خبرگزاری حوزه/ این روزها بحث داغ محافل مختلف جامعه ما، موضوع توزیع سبد کالای غذایی است که توسط دولت و برای تأمین نیازهای معیشتی مردم به انجام رسیده است.
اتفاقی که از مدتها پیش از اجرای این طرح و در حین انجام آن مورد ارزیابی و نقد و تحلیل های مثبت و منفی افراد و رسانه های مختلف کشور قرارگرفته است.
تردیدی نیست اقدامهایی از این دست فارغ از کم و کیف و نحوه اجرای آن، برای مردم ما و خاصه قشر نیازمند و آسیب پذیر، درخور و قابل تقدیر است.
اینکه دولت به فکر معیشت و نیازهای مادی مردم باشد و راههای مختلف را برای اجابت این خواسته به حق مردم، طی نموده و بر تجربیات موفق خود در این عرصه بیافزاید، اقدام مفید و موثری است.
اینکه این موضوع از جانب رسانه های مختلف هم پیگیری و مورد نقد و تحلیل دلسوزانه قراربگیرد هم امر مبارکی است و باید آن را به فال نیک گرفت و برای هرچه بهترشدن امور در آینده، ضروری دانست.
اما نکته ای که نگارنده قصد توجه و تنبه دادن مخاطبان عزیز بدان را دارد این است که وقتی برای تأمین و تدارک سبد کالای مادی، مردم اینقدر توجه و وقت و انرژی و برنامه و نقد و تحلیل صرف می شود، آیا به همان اندازه، در باب تأمین سبد کالای روحی و نیازهای معرفتی مردم هم توجه رواداشته می شود.
آیا مردم یک جامعه علاوه بر سبد کالای مادی، به سبد کالای روحی و معرفتی هم نیاز دارند؟
اگر اینگونه است که قطعاً همگی بدان معترفیم و نیاز و ضرورتش را تأیید می کنیم، براستی این سوال پیش می آید، اولا چه کسی، گروهی و قشری مسئولیت تأمین این سبد کالای روحی را برای اقشار مختلف جامعه بر عهده دارد، ثانیا این موضوع چقدر برای افکار عمومی، رسانه ها، نخبگان و خود اقشار مختلف مردم اهمیت دارد و ذهن و دل و زبان آنها را به خود معطوف نموده است؟
بی شک، مردم ما اگر نه بیش، حداقل به همان اندازه که سبد کالای مادی نیاز دارند، محتاج سبد کلای مرغوب روحی و معرفتی هستند.
همانطور که جسم و تن ما به خوراک خوب و مفید و سالم نیازمند است، روح و جان ما نیز به غذای معنوی محتاج است؛ همانطور که مدیران اقتصادی و بازرگانی برای تأمین سبد کالای غذایی برای مردم برنامه می ریزند و تلاش می کنند و به اجرای به موقع و بهتر طرحهایشان می اندیشند، نخبگان و اهالی معرفت و معنویت و مسئولان فرهنگی جامعه نیز باید برای غذای روح و روان مردم، دغدغه داشته باشند و برنامه‌ریزی کنند.
آنها نیز باید به تأمین مواد اولیه و اجرای درست و بهینه طرحهای فرهنگی و تزریق روحیه ایمانی و ارتقای آرمانهای اجتماعی مردم همت گمارند و در این راه برنامه ریزی درست و جامع و مانع داشته باشند.
بی تردید در این حیطه، گروهها و اقشار و درجات مختلف نخبگان جامعه دخیل و موثر و مسئولند؛ از حوزه های علمیه و علمای بزرگوار گرفته تا دانشگاهها و نهادهای فرهنگی؛ از رسانه های مختلف و به ویژه رسانه فراگیر ملی گرفته تا سایر اقشار مرتبط با این موضوع.
و البته یک نهاد موثر که بتواند با مرکزیت و برنامه ریزی و مهندسی فرهنگی صحیح و جامع و دقیق، اولا نیازهای فکری و روحی جامعه را شناسایی کند و ثانیا برای تأمین این خواسته های معنوی، راهکار درستی بیاندیشد و کالاهای فرهنگی متناسب با آن را تدارک ببیند.
آری؛ این روزها بحث داغ محافل مختلف جامعه ما، موضوع توزیع سبد کالای غذایی است که توسط دولت و برای تأمین نیازهای معیشتی مردم به انجام رسیده است.
اتفاقی که از مدتها پیش از اجرای این طرح و در حین انجام آن مورد ارزیابی و نقد و تحلیل های مثبت و منفی افراد و رسانه های مختلف کشور قرارگرفته است.
به امید آنروز که تهیه و توزیع هدفمند و به روز و کارآمد سبد کالای روحی و معنوی مردم هم تبدیل به اولیت همه ارکان نظام مقدس جمهوری اسلامی شود و با نقش موثر و پیشروانه همه نخبگان فکری جامعه، شاهد تهیه و تدارک سبد کالای فکری و روحی برای مردم متدین و فرهنگ دوست ایران اسلامی عزیز و ارتقای سطح فکر و فرهنگ عمومی جامعه اسلامی مان باشیم.
محمدرضا محقق
