در ابتدای این نشست، حجت‌الاسلام والمسلمین بابایی، دانشیار گروه قرآن‌پژوهی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با اشاره به اهمیت بحث استنادات روایی و کتب تفسیری، گفت: تفسیر القمی منتسب به علی بن ابراهیم قمی از بزرگترین و برجسته‌ترین محدثان تاریخ تشیع و است و بازشناسی استنادات این کتاب نقش مهمی در پژوهش‌های روایی دارد.
وی همچنین به بررسی ادله موافقان و مخالفان انتساب این کتاب به علی بن ابراهیم قمی پرداخت و ابراز داشت: بزرگانی چون شیخ حر عاملی و آیت‌الله العظمی خویی(ره) قبول دارند که این کتاب منتسب به علی بن ابراهیم قمی است، در عین حال برخی نیز در انتساب این کتاب تردید کردند.
در ادامه، حجت‌الاسلام والمسلمین رستم‌پور، استادیار جامعة المصطفی(ص) در سخنانی با اشاره به اهمیت موضوع شناسی روایات تفسیری، گفت: بازشناسی صحت انتساب این روایات نقش بسیار مهمی در پژوهش‌های روایی دارد. به همین دلیل، نظرات بسیاری در این زمینه از سوی بزرگان بیان شده است.
وی با اشاره به نظر آیت‌الله معرفت در این زمینه، ادامه داد: درست است که ایشان این کتاب را منتسب به شاگرد علی بن ابراهیم قمی می‌داند، ولی از آنجایی که اهمیت بسیاری به روایات می‌دادند آن را به عنوان کتابی مهم در فهم تفسیری قرآن می‌دانند.
