به گزارش خبرگزاری حوزه / آیت‌الله احمد مجتهدی در گفتاری کوتاه با بیان روایتی از امام صادق علیه السلام ارزش نماز و ویژگی خاص آن در تطهیر باطن را تشریح کرده است.
قال صادق علیه السلام : لَوکَانَ عَلی بَابِ دارِ أحَدُکُم نَهرُ و اغتَسَلَ فِی کُلِّ یَومٍ مِنهُ خَمسَ مَرّات أکَانَ یَبقی فِی جَسَدهِ مِن الدّرنِ شَیءٌ؟ قُلتُ: لا. قَالَ: فَإنَّ مِثلَ الصَّلاةِ کَمِثلِ النَّهر الجَارِی کُلَّما صَلّی صَلاة کَفَرَت مَا بَینَهُما مِنَ الذُّنُوبِ.
اگر در کنار خانه شما نهری باشد و در روز پنج نوبت خود را در آن شست و شو دهید، آیا در بدن شما چیزی از آلودگی ها می ماند؟ هرگز! (انسان از آلودگی پاک می شود) نماز نیز مثل نهر جاری و روانی است که هرگاه بر پا می شود گناهان را می شوید و از بین می برد.
وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۷
اگر از مقابل خانه شما نهر آبی بگذرد و هر روز پنج بار خود را در آن شستشو دهید آیا واقعا چرک و کثافات و آلودگی در بدن شما خواهد ماند ، اگر کسی روزی پنج بار به حمام برود و خود را شستشو دهد آلودگی ها و چرک های ظاهری در بدن او نخواهد ماند .
امام صادق علیه السلام نیز در این روایت نماز را به چشمه آبی تشبیه کرده اند که انسان هر روز روح وجان خود را در آن شستشو می دهد ، و کسی که این توفیق را داشته باشد و پنج نماز خود را بخواند ، تمام وجودش از آلودگی ها وگناهان پاک خواهد شد ، مگر گناهانی که او را از دایره ایمان خارج می کند .
اصرار برگناه ، غیبت ، نگاه به نامحرم ، خوردن مال حرام و ... اموری است که باعث می شود انسان دچار آلودگی هایی شود و نماز او مورد قبول خداوند قرار نگیرد.
و شاعر نیز چه زیبا گفته است که :
گرنه موش دزد در انبار ماست
گندم اعمال چل ساله کجاست
کسانی هستند که نماز می خوانند، ولی نماز آنها قبول نیست، زیرا آنها را از فحشا و منکر حفظ نکرده است .
برخی از گناهان انسان را از دایره ایمان خارج می کنند و در این صورت نماز آنان نماز نیست .
