به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، خانم پورپونیه استاد حوزه در این کارگاه، گفت: نویسندگی یعنی هنر نگارش پیامی نو با بیانی نو، نویسندگی یعنی اینکه نویسنده مطالبی از خودش را به قلم آورد و یا مطالبی را از این و آن جمع آوری کند و کنار هم به گونه ای تألیف نماید و به خواننده منتقل سازد که خواننده سرانجام بفهمد به مطلبی جدید دست یافته و وقتش تلف نشده است.
وی تصریح کرد: دوسوال مهم در امر نویسندگی مطرح است اینکه چه باید نوشت و چگونه باید نوشت؟
استاد پژوهش، عوامل گیرایی پیام را درست بودن، نوبودن، منطقی بودن، کاربردی بودن و عوامل شیوایی پیام را شامل درست بودن، نوبودن، گویابودن و کوتاه بودن عنوان نمود.
خانم پورپونه، مراحل نویسندگی را شامل پژوهش، نگارش و ویرایش بیان کرد و گفت: ویرایش(ویراستاری)، بخشی از کار آماده سازی کتاب است که کلیه امور پیش از حروف چینی کتاب را شامل می شود و ویرایش، تمامی تغییراتی را شامل می شود که لازم است روی متن انجام گیرد، تا نثری روان و منطبق با توانش به دست آید.
وی در پایان، راه های مفهومی تر کردن نوشتن را شامل املاءصحیح، گذاشتن اعراب و جدا نوشتن عنوان کرد.
