خبرگزاری حوزه/ ماه مبارک رمضان، فرصت مغتنمی است تا با توجه و تأمل در سنتهای زیبای آن بتوانیم راههای احیای سبک زندگی اصیل و اسلامی را به دست آوریم.
در ماه مبارک رمضان، سنتهای زیبایی در میان خانواده های مسلمان ظهور و بروز می یابد که می توان در خلال آن نشانه های روشنی از صفای دینی را به مشاهده نشست.
ماه دوستی و محبت، مهر و وفا، یاری و امداد، توجه به فقرا و دستگیری از مستمندان، انفاق و سخاوتمندی و... و هزار و یک سنت زیبای اسلامی است که در بزم میهمانی خدا و ماه مهربانی ما، به نقاشی لطیف و تابنده ای منتهی می گردد که رمضانش می خوانند:
باشد که در این روزها و شبهای زیبای رمضانی با استعانت از آیات ربانی و آموزه های عرفانی، به سنت های اصیل انسانی و اسلامی دلبندیم و در مسیر احیای این کمالات و زیبایی ها و خوبیها با جان و دل و با بکوشیم.
در همه نشانه ها و آیات ظاهری و باطنی این ماه باشکوه و خدایی می توان رگه هایی روشن و رونده از تکامل و تعالی به سوی حق تعالی و رسیدن به قله های بندگی را یافت.
چقدر تلخ است اینکه در جامعه اسلامی و آنهم در ماه مبارک رمضان، شیوه گزنده و سیئه تیره و تلخی عذاب آور گرانفروشی دیده و شنیده شود.
مگر نه اینکه این عمل ناجوانمردانه، بیشترین اثر سوء و بدترین تأثیرات مخرب خود را بر روی قشر ضعیف و فرودست جامعه می گذارد؟
مگر نه اینکه گرانفروشی باعث می شود تا مساکین و ضعفا حتی به حداقل های تغذیه در این روزهای تشنگی و گرسنگی و روزه داری نرسند؟
و مگر این رخداد باعث رنجوری جان و جسم و فرسودگی روح و روان ضعفا و مستمندان نمی گردد؟
پس چطور ممکن است، مسلمانی که طعم ایمان به خدا و مزه اعتقاد به دین و باور به روز رستاخیز و آخرت و جهان عقبی را حتی برای لحظه ای چشیده باشد دست به چنین سیئه ای بزند و گرانفروشی کند؟!
این عبارت را بخوانید
چطورمی توان نگاه تلخ و رقت بار آن پدری را تحمل کرد که شرمنده از روی زن و فرزند با دست خالی به خانه برمی گردد؟
چطور می توان چشمهای معصوم دخترکی را تاب آورد که غذایی حداقلی را حتی بر روی سفره خالی خانه اش نمی بیند؟
چطور می توان تاب آورد طعم تلخ درد مادری را که با اشک چشم، از محرومیت فرزندانش پذیرایی می کند؟
جای جای قرآن مجید کتاب آسمانی و برنامه زندگانی و دستورالعمل عرفانی ما بارها و به صراحت و جدیت به کم فروشی و گرانفروشی «که کم فروشی هم وجهی از همان گرانفروشی است» اشاره شده و به شدت مورد تقبیح و سرزنش قرار گرفته است.
علاوه بر این قرآن کریم کم فروشی را موجب ویران شدن شهر مدین و نابود شدن قوم آن معرفی کرده است و در شش سوره از سور قرآن مجید کم فروشی و گرانفروشی مورد مذمت و شماتت و انذار واقع شده است.
از آن جمله است سوره مطففین که در آن می خوانیم:
هشدار قرآن
ویل للمطففین الذین اذا اکتالوا علی الناس یستوفون . و اذا کالو هم او وزنو هم یخسرون . الا یظن اولئک انهم مبعوثون . لیوم عظیم . یوم یقوم الناس لرب العالمین.
وای به حال کم فروشان آنان که وقتی چیزی را با پیمانه یا وزن از مردم تحویل می گیرند، کاملاً حق خود را استیفاء می کنند، ولی وقتی چیزی را تحویل مردم می دهند در پیمانه و وزن کمتر می دهند . آیا آنها عقیده ندارند که بعد از مرگ زنده خواهند شدو به روز بزرگ رستاخیز ایمان ندارند . روزی که تمام مردم در پیشگاه خداوند برای تعیین سرنوشت خود می ایستند... .
آری؛ گرانفروشی و سخت گرفتن بر بندگان ضعیف خدا و عملی که باعث شود آنها حتی به حداقل های قوت و غذای روزانه شان آنهم در این ماه مبارک رمضان نرسند، گناهی است سخت و مهیب و جبران ناپذیر که آحاد جامعه اسلامی و به ویژه اصناف فروشنده و بازاریان و کاسبان این دوران، باید آن را به یادداشته باشند و با استعانت از خداوند و قناعت به سود شرعی و دست یازیدن به حبل المتین محبت و رأفت اسلامی از آن برحذر باشند.
*در محضر امام صادق(ع)
به جاست تا در اینجا به حکایت و روایتی از امام جعفر صادق(ع) در این باب اشاره کنیم تا نصب العین همه ما باشد.
يكى از خدمتكاران امام صادق (عليه السلام ) بنام مصادف، هزار دينار پول از امام صادق (عليه السلام ) گرفت و از طرف آنحضرت ، براى تجارت همراه كاروان تجارى مصر، به سوى مصر رهسپار شد، اتفاقا كالاهايى كه خريده بود، در مصر كمياب بود و همين موضوع باعث شد كه مصادف با همراهانش هم سوگند شدند كه كالاها را گران بفروشند، بر اين اساس به مصر رفته و اجناس خود را به دو برابر قيمتش فروخت، در حالى كه خوشحال بود كه با دو هزار دينار به حضور مولايش امام صادق (عليه السلام ) مى آيد، او با خود فكر مى كرد، امام صادق خرسند خواهد شد، ولى وقتى كه دو هزار دينار را نزد امام گذاشت و جريان را به عرض رساند.
امام صادق (عليه السلام) آه سردى كشيد و هزار دينار منفعت را نزد خدمتكار افكند و فرمود: من به چنين پولى نياز ندارم ، عجبا كه شما با هم قرار گذاشتيد كه جنس خود را (بخاطر كمبود) دو برابر به مسلمانان بفروشيد، «يا مصادف ان مجادلة السيوف اهون من طلب الحلال : ای مصادف ، جنگيدن با شمشيرها، آسانتر از تحصيل مال حلال است.*
به اين ترتيب مى بينيم: هر گونه عواملى كه موجب فشار اقتصادى به مردم بينوا مى شود از جمله گرانفروشى، در اسلام اينگونه طرد و نهى شده است.
پی نوشتها:
* فروع كافى ج 1 ص
