خبرگزاری حوزه/ امشب شبی عزیز و زیبا و برای دلهای بیقرار یار. عاشقان خدای دلدار و بی کسان غربتکده این دیار.

لیله الرغائب اولین شب جمعه ماه رجب است و شبی و پرقدر و عظمت در معارف اسلامی و آیین های دینی.

شبی که می توان به معنای راز و نیاز و بندگی نزدیک تر شد و خدا را خواند و عرض نیاز به ساحت آن بی نیاز بنده نواز برد.

شبی که آرزو و دعا، راهی می شود برای اتصال با آسمان و نجوای عاشقانه با ذات اقدس الهی، پلی برای عبور از زمین و عادات سخیفش به آسمان و آیین های بهشتی و بارانیش.

باران رحمت و بهار یاد حق، که در چنین شبی بر سر بندگان خالق آسمانها و زمین، باریدن می گیرد و آنها در فیوضاتی بسیار و برکاتی بیشمار میهمان می کند.

الهی نام تو ما را جواز، مهر تو ما را جهاز، شناخت تو ما را امان، لطف تو ما را عیان. الهی ضعیفان را پناهی. قاصدان را بر سر راهی. مومنان را گواهی. چه عزیز است آن کس که تو خواهی. الهی ای خالق بی مدد و ای واحد بی عدد، ای اول بی هدایت و ای آخر بی نهایت. ای ظاهر بی صورت و ای باطن بی سیرت، ای حی بی ذلت و ای معطی بی فطرت و ای بخشنده بی منت، ای داننده رازها، ای شنونده آوازها، ای بیننده نمازها، ای شناسنده نامها ، ای رساننده گامها، ای مبرا از عوایق، ای مطلع بر حقایق، ای مهربان بر خلایق، عذرهای ما بپذیر که تو غنی و ما فقیر و بر عیب های ما مگیر که تو قوی و ما حقیر، از بنده خطا آید و ذلت و از تو عطا آید و رحمت...

موعد و میعادی برای همه دلدادگان کوی دوست و مشتاقان و شیفتگان وادی حق.

در این شب فرشتگان بر زمین نزول می‌کنند تا رحمت الهی را بر زمینیان فرودآورند.

 لیله الرغائب شبی است گرامی برای همه اهل اسلام در اقصی نقاط عالم که با مناسک و آداب و اعمالی بشکوه و زیبا و معنوی همراه است.

واژه «رغائب» جمع «رغیبه» و به معنای چیزی است که مورد رغبت و میل باشد و نیز به معنای عطا و بخشش فراوان است.

 و «لیله الرغائب» به این دلیل بدین نام موصوف گشته که آن شبی است که میل و خواسته و نیاز و راز با عبادت و بندگی خدای متعال عجین شده و در این وقت عزیز، بندگان حق تعالی، گرد شمع وجود او در محفل دلشان گرد می آیند و به مناسکی  معنوی و اعمالی ربانی دست می یازند تا عروج گیرند و به آسمان بپیوندند.

 اما معنای دوم «لیله الرغائب» همان شبی است که بخشش خدا در آن موعود، باریدن می گیرد و به بسیاری بر بندگان نازل می گردد.

و این همه، نشانه ای و چراغی است برای رهایی از بند تن و آویختن با حبل المتین عشق الهی که در اعمالش به ظهور و بروز می رسد.

*اعمال این شب

عملى با فضيلت‏ بسيار از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله وارد شده كه آن را سيّد در كتاب«اقبال»و علاّمه حلى در«اجازه بنى زهره»نقل كرده‏اند،بعضى از فضيلت آن اينكه به سبب انجام آن گناهان بسيار آمرزيده مى‏شود،و نيز نمازى در آن وارد شده كه هركه آن را به جاى‏ آورد هنگام شب اوّل قبرش حق تعالى ثواب آن را به نيكوترين صورت و با روى گشاده و درخشان و زبانى گويا به سوى‏ او مى‏فرستد،پس به او مى‏گويد:اى حبيب من تو را بشارت باد كه از هر شدّت و سختى نجات يافتى،بنده مى‏گويد تو كيستى؟به خدا سوگند من چهره‏اى زيباتر از چهره تو نديدم،و سخنى شيرين‏تر از سخن تو نشنيدم،و بويى بهتر از بوى‏ تو نبوييدم!!

پاسخ ميدهد:من ثواب آن نمازم كه در فلان شب،از فلان ماه،از فلان سال به جاى آوردى‏ امشب نزد تو آمدم تا حقّت را ادا كنم،و مونس تنهايى تو باشم،و هراس را از تو برگيرم و هنگامى‏كه در صور(شيپور قيامت) دميده شود،در عرصه قيامت سايه‏اى بر سرت خواهم افكند،پس خوشحال باش كه خير هرگز از تو جدا نخواهد شد.

كيفيت‏ اين نماز چنين است: اولين پنجشنبه ماه رجب را روزه مى‏دارى،چون شب جمعه داخل شود،ما بين نماز مغرب و عشا،دوازده ركعت نماز بجاى مى‏آورى،هر دو ركعت با يك سلام به اين ترتيب كه در هر ركعت يك مرتبه سوره«حمد»و سه مرتبه«سوره قدر»و دوازده‏ مرتبه«سوره توحيد»مى‏خوانى و هنگامى كه از نماز فارغ شدى هفتاد مرتبه مى‏گويى:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ وَ عَلَى آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ] .

خدايا!بر محمّد پيامبر درس ناخوانده و خاندانش درود فرست

سپس به سجده مى‏روى و هفتاد مرتبه ميگويى:

سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوحِ

پاك و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح

آنگاه سر از سجده بر مى‏دارى و هفتاد مرتبه مى‏گويى:

رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيُّ الْأَعْظَمُ

پروردگارا!مرا بيامرز و بر من مهرورز و از آنچه از من مى‏دانى بگذر،تو خداى برتر و بزرگترى

دوباره به سجده مى‏روى و هفتاد مرتبه مى‏گويى:

سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوحِ

پاك و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح

سپس حاجت خود را مى‏طلبى كه به خواست خدا برآورده خواهد شد.آگاه باش زيارت حضرت رضا عليه السّلام در ماه رجب مستحب است،و انجام آن در اين ماه امتياز خاصى دارد،همانگونه كه انجام عمره در ماه رجب فضيلت دارد تا جايى كه روايت شده انجام آن در اين ماه،در فضيلت همتاى حج است و نيز نقل شده:حضرت سجاد عليه السّلام در ماه رجب به عمره مشرّف شده بود،و شب‏ و روز نزد كعبه نماز مى‏خواند،و در حالى كه پيوسته در سجده بود اين ذكر از زبان ايشان شنيده مى‏شد:

عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ

گناه از بنده‏ات بزرگ شده،پس بگذر گذشت از سوى تو زيبا باشد.

*پی نوشتها و منابع:

 مفاتیح الجنان

دانشنامه بزرگ اسلامی

پایگاه اطلاع رسانی استاد حسین انصاریان