به گزارش خبرگزاری «حوزه»، سلمان علی زکی در ابتدای این نشست علمی که در سالن اجتماعات موسسه آموزش عالی علوم انسانی با حضور طلاب و اساتید جامعه المصطفی برگزار شد، با بیان توصیفی از جنبش روشنایی خاطر نشان ساخت:عموم جنبش ها از یک نارضایتی عمومی همچون بی عدالتی، حقارت و... می باشد، و زمانی که نارضایتی عمومی پیش می آید مردم پیرامون خود این مشکلات را با هم بررسی می کنند.
وی با بیان مراحل اساسی سیر جنبش اجتماعی ابراز داشت: امری که در شکل گیری جنبش اجتماعی بسیار موثر است، پدیده دموکراسی می باشد که اگر همه موارد وجود داشته باشد، اما فضای سیاسی بسته باشد، نمی تواند جنبش اجتماعی شکل بگیرد، چرا که در این صورت زمینه ای برای بروز جنبش ها وجود نخواهد داشت.
وی در ادامه افزود: جنبش روشنایی برخاسته از افرادی بود که سالها زجر کشیده بودند و با حرکت و فعالیت مدنی وارد عرصه شده اند، لذا اگر این جنبش پا می گرفت مدنیت را در افغانستان تقویت میکرد و زمینه شکل گیری و تداوم استبداد را به تدریج می توانست تضعیف کند و از بین ببرد.
سلمان علی زکی با اشاره به چالش های جنبش روشنایی ابراز داشت: چالش اصلی جنبش در درون آن است و موانع بیرونی در مرحله بعد می باشد، اما جنبش روشنایی نتوانست، چالشهای درونی خودش را حذف کند، اولین چالش رفتار توده وار جنبش بود، و باید دانست که یکی از ویژگی های رفتار جوامع توده وار این است که رفتار احساسی بر عقلانی غلبه دارد و در این جوامع افراد تصمیم نمیگیرند بلکه فکر خاصی از یک جای تولید می شود و به خورد دیگران داده می شود.
شایان ذکر است در ادامه نشست آقای نسیم توسلی به بیان تعریف و مولفه های جنبش پرداخت و اظهار داشت: جنبش یک حرکت جمعی است از نارضایتی عمومی که در ادامه نارضایتی تبدیل به گفتمان می شود تا به عنوان مشکل عمومی مطرح می شود و اگر تمامی شرایط فراهم شود اما استبداد و سرکوب باشد جنبش شکل نخواهد گرفت.
