به گزارش خبرگزاری حوزه متن سئوال و پاسخ مراجع عظام تقلید به شرح ذیل است.
سؤال: در چه صورتی روزه بر بیمار واجب نیست؟
حضرت امام خمینی: در صورتی که یقین داشته باشد یا بترسد که روزه موجب تشدید بیماری یا دیر خوب شدن یا تشدید درد گردد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: اگر مکلف از گفته پزشک یقین پیدا کند که روزه برای او ضرر دارد یا از گفته وی یا منشأ عقلایی دیگر، خوف ضرر برایش حاصل شود، روزه بر او واجب نیست، بلکه جایز نیست.
حضرت آیت‌الله مکارم: کسی که می‌داند روزه برای او ضرر دارد یا احتمال قابل توجهی می‌دهد، خواه این احتمال از تجربه شخصی باشد یا گفته طبیب، باید روزه را ترک کند.
حضرات آیات امام خمینی، خوئی، تبریزی، سیستانی، صافی، فاضل، گلپایگانی، مکارم: اگر احتمال دهد روزه برایش ضرر دارد و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود، چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، نباید روزه بگیرد.
حضرت آیت‌الله وحید: اگر احتمال دهد روزه برایش ضرر قابل اعتنا دارد و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود، چنانچه احتمال او عقلایی باشد، نباید روزه بگیرد.
حضرت آیت‌الله تبریزی(ره): اگر روزه سبب ضعیف شدن چشم گردد، واجب نیست؛ ولی اگر در حال روزه چشم کم‌سو شود و این عارضه موقتی، بعد از مدتی برطرف گردد، روزه واجب است.
حضرت آیت‌الله مکارم: بیمارانی که ناچارند هرچند ساعت مقداری مایعات بنوشند، روزه از آنان ساقط است و در صورت تمکن مالی، برای هر روز، یک مد طعام کفاره بدهند.
حضرات آیات امام خمینی، خوئی، تبریزی، بهجت، فاضل، صافی، گلپایگانی، مکارم: کسی که می‌داند روزه برای او ضرر ندارد، اگرچه دکتر بگوید ضرر دارد باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد روزه برایش ضرر دارد، اگر چه دکتر بگوید ضرر ندارد باید روزه نگیرد.
حضرت آیت الله وحید: اگر یقین یا گمان به ضرر مورد اعتنا یا ترس آن را که منشأ عقلایی داشته باشد، دارد... باید روزه نگیرد.
