به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حضرت آیت الله خامنه ای به استفتائی پیرامون « ترک روزه به خاطر ضعف جسمی» پاسخ گفتند که تقدیم حضور علاقمندان می گردد.
* ترک روزه به خاطر ضعف جسمی
سوال: من دختری هستم که از نظر جسمی تقریباً در تمام سال های زندگی ضعیف بوده ام و از سن ۹ سالگی که باید روزه می گرفتم به دلایل مختلف از جمله سهل انگاری و ضعف و درس و بهم ریختن عادت ماهیانه نتوانسته ام کامل روزه هایم را بگیرم. در طول ماه های بعد رمضان نیز به دلیل مدرسه رفتن و ضعف و کوتاهی و... نتوانسته ام چندان جبران کنم. الان حدود ۱۶۱ عدد روزه از سال های پیش قضا دارم. وظیفه چیست؟ همچنان ضعف شدید جسمی ام که در دو سه سال اخیر تشدید شده اجازه روزه گرفتن بیش از دو سه روزه در ماه شاید هم کمتر را نمی دهد؟
جواب: ترک روزه به مجرّد بعضی از عذرها جایز نیست، بنابراین اگر افطار عمدی روزه ماه مبارک رمضان به مجرد احتمال عدم وجوب روزه بر شما باشد، در فرض سؤال علاوه بر قضا، کفّاره هم بر شما واجب است. اما اگر افطار به علت ترس از ضرر باشد و ترس هم منشأ عقلایی داشته باشد، و یا این که تحمل روزه برای شما همراه با مشقت زیاد بوده و وقتی که به حرج و مشقت می‌رسیدید افطار مینمودید افطار برای شما جایز بوده و کفّاره واجب نیست، ولی قضا بر شما واجب است و چنانچه تأخیر قضا تا رمضان آینده بدون عذر شرعی بوده، برای هر روزه، کفاره تأخیر یعنی یک مدّ طعام (تقریباً ۷۵۰ گرم گندم یا نان و مانند آن) بپردازید.
