به گزارش خبرگزاری حوزه، حجتالاسلام والمسلمین مهدی پیشوایی در یادداشتی تحت عنوان (مذاکرات ژنو 2) در ماهنامه مکتب اسلام، اوضاع سوریه و دخالتهای فضاحتبار غرب را این گونه تحلیل کرده است.
متن نوشتار
هنگام نگارش این سطور، هنوز مذاکرات ژنو دو به جایی نرسیده و پس از یک هفته مذاکرات مستقیم و غیر مستقیم بین نمایندگان دولت سوریه و اعضای ائتلاف مخالفان دولت، نتیجه قابل توجهی حاصل نشده است و قرار شده، ده روز بعد، با میانجیگری نماینده سازمان ملل متحد در امور سوریه (اخضر ابراهیمی) مذاکرات ادامه یابد، ممکن است تا این سطو به دست خوانندگان گرامی مجله برسد، نتیجه نهایی مذاکرات روشن شود، اما در این فرصت بدون آنکه وارد ماهیت مذاکرات شویم که وضع پیچیدهای دارد و اکنون مجال توضیح آن نیست در حاشیه این مذاکرات به چند نکته مهم اشاره میکنیم،
*فضاحت بیسابقه
- نخستین نکته؛ پس گرفتن دعوت از جمهوری اسلامی ایران، از ناحیه دبیر کل سازمان ملل متحد، با فشار آمریکا است، با آن که دبیر کل سازمان ملل متحد با وجود موضع روشن و صریح ایران در برابر مصوبات ژنو 1 رسما از ایران جهت شرکت در «ژنو 2» دعوت به عمل آورده بود، با یک تشر آمریکا، با فضاحت عقبنشینی کرد و این دعوت را لغو کرد، این امر در تاریخ سازمان ملل متحد و کارنامه دبیران کل این سازمان بیسابقه بود، و یک بار دیگر اثبات کرد که این سازمان بینالمللی عریض و طویل، بازیچه دست ابرقدرتها است و اختیار و آزادی عمل ندارد و راز اینکه این سازمان نمیتواند در مناقشات بینالمللی به خوبی ایفای نقش کند، همین مداخلات قدرتهای بزرگ است، زیرا هر اقدامی که توسط این سازمان میخواهد صورت بگیرد به گوشهای از منافع یکی از دولتهای عضو دائمی شورای امنیت، دارای حق وتو بر میخورد و آن را وتو میکند، از این نظر، طبق ضربالمثل رایج در ایران، این سازمان را امامزاده بیمعجزه خواندهاند.
*دستهای پشتپرده چه کسانیاند
- اعضای گروه ائتلاف شرکت کننده در مذاکره، همه گروههای مخالف دولت سوریه را نمایندگی نمیکنند، زیرا تعدادی از آنها قبلا اعلام کردند که در مذاکرات شرکت نمیکنند از این گذشته گروههایی از تروریستها که از دولتهای خارجی خط میگیرند، جز از حامیان خارجی غربی و عربی خود فرمان نمیبرند. همینها هستند که حتی از رسیدن کمکهای انساندوستانه به جنگ زدگان و محاصره شدگان در جریان جنگ شهری جلوگیری میکنند، گروه دیگر از معارضان دولت سوریه، معارضان ملی هستند که مخالفت آنها سیاسی است، نه مسلحانه، این گروه حساب دیگری دارند، از این رو راه حل اساسی جنگ داخلی سوریه قطع حمایت دولتهای مداخلهگر، از گروههای تروریست وحشی ضد انسانی است، اما آیا دستهای پشت پرده که مذاکرات ژنو را هدایت میکنند آماده این امر هستند.؟!
*تروریستها سوری نیستند
- همه میدانند که بسیاری از گروههای تروریستی از کشورهای مختلف به سوریه، سرازیر شدهاند و اهل سوریه نیستند و هیچگونه حق مداخله در امور سوریه را ندارند و تا زمانی که حامیان آنها حمایتهای مالی، تسلیحاتی، آموزشی و اطلاعاتی خود را قطع نکنند، امکان قطع درگیری و جنگ وجود ندارد و حامیان آنها جز سقوط بشار اسد، هدف دیگری ندارند و در این میان مردم سوریه قربانی میشوند.
*گره اساسی مذاکرات
- بر اساس عرف سیاسی شناخته شده، و مقررات بینالمللی و اصول دموکراسی، حق تعیین سرنوشت حکومت سوریه با ملت سوریه که طی انتخابات آزاد، نظام سیاسی خود را انتخاب کنند، اما اجرای چنین فرآیندی، نه با جنگ و خونریزی حاصل میشود و نه با پیششرط مخالفان در مورد کنارهگیری بشار اسد پیش از هر گونه انتخابات و شکلگیری دولت انتقالی و فراگیر، و این؛ همان گره اساسی در مذاکرات طرفین است.
*ترور دامن اروپا را میگیرد
- از آغاز درگیری، مسلحانه و تروریستی در سوریه، تحلیلگران سیاسی و سیاستمداران خیرخواه، با آیندهنگری به حامیان غربی و عربی آنها هشدار دادند که گسترش عملیات تروریستی، به سوریه محدود نمیشود و اگر از آن جلوگیری نشود، کشورهای همسایه را نیز درگیر میکند، اکنون شاهد این پیامد تلخ بوده و نفوذ تروریسم در عراق و لبنان و سرازیری هزاران آواره سوری به اردن را شاهد هستیم، دشمنان سوریه که خود را دوستان سوریه قلمداد میکردند، تازه متوجه عمق این خطر شدهاند و زمزمههایی که از کشورهای اروپایی به گوش میرسد حاکی از نگرانی سران آنها از بازگشت تروریستهای فعال در سوریه به کشورهای خود در اروپا است، از قدیم گفتهاند: چاه کن همیشه در ته چاه است!