به این فکر فرو بَرد که به راستی، اگر بی خیال از کنار این موضوعات کلیدی عبور کنیم، چه سرنوشتی در انتظار ما خواهد بود.

در شرایطی که بنابر گفته مسئولان ، نرخ باروری در کشور ، دست کم باید به نرخ 5/2 درصد برسد، این میزان هم اکنون حدود 7/1 درصد است و بیم این می‌رود که با توجه به بالا رفتن سن ازدواج جوانان حتی در روستاها و نیز گرایش بخش قابل توجهی از زوجین جوان به تک فرزندی، این رقم باز هم سیر نزولی داشته باشد.

تابستان سال گذشته بود که مقام معظم رهبری طی سخنان مهمی در دیدار با مسئولان نظام، به موضوع سياست كنترل جمعيت اشاره و ضمن تأكيد بر لزوم بازنگری در اين سياست تصریح کردند: "در اوایل دهه هفتاد، اجرای اين سياست بنابر مصالحی، صحيح بود اما ادامه آن در سال‌های بعد خطا بود."

ایشان همچنین افزودند: "بررسی‌های علمی و كارشناسی نشان می‌دهد كه اگر سياست كنترل جمعيت ادامه پيدا كند، به تدريج دچار پيری و در نهايت كاهش جمعيت خواهيم شد، بنابراين مسئولان بايد با جديت در سياست كنترل جمعيت تجديد نظر كنند و صاحبان رسانه و تريبون از جمله روحانيون برای فرهنگ‌سازی اين موضوع اقدام كنند"

از سویی دیگر با وجود این‌که در وضعیت فعلی، کشور با بحران بیکاری روبروست، اما از این نکته نباید غافل شویم که با تداوم زاد و ولد کنونی در کشور و رسیدن نرخ رشد جمعیت به نقطه صفر، در دو سه دهه آینده ، با بحران نیروی کار مواجه می شویم، چه آن که در آن زمان و با روند کنونی، هم نیروی کار جوان کم خواهد شد و هم این که تعداد سالمندان بیش از پیش افزایش پیدا خواهد کرد.

متاسفانه یکی از مشکلات جدی ما در این خصوص، گذشته از مباحث فرهنگی که طبعاً راه‌کارهای خاص خود را می طلبد ، ناظر به شرایط و اقتضائات نظام اداری و تحصیلی کشور است که به تعبیر کارشناسان ، ضد باروری است و لذا باید سیاست‌ها و روش‌ها در نظام اداری و تحصیلی، به ویژه در رابطه با زنان و دختران، تغییر جدی پیدا کند.

همچنین نباید از مسایل مالی و معیشتی مردم به عنوان یک مانع مهم در راستای تشویق مردم به فرزندآوری بیشتر غافل شد؛ درست است که در این خصوص بیش از حل مشکلات اقتصادی، نیاز به تغییر نگرش‌ها داریم، اما به هر حال اگر اقتصاد کشور در وضع به سامان و فعال و پویای خود بتواند رفاه حداقلی برای قاطبه مردم ایجاد کند و از آن سو، سیاست‌گزاری ها و برنامه‌ریزی‌ها به سمت و سوی افزایش جمعیت سوق یابد، قطعاً نتیجه مورد نظر ، چیزی نیست که الآن شاهد آن هستیم.

به هر حال نباید از یاد ببریم که برای جمعیت ایده آل 150 میلیونی، می‌بایست از هم اکنون زیرساخت ها و بسترهای لازم آن را فراهم آوریم، چرا که در صورت بی توجهی و غفلت در این باره، زمانی نه چندان دور، چوب آن را خواهیم خورد.

این مساله واقعاً جای تاسف دارد که حتی در برخی شهرهای سنتی و مذهبی همچون قم نیز به تدریج شاهد کاهش نرخ باروری زنان هستیم و این در حالی است که در روایات و احادیث فراوانی ، ائمه اطهار(ع) بر لزوم توسعه جمعیت شیعه و مسلمان و فرزندآوری بیشتر تاکید کرده اند.

البته ناگفته نماند که در مورد تعداد فرزندان یک خانوار مسلمان و شیعی در روايات عددي مشخص نشده ولي جهت گيري كلي روايات  حضرات معصومين(ع) به سمت فرزند زياد داشتن است، چنان که نبی مکرم اسلام (ص) در حدیث معروفی می فرماید:" با يكديگر ازدواج كنيد و بر تعدادتان بيفزاييد، همانا من به تعداد شما مباهات مي‌كنم" (بحارالانوار، ج 17، ص 259).

سید محمد مهدی موسوی