علامه طباطبایی(ره) پس از آموزش قرآن و آثار ادبی چون گلستان و بوستان، ادبیات عرب را فرا گرفت، ایشان پس از ورود به مدرسه علمیه طالبیه تبریز، به فراگیری علوم نقلی، فقه و اصول پرداخت و در سال 1304 ه ش، به همراه برادرش به نجف اشرف هجرت کرد و مدت ده سال به تحصیل علوم دینی و کسب کمالات اخلاقی و معنوی پرداخت.
علامه طباطبایی(ره) از محضر عالمانی چون آیات عظام سید حسین بادکوبه‌ای، سید ابوالقاسم خوانساری، غروی اصفهانی، میرزا حسین نائینی و سید علی قاضی بهره‌مند شد.
ایشان با فنون خوشنویسی آشنا بود و علوم ریاضی، فلسفه، معارف الهیه، اخلاق و فقه الحدیث را در تبریز و نجف اشرف فراگرفت، از آن مرحوم آثار معماری نیز بر جای مانده است که می‌توان به معماری مدرسه حجتیه اشاره کرد.
ایشان پس از مراجعت از نجف به تبریز، برای امرار معاش به کشاورزی و زراعت پرداخت.
علامه طباطبایی(ره) در سال 1325 وارد حوزه علمیه قم شد و به تدریس فلسفه، حکمت و عرفان اشتغال ورزید.
مناظره و گفت‌وگوی او با هانری کربن دانشمند فرانسوی معروف است.
علامه طباطبایی به جهت احیا مجدد حکمت، فلسفه و تفسیر در حوزه علمیه شیعه بعد از عهد صفوی از اهمیت و جایگاه بالایی برخودار است.
از ایشان آثار گرانقدری بر جای مانده که تفسیر عظیم‌الشان المیزان، شاهکار تفاسیر قرآن به شمار می‌رود.
آن مرحوم سرانجام در 18 محرم 1402 ه .ق به دیدار حق شتافت و در قم به خاک سپرده شد.
خبرگزاری حوزه تصاویری از مراحل مختلف عمر آن فیلسوف گران‌مایه را تقدیم می‌کند.
